Συνέντευξη μου στο κανάλι ένα (Πειραιά) για σύνοδο κορυφής ΝΑΤΟ, TourkAgean κλπ

Συνέντευξη μου στο κανάλι ένα (Πειραιά) για σύνοδο κορυφής ΝΑΤΟ, TourkAgean κλπ https://www.mixcloud.com/KanaliEna904/%CE%BF-%CE%B4%CE%B9%CE%BF%CE%BD%CF%8D%CF%83%CE%B7%CF%82-%CF%80%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AE%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CE%BB%CE%B9-%CE%AD%CE%BD%CE%B1-904-2962022/#repost

Η επισιτιστική κρίση, η σύνοδος των G7 και ο (αμήχανος) χορός της ... βροχής !

Η επισιτιστική κρίση, η σύνοδος των G7 και ο (αμήχανος) χορός της ... βροχής ! Η τριήμερη σύνοδος κορυφής του G7 άρχισε την Κυριακή, στην Βαυαρία της Γερμανίας. Μεταξύ των θεμάτων που θα συζητηθούν και το ζήτημα της επισιτιστικής κρίσης. Ο ΟΗΕ προειδοποιεί ότι ο πλανήτης βρίσκεται μπροστά σε "μια άνευ προηγουμένου κρίση λιμού" καθώς οι τιμές των προϊόντων βασικής διατροφής διεθνώς εκτινάσσονται. Κρίση λιμού, δηλαδή πείνας. Αλλά τι να κάνουν οι ηγέτες του G7; Να τραγουδήσουν το ινδιάνικο τραγούδι της βροχής για καλές σοδιές; Δεν το νομίζω αλλά και δεν το αποκλείω ... εντελώς (κάπου στον πλανήτη θα γίνει σίγουρα). Τους είδαμε πράγματι σε μία επίδειξη αμήχανης ... άνεσης να βγάζουν γραβάτες, σακάκια για να τρολάρουν τις ημίγυμνες εμφανίσεις του Ρώσου Προέδρου Πούτιν. Άλλωστε γελάμε με ότι μας αγχώνει. Μια εικόνα που ήταν διασκεδαστική αλλά όχι ιδιαίτερα καθησυχαστική. Τι άλλο να κάνουν; Να μας ... μπουκώσουν με μεταλλαγμένα – ληγμένα (πολυτέλειες οι ..ημερομηνίες λήξεις σε περίοδο λιμού) - νοθευμένα; Χμ ... Ναι αυτό είναι το πιθανότερο. Στην Αίγυπτο, χώρα που εξαρτάται σε σημαντικό ποσοστό από τις εισαγωγές σε σιτηρά από Ρωσία και Ουκρανία ήδη σκέφτονται την ανάμειξη σιτηρών με πατάτες που παράγονται τοπικά. Να αφήσουν τα χρηματοοικονομικά κυριλίκια και να στραφούν στην πραγματική οικονομία και δη την πρωτογενή παραγωγή; Δύσκολο. Να εντείνουν την «πίεση» στην Ρωσία μήπως και … καταρρεύσει και σωθούνε και αυξήσουν και τα κέρδη; Οπωσδήποτε ναι. Αυτά συζητούνται, αλλού βέβαια. Για να έρθουμε στα δικά μας! Εδώ είμαστε ασφαλείς! Πέρα βρέχει .... Ο υπουργός (υπ)ανάπτυξης σε κατάσταση πλήρους ευδαιμονίας και ακατανόητης αυταρέσκειας μας καθησυχάζει. Ταυτόχρονα υπάρχει μία διάχυτη - παρότι άρρητη - πεποίθηση ότι είτε οι κουτόφραγκοι θα μας φέρνουν εδώ τα καλύτερα για να καταναλώνουμε, είτε ότι όλα αυτά είναι ένα ψέμα! Εμείς δηλαδή, στο πνευματικό μας αυτογνωσιακό ... ύψος! "Λογικό" λοιπόν είναι να μην λαμβάνουμε κανένα μέτρο για να αυξήσουμε την παραγωγή μας σε κρίσιμα αγροτοδιατροφικά προϊόντα ή/και να ανακατανείμουμε υφιστάμενες καλλιέργειες. Περιμένουμε τον από μηχανής Θεό. Το χειρότερο είναι ότι το θέμα αυτό δεν θα συζητηθεί -εννοείται- στην προεκλογική περίοδο. Ούτε μετά αν γίνουν εκλογές το Φθινόπωρο. Σε κάθε περίπτωση δεν θα συζητηθεί έγκαιρα. Άλλωστε όποιος ανοίξει την συζήτηση αυτή τώρα μάλλον θα εισπράξει πολιτικό κόστος, δεν υπάρχει ενδιαφέρον και σε κανέναν δεν φαίνεται να αρέσουν τα δυσάρεστα. Φέτος όμως (το υπόλοιπο 2022 αρχές 23) το πρόβλημα θα είναι μεγάλο: θα υπάρχουν μεγάλες αυξήσεις και ελλείψεις που θα ... καλυφθούν απατηλά και επικοινωνιακά (και λόγω της μείωσης της αγοραστικής δύναμης). Του χρόνου όμως (2ο εξάμηνο 2023 κε) το πρόβλημα, όπως όλα δείχνουν, θα γίνει ακόμη μεγαλύτερο ! Η αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού και της αγοραστικής δύναμης μεσαίας τάξης σε ανερχόμενες χώρες, το decoupling (διαχωρισμός) των μεγάλων δυνάμεων με τις σφαίρες επιρροής τους και ο εξαιρετικά έντονος διεθνής ανταγωνισμός που αυτό συνεπάγεται, οι καταστροφικές πολιτικές που υποτίμησαν τον διατροφικό κλάδο προς όφελος των ποιο glamorous και τρελά (βραχυπρόθεσμα) κερδοφόρων (short-termism) χρηματοοικονομικών υπηρεσιών (όχι στην Κίνα), τα προβλήματα στις εφοδιαστικές αλυσίδες που φάνηκαν στην περίοδο της πανδημίας - αλλά θα ενταθούν τώρα με το decoupling - , η λόγω πολέμου μείωση της ουκρανικής παραγωγής σε σιτηρά και τα προβλήματα μεταφοράς τους (ένα μεγάλο τμήμα της ουκρανικής πεδιάδας ΗΔΗ βρίσκεται υπό ρωσικό έλεγχο και οπωσδήποτε θα είναι εξαιρετικά δύσκολη η καλλιέργεια στο εναπομείναν ουκρανικό έδαφος), όλα αυτά θα ενταθούν του χρόνου. Και αυτή η Ρωσία δεν λέει να καταρρεύσει …

Φανταστείτε λίγο τι σημαίνει ο διαχωρισμός στις διατροφικές, αλλά όχι μόνο, σε όλα τα είδη προϊόντων,παραγωγικές αλυσίδες. Η παγκοσμιοποίηση και οι φτηνές ιδίως θαλάσσιες μεταφορές (έφτασαν τα 2800 δολάρια το κοντέινερ χωρίς χρονική επίσπευση) έκαναν εφικτό το τεμάχισμα της διαδικασίας παραγωγής του τελικού προϊόντος με την τελική συμπλήρωση μικρών κομματιών από όπου στον πλανήτη υπάρχει καλύτερη τιμή και αξιοπιστία στην παράδοση. Ο διαχωρισμός (decoupling) απαιτεί αντικατάσταση των πολιτικά και οικονομικά ασύμφορων ή απαγορευμένων περιοχών. Και μάλιστα όχι σε εποχή παχιών αγελάδων αλλά σε εποχή παγκόσμιας ύφεσης. Με 16.000 το κοντέινερ στο αντίστοιχο των 2.800 κάποτε μεταφορικό κόστος. Αλλά είπαμε εμείς είμαστε άτρωτοι. Εχουμε καλό υπουργό ανάπτυξης. Αυτά είναι για άλλους.

Τιμή και Δόξα στον Μεγάλο Έλληνα Επαναστάτη Ρήγα Φεραίο

Τιμή και Δόξα στον Μεγάλο Έλληνα Επαναστάτη Ρήγα Φεραίο, τον άοκνο πρωτεργάτη της αφύπνισης του έθνους των Ελλήνων που οδήγησε στην νικηφόρα επανάσταση του 1821 και την Δημιουργία, μέσα σε διαδικασία πολιτειακής εξέλιξης 200 χρόνων, της Ελληνικής Δημοκρατίας. Αγαπητές φίλες και φίλοι. Έχουμε ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ σε όσους θυσίασαν την Ζωή τους για να χαίρουμε όσα χαιρόμαστε σήμερα. Η δουλοπρεπής συμπεριφορά απέναντι σε όποιον έχει έστω ίχνη εξουσίας και ο φιλοτομαρισμός αδιαφορώντας για την κοινωνία, είναι συμπεριφορά που δεν αρμόζει σε ελεύθερους ανθρώπους. Μην νομίζετε ότι επειδή κάποιοι, που προφανώς με την συμπεριφορά τους σε απείρως ευμενέστερες συνθήκες θεωρούν ηλίθιους όσους δίνοντας το αίμα τους και την ζωή τους ΟΣΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΥΕΡΓΕΤΗΣΑΝ (και τους εαυτούς τους προφανώς "έξυπνους") και τους έδωσαν με το ΑΙΜΆ τους την δυνατότητα να είναι εν δυνάμει ελεύθεροι αυτό είναι διατηρήσιμο με τέτοιες συμπεριφορές. Όπως ένας ακόμη Μεγάλος Έλληνας έγραψε: θέλει Αρετή και Τόλμη. Διδαχθείτε από την ιστορία. Διδαχθείτε φίλοι και φίλες από την σημερινή διεθνή πραγματικότητα Κοιτάξτε Βόρεια Συρία, Λιβύη, Παλαιστίνη κλπ να δείτε τι σημαίνει να μην είστε ελεύθεροι. Διδαχθείτε από το τι συνέβη όταν κρατικές υποστάσεις κατέρρευσαν μέσα σε λίγους μήνες (Ανατολική Ευρώπη)./ Εάν δεν σας ενδιαφέρει για τον εαυτό σας μήπως για τα παιδιά σας; Σαν σήμερα 24 Ιουνίου το 1798, στραγγαλίσθηκε από τους Τούρκους στο Βελιγράδι, στους οποίους παραδόθηκε από τους Αυστριακούς που τον συνέλαβαν βέβαια κατόπιν προδοσίας και το σώμα του ρίχτηκε στον Δούναβη.

"Όλον το Έθνος αδικείται, όταν αδικείται ένας μόνο πολίτης." ("Τα δίκαια του ανθρώπου" ,άρθρο 23). Μας λέει πλέον τίποτα ο ανωτέρω στίχος ;

Η πολιτική ηγεμονία του Τουρκικού Ισλαμισμού δεν πρέπει να μας κάνει να ξεχνάμε τι εστί κεμαλισμός ...

Η πολιτική ηγεμονία του Τουρκικού Ισλαμισμού δεν πρέπει να μας κάνει να ξεχνάμε τι εστί κεμαλισμός ... Οσο ασχολούμαστε με τον Ερντογάν και τους τουρκοϊσλαμιστές ας μην ξεχνάμε τις "αρχές" του αντιδημοκρατικού, εθνικιστικού, λαϊκιστικού, κεμαλισμού που στην πρώτη αυθεντική του μορφή εκφράστηκε στο κεμαλικό μονοκομματικό καθεστώς. Η επαναστατικότητα του καθεστώτος εκφράστηκε μόνον στις επαναστατικές μεθόδους κατάπνιξης κάθε αντίπαλης φωνής και στην βιαιότητα επιβολής των "μεταρρυθμίσεων" επί των "διοικούμενων". Μόνον μετά την στρατηγική στροφή του κεμαλισμού προς την Δύση, τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ (απόφαση η οποία για το καθεστώς ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΥΤΟΝΟΗΤΗ αλλά ελήφθη τελικά με πολλά σκαμπανεβάσματα έχουμε εισαγωγή ανάπηρου πολυκομματισμού στην Τουρκία. Η ιδεαλιστική Αμερικανική προσέγγιση με την εμμονή μεταφοράς της δημοκρατικής αρχής και στην Τουρκία εξανάγκασε την μεταβολή του μονοκομματικού καθεστώτος και την δημιουργία κομμάτων στην Τουρκία. Η έλλειψη δημοκρατικής ανοχής των κεμαλιστών επιβεβαιώνεται από την εκτέλεση του πρώτου πραγματικά δημοκρατικά εκλεγμένου Πρωθυπουργού, δηλαδή του Προέδρου του Δημοκρατικού Κόμματος Μεντερές, τα πραξικοπήματα του στρατού όταν τα πράγματα δυσκόλευαν για τους ρεπουμπλικάνους, "κοσμικούς" κεμαλιστές, την βάρβαρη κατακρεούργηση της αριστεράς στην χώρα, τις διώξεις των πολιτικών αντιπάλων του κεμαλισμού συμπεριλαμβανομένου της σήμερα κυβερνώσας τουρκοϊσλαμιστικής παράταξης του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΠ), την κατάπνιξη κάθε μειονότητας (Κούρδοι, Αλεβίτες, Αρμένιοι, Ελληνες, Ασύριοι κοκ). Ο ρεπουμπλικανισμός στοχεύει στους νοσταλγούς του Σουλτάνου. Ο εθνικισμός και η βίαιη κρατική πολιτική δημιουργίας εθνικής τουρκικής συνείδησης, οδηγεί στις γενοκτονίες και απηνείς διώξεις Ελλήνων, Αρμενίων, Κούρδων και άλλων εθνικοτήτων που στέκονται εμπόδιο στο κρατικό αφήγημα. Η οικονομία και τα εισοδήματα από αυτήν ελέγχονταν απολύτως από το κράτος και τον στρατό. Το κράτος ήταν πανταχού παρόν: παραγωγός ιδεολογίας, αυταρχικός αυθέντης επί της κοινωνίας, καταπιεστής και εχθρός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μεταξύ των οποίων και της θρησκευτικής ελευθερίας, των μαζικών βασανισμών, διώξεων κτλ. Αυτά εν ολίγοις και περιληπτικά είναι τα έξι βέλη, οι έξι βασικές αρχές του κεμαλισμού: ο ρεπουμπλικανισμός, ο εθνικισμός, η εκκοσμίκευση, ο λαϊκισμός, ο κρατισμός και η επαναστατικότητα.

Οι εμπορικοί δρόμοι, το «decoupling» Κίνας – Ρωσίας με Δύση και οι Τουρκικοί στόχοι και απειλές.

Οι εμπορικοί δρόμοι, το «decoupling» Κίνας – Ρωσίας με Δύση και οι Τουρκικοί στόχοι και απειλές. Σε αναθεωρητικές γεωπολιτικά εποχές, όπως η σημερινή, αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον ο έλεγχος των υφιστάμενων εμπορικών δρόμων και εάν αυτό δεν είναι δυνατόν η ανάπτυξη νέων. Στις 10 Ιουνίου άνοιξε καινούργια γέφυρα που ενώνει την ρωσική πόλη Μπλαγκοβεστένσκ με την Κινεζική πόλη της Χάιχε αξίας 19 δις ρουβλίων (περίπου 342 εκατομμύρια δολάρια). Η γέφυρα αυτή προστίθεται σε μία σειρά από έργα υποδομών που συνδέουν τις δύο χώρες και οικονομίες. Παράλληλα επιχειρείται συνδυασμένα από Ρωσία και Κίνα η μείωση της εξάρτησης τους από τις θαλάσσιες μεταφορές, λόγω του ελέγχου των θαλασσών (ιδίως του Ειρηνικού όπου πλέον διακινείται το μεγαλύτερο μέρος εμπορευμάτων) από την Δύση και ιδίως τις ΗΠΑ (decoupling: διαχωρισμός, αποδύνδεση). Η επιλεκτική αποσύνδεση (decoupling) από την συλλογική Δύση επιχειρείται από την Κίνα με την μείωση της εξάρτησης από τις εξαγωγές, δυτική τεχνολογία και επενδύσεις και την Ρωσία με αντικατάσταση εισαγωγών, δυτικής τεχνολογίας και επενδύσεων στην Ρωσία. Επίσης με την ανάπτυξη χερσαίων ασιατικών δρόμων, αγωγών (και αγωγοί πετρελαίου), χρηματοπιστωτικών συνδέσεων κοκ, δηλαδή των υποδομών βαθύτερης διασύνδεσης των δύο οικονομιών. Στην περίπτωση της Ρωσίας επιπλέον, οι επιβληθείσες σε αυτήν κυρώσεις αντιμετωπίζονται με την μαζική παραβίαση πνευματικής ιδιοκτησίας, με νόμο πλέον, σχεδόν στο σύνολο των δυτικών εμπορευμάτων και υπηρεσιών, αποσύνδεση από το δυτικό χρηματοπιστωτικό σύστημα και ανάπτυξη νέων χρηματοπιστωτικών προϊόντων και υπηρεσιών με έμφαση στα εθνικά νομίσματα και τις διμερείς συμφωνίες ανταλλαγής προϊόντων με ad hoc χρηματοπιστωτικές προβλέψεις και εγγυήσεις, συμφωνίες για παροχές υπηρεσιών σε κρίσιμους τομείς συντήρησης δυτικών υποδομών όπως πχ κατασχεμένα δυτικού τύπου αεροπλάνα, δυτικού τύπου στόλος αυτοκινήτων κοκ.

Είναι χαρακτηριστικό ότι τα εδάφη που καταλήφθηκαν από τους Ρώσους στην Ουκρανία καλύπτουν ακριβώς αυτά τα κενά των αναγκαίων εισαγωγών σε αγροτικά και βιομηχανικά προϊόντα.

Μεγάλη αναδεικνύεται η σημασία των χωρών της νότιας Ασίας. Ο πολιτικός έλεγχος τους μπορεί να αποκλείσει εντελώς από κάθε δυνατότητα πρόσβασης των ναυτικών δυνάμεων στις χώρες της Κεντρικής Ασίας. Η Κεντρική Ασία αποτελεί αναγκαία ενδοχώρας για Κϊνα και Ρωσία;. Ενδεικτικό του ανταγωνισμού στην περιοχή αποπομπή του Ιμράν Χάν στο Πακιστάν, η πτώση της κυβέρνησης στην Σρι Λάνκα, η «σιδερένια συμφωνία» Κίνας - Καμπότζης για εκσυγχρονισμό ναυτικής βάσης και έργων υποδομής (υπερταχείς σιδηρόδρομος νέος αερολιμένας).

Αλλά και ερχόμενοι στα δικά μας η πρεμούρα σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο μπορεί να εξηγηθεί, όπως και η «αντοχή» της συμμαχίας Ρωσίας Τουρκίας και με την προσπάθεια της να ελέγξει και αντίστοιχα αποκλείσει την Ελλάδα που είναι καλύτερα «γεωγραφικά τοποθετημένη» (νησιά Αιγαίου, Κρήτη, Κύπρος). Ο πόλεμος στην Ουκρανία αυξάνει τη σημασία του διαδρόμου Εύξεινος Πόντος - Στενά Βοσπόρου- Αιγαίο - Μεσόγειος. Από καιρού έχει αναδειχθεί η σημασία του επίσης θαλασσίου διαδρόμου Σουέζ - Ανατολική Μεσόγειος - Βόρειος Αφρική - Δυτική Ευρώπη. Η σημασία του μεσογειακού θαλασσίου διαδρόμου δεν περιορίζεται μόνον στην μεταφορά φυσικού αερίου που εξορύσσετε ή θα εξορυχτεί στην περιοχή. Η Τουρκία δηλαδή επιχειρεί να ελέγξει και τους δύο αυτούς θαλασσίους διαδρόμους αυξάνοντας σημαντικά την γεωπολιτική της αξία εννοείται εις βάρος της Ελλάδας. Όλα τα υπόλοιπα αποτελούν απλά "νομιμοποιητική βάση" για να επενδύσουν τις πραγματικές της προθέσεις.

Εννοείται ότι δεν ενδιαφέρει την Τουρκία (αλλά αλήθεια ποιους πραγματικά ενδιαφέρει;) το πόσο ισχνή δικαιοπολιτικά είναι αυτή η "νομιμοποίηση". Έχει μόνον σημασία χρήσης, με σκοπό την ανάδειξη της Τουρκίας σε περιφερειακή δύναμη (σε πρώτη φάση). Η Ελλάδα εάν δεν μπορέσει να αντισταθεί σε αυτή την "πίεση" κινδυνεύει να φιλανδοποιηθεί και απολέσει την γεωπολιτική σημασία που της δίδει η γεωγραφία της. Κατά τα ανωτέρω η ανάγκη για ανεξάρτητη ελληνική εξωτερική πολιτική είναι μεγαλύτερη από κάθε άλλη φορά. Οι εξελίξεις τρέχουν γρήγορα και απαιτούν εγρήγορση και ορθές αποφάσεις που δεν θα μας στοιχειώνουν σαν εφιάλτης αλλά θα αποτελούν αφετηρία αξιοπρεπούς θέσης στον μελλοντικό κόσμο.

Ουκρανία και Μολδαβία υποψήφιες για ένταξη χώρες στην Ε.Ε.. Fast track ένταξη ή παραπομπή στις Ευρωπαϊκές Καλένδες ;

Ουκρανία και Μολδαβία υποψήφιες για ένταξη χώρες στην Ε.Ε. Fast track ένταξη ή παραπομπή στις Ευρωπαϊκές Καλένδες ; ________________________________________________________________ Ανακοινώθηκε ότι η Ουκρανία και η Μολδαβία είναι πλέον υποψήφιες για ένταξη χώρες στην ΕΕ. Για να δούμε πως και πόσο θα προχωρήσει η υποψηφιότητα τους. Η Ουκρανία έχει ανάγκη από μεγάλα κεφάλαια και βοήθεια για την ανασυγκρότηση της για πολλά χρόνια. Θα αναλάβει αυτό το έργο η ΕΕ; Πάντως σε κάθε περίπτωση θα λειτουργήσει ανασταλτικά σε τυχόν φιλοδοξίες όμορων κρατών της Ουκρανίας που είναι και κράτη μέλη της ΕΕ να εκμεταλλευτούν την δινή κατάσταση της χώρας λοξοκοιτώντας προς ... Ανατολάς (εάν λέμε μία μικρή έστω ... πιθανότητα). Η Μολδαβία με την σειρά της είναι ενδεχόμενο να βρεθεί στον δρόμο των Ρώσων προς την Υπερδνειστερία εάν και όταν αποφασίσουν να κινηθούν και προς τα εκεί ... Το θέμα θα παραπεμφθεί στις ... ευρωπαϊκές Καλένδες ή θα προχωρήσει άμεσα όπως απαιτείται εάν σκοπός είναι να ολοκληρωθεί η ένταξη και όχι να ανακοινωθεί η υποψηφιότητα; Θα έχει οπωσδήποτε πολύ μεγάλο ενδιαφέρον το θέμα και θα δείξει πολλά για την Ευρώπη και την πορεία της μετά την ρωσική επέμβαση στην Ουκρανία. Για να έχει νόημα και να μην είναι απλά λόγια πρέπει να είναι διατεθειμένη η ΕΕ να κινηθεί γρήγορα ξεπερνώντας τα αυστηρά της ενταξιακά κριτήρια που πρέπει να πληρούν οι υποψήφιες προς ένταξη χώρες. Κριτήρια που βέβαια δεν τηρεί (εννοείται) καμία από τις δύο χώρες, ούτε μπορούν να τα ικανοποιήσουν βραχυπρόθεσμα ή μεσοπρόθεσμα. Και τι θα γίνει με τις υπόλοιπες υπό ένταξη χώρες των Δυτικών και Κεντρικών Βαλκανίων; Τι θα γίνει με την Τουρκία; Πως θα αντιδράσει εάν προχωρήγσουν με fast track διαδικασίες η ένταξη των δύο χωρών. Εξελίσσεται η Ευρώπη σε χώρο εκτόνωσης του διεθνούς ανταγωνισμού;

Οι εμπορικοί δρόμοι που αναδεικνύονται στην σημερινή αναθεωρητική εποχή, το decoupling και οι Τουρκικοί στόχοι και απειλές.

Ο έλεγχος των εμπορικών δρόμων και η ανάπτυξη νέων υπήρξε ανέκαθεν επιδίωξη κρατικών και οικονομικών δρώντων. Στις 10 Ιουνίου άνοιξε η καινούργια γέφυρα που ενώνει την ρωσική πόλη Μπλαγκοβεστένσκ με την Κινεζική πόλη της Χάιχε αξίας 19 δις ρουβλίων (περίπου 342 εκατομμύρια δολάρια). Και δεν είναι μόνον αυτό αλλά μία σειρά από έργα υποδομών που συνδέουν τις δύο χώρες και οικονομίες. Παράλληλα επιχειρείται συνδυασμένα από Ρωσία και Κίνα η μείωση της εξάρτησης τους από τις θαλάσσιες μεταφορές, κυρίως λόγω του ελέγχου των θαλασσών από την Δύση, ιδίως δε του Ειρηνικού η/και ο έλεγχος τους, όπου αυτό είναι δυνατόν, αυτών των δρόμων (decoupling: διαχωρισμός, αποδύνδεση). Η επιλεκτική αποσύνδεση (decoupling) από την συλλογική Δύση, που επέδειξε αξιοσημείωτη συνοχή στην περίπτωση της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, επιχειρείται στην παρούσα συγκυρία ιδίως α) με την μείωση της εξάρτησης από τις εξαγωγές, δυτική τεχνολογία και επενδύσεις στην Κίνα και από τις εισαγωγές, δυτική τεχνολογία και επενδύσεις στην Ρωσία και β) την ανάπτυξη χερσαίων ασιατικών δρόμων, γεφυρών, αγωγών (αγωγοί πετρελαίου στους οποίους δεν είχε δοθεί μέχρι τώρα έμφαση θέτοντας ως πρώτη προτεραιότητα τους αγωγούς φυσικού αερίου), χρηματοπιστωτικών συνδέσεων κοκ, δηλαδή των υποδομών διασύνδεσης των δύο οικονομιών. Στο πλαίσιο αυτό ορισμένα στην περίπτωση της Ρωσίας, οι επιβληθείσες σε αυτήν κυρώσεις αντιμετωπίζονται με την μαζική παραβίαση πνευματικής ιδιοκτησίας σχεδόν στο σύνολο των δυτικών εμπορευμάτων και υπηρεσιών (και με νόμο πλέον και αντίστοιχη παραγωγή τους όπου είναι δυνατόν στην Ρωσία), αποσύνδεση από το δυτικό χρηματοπιστωτικό σύστημα και ανάπτυξη νέων χρηματοπιστωτικών προϊόντων και υπηρεσιών με έμφαση στα εθνικά νομίσματα και τις διμερείς συμφωνίες ανταλλαγής προϊόντων με ad hoc χρηματοπιστωτικές προβλέψεις και εγγυήσεις, συμφωνίες για παροχές υπηρεσιών σε κρίσιμους τομείς συντήρησης δυτικών υποδομών όπως πχ κατασχεμένα δυτικού τύπου αεροπλάνα με την Ταϋλάνδη, δυτικού τύπου στόλος αυτοκινήτων με Κίνα κοκ. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα εδάφη που καταλήφθηκαν από τους Ρώσους στην Ουκρανία καλύπτουν ακριβώς αυτά τα κενά των αναγκαίων εισαγωγών σε αγροτικά και βιομηχανικά προϊόντα. Η προσπάθεια αυτή αποσύνδεσης έχει εντατικοποιηθεί τα τελευταία τρία χρόνια και τώρα, μετά την εισβολή στην Ουκρανία τρέχει "ολοταχώς". Μεγάλη αναδεικνύεται η σημασία των χωρών της νότιας Ασίας που ο έλεγχος τους μπορεί να αποκλείσει εντελώς από κάθε δυνατότητα πρόσβασης των ναυτικών δυνάμεων, μην αφήνοντας καμία δυνατότητα πρόσβασης και άρα βοήθειας ή επιρροής, στις χώρες της Κεντρικής Ασίας. Χώρες όπως το Πακιστάν, αλλά και η Σρι Λάνκα, η Καμπότζη κα λαμβάνουν μεγάλη γεωπολιτική αξία. Εκεί λαμβάνουν χώρα "μάχες" για τον πολιτικό έλεγχο τους. Η αποπομπή του Ιμράν Χάν στο Πακιστάν, η πτώση της κυβέρνησης στην Σρι Λάνκα, η «σιδερένια συμφωνία» Κίνας - Καμπότζης που περιλαμβάνει και δημιουργία ναυτικής βάσης, κατασκευή σιδηροδρομικής γραμμής μεγάλης ταχύτητας, νέο υπερσύγχρονο αεροδρόμιο είναι μερικές εκφράσεις αυτού του γεωπολιτικού ανταγωνισμού που εντείνεται ιδίως μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία. Σε πρόσφατο άρθρο μας στο militaire.gr (https://www.militaire.gr/i-diavasi-toy-royvikona-o-gordios-desmos-kai-to-koyti-tis-pandoras-d-pantis/ ) αναρωτηθήκαμε σχετικά: ¨Σωστά επιλέγονται από όλους ως σημαντικοί γεωπολιτικοί συντελεστές το Πακιστάν, η Σρι Λάνκα, το Ιράν καθώς αποτελούν τις αναγκαίες γεωγραφικά περιοχές περικύκλωσης της Κεντρικής Ασίας (αναγκαίας ενδοχώρας;)". Στα δικά μας ερχόμενοι τώρα και ως αντανάκλαση αυτών των παγκόσμιων τάσεων, αυξάνει η σημασία του διαδρόμου Εύξεινος Πόντος - Στενά Βοσπόρου- Αιγαίο - Μεσόγειος. Σε συνδυασμό με την από καιρό ανάδειξη της σημασίας του επίσης θαλασσίου διαδρόμου Σουέζ - Ανατολική Μεσόγειος - Βόρειος Αφρική - Δυτική Ευρώπη εξηγεί, μαζί με την εγγενή επιθετική φύση της Τουρκίας και της σημερινής τουρκοϊσλαμικής της ηγεσίας σε μεγάλο βαθμό και την Τουρκική πρεμούρα σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο και την συμμαχία Ρωσίας - Τουρκίας. Ενδείξεις της πρεμούρας αυτής τα 8 κυνικά επιθετικά και απειλητικά tweet με τις άμεσες απειλές εναντίον κυριαρχικών δικαιωμάτων και κυριαρχίας της Ελλάδας. Μέχρι ποιο σημείο θα φτάσει η τουρκορωσική συνεννόηση σε θέματα που αφορούν άμεσα την Ελλάδα; Και η σημασία του μεσογειακού θαλασσίου διαδρόμου δεν περιορίζεται μόνον στην μεταφορά φυσικού αερίου που εξορύσσετε ή θα εξορυχθεί στην περιοχή. Η Τουρκία δηλαδή, με άλλα λόγια και για να γίνουμε απόλυτα σαφείς, επιχειρεί να ελέγξει και τους δύο αυτούς θαλασσίους διαδρόμους αυξάνοντας σημαντικά την γεωπολιτική της σημασία και γεωπολιτικό της βάρος (εννοείται εις βάρος της Ελλάδας). Αιγαίο μέχρι τον 25ο ανατολικό (η Αθήνα έχει συντεταγμένες στον ανατολικό γεωγραφικό μήκος τον 24ο μεσημβρινό!) μεσημβρινό, Γαλάζια Πατρίδα, Τουρκολιβυκό Μνημόνιο, αμφισβήτηση Κυπριακής ΑΟΖ είναι οι εκφρασμένες απαιτήσεις της Τουρκίας, ακριβώς για να ελέγξει και τους δύο αυτούς εμπορικούς θαλασσίους διαδρόμους. Ολα τα υπόλοιπα αποτελούν απλά "νομιμοποιητική βάση" για να επενδύσουν τις πραγματικές τους προθέσεις. Εννοείται ότι δεν ενδιαφέρει την Τουρκία (αλλά αλήθεια ποιους πραγματικά ενδιαφέρει;) το πόσο ισχνή δικαιοπολιτικά είναι αυτή η "νομιμοποίηση" αφού αυτή έχει απλά σημασία χρήσης με σκοπό αντικειμενικό την επίτευξη των δηλωμένων στόχων και την ανάδειξη της Τουρκίας σε περιφερειακή δύναμη (σε πρώτη φάση). Η Τουρκία διατυμπανίζει δια του ΥΠΕΞ της ότι καμία συμφωνία για τον East Med δεν μπορεί να ισχύει χωρίς την Τουρκία. Καλεί τις ΗΠΑ απειλητικά για ποιο "ισορροπημένη" θέση στην περιοχή. Η Ελλάδα εάν δεν μπορέσει να αντισταθεί σε αυτή την "πίεση" κινδυνεύει να φιλανδοποιηθεί και απωλέσει την γεωπολιτική σημασία που της δίδει η γεωγραφία της. Υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη από κάθε άλλη φορά να κατανοήσει η χώρα μας και η ηγεσία της τι συμβαίνει στο κόσμο και να τοποθετηθεί επί τη βάση των εθνικών συμφερόντων της. Αυτή η εργασία δεν είναι πια φιλολογική - ακαδημαϊκή αλλά επιβιωτική. Οι Ελληνες πολίτες συνειδητοποιούν ότι η άσκηση των δικαιωμάτων τους και τα οικονομικά ιδιωτικά συμφέροντα αυτών και των οικογενειών τους εξαρτώνται κατά μεγάλο μέρος από την εθνική ανεξαρτησία; Κατά τα ανωτέρω η ανάγκη για ανεξάρτηση ελληνική εξωτερική πολιτική είναι μεγαλύτερη από κάθε άλλη φορά. Τα ψέμματα κάποια στιγμή τελειώνουν. Οι εποχές είναι κρίσιμες, οι εξελίξεις τρέχουν γρήγορα και απαιτούν εγρήγορση και ορθές αποφάσεις γιατί οι επιπτώσεις των αποφάσεων μας σήμερα θα μας ακολουθούν στις δεκαετίες που θα έρθουν είτε σαν εφιάλτης είτε δίνοντας μας υπερηφάνεια. Ως γνωστόν μετά την απομάκρυνση από το ταμείο ουδέν λάθος αναγνωρίζεται ... -------------------------------------------------------------------------------------------------------- το συγκεκριμένο άρθρο δημοσιεύτηκε στο Κουτί της Πανδώρας στο παρακάτω link : https://www.koutipandoras.gr/article/oi-emporikoi-dromoi-decoupling-kai-oi-toyrkikes-apeiles Σχόλιο 18.6.2022 -------------------------------------------------------------------------------- Αυτά που αναφέρονται στο άρθρο ιδίως για την Κίνα, συζητούνται, μεταξύ βέβαια πολλών άλλων, στους ακαδημαϊκούς κύκλους και τα ΜΜΕ των χωρών του #Ειρηνικού. Παρακολουθώ αυτές τις συζητήσεις σε #Αυστραλία, #Σιγκαπούρη, #Ινδία, #Κίνα. Χώρες δηλαδή που είναι σκληρά απέναντι στον αναθεωρητισμό στην πλειοψηφία τους (εκτός της Κίνας βέβαια όλες οι άλλες). Η ας το πούμε αλλιώς: στον αναθεωρητισμό των ... άλλων, όπως η Ινδία που συγκεντρώνει τους παράγοντες ισχύος μίας εξίσου μεγάλης δύναμης (το πληθυσμός είναι το ... εύκολο !). Εκεί γίνονται οι πραγματικές συζητήσεις. Εκεί που υπάρχουν έντονες και βιώνονται οι πιέσεις και είναι ανοικτές κοινωνίες που τους ενδιαφέρει το μέλλον τους. Δεν κρύβουν την αλήθεια κάτω από το χαλί. Με εντυπωσιάζει η ελεύθερη, εις βάθος και τολμηρή επιστημονική συζήτηση ιδίως σε Αυστραλία και Σιγκαπούρη, αλλά μεγάλο ενδιαφέρον έχει και η Ινδία (όπου υπάρχουν και εξαιρετικές προσπάθειες για αξιόπιστα ΜΜΕ διεθνών ειδήσεων). Η οικονομία της Σιγκαπούρης που έχει κάνει θαύματα τις τελευταίες δεκαετίες στηρίζεται ακριβώς στις θαλάσσιες μεταφορές. Οπότε είναι ιδιαίτερα ευάλωτη στις εξελίξεις τους ανταγωνισμού στον #Ειρηνικό. Είναι ζήτημα δηλαδή γι ΄αυτήν επιβίωσης και διατήρησης της οικονομικής της ευημερίας. Επίσης στην Αυστραλία οι πιέσεις από την Κίνα είναι τεράστιες καθώς αποτελεί βασικό της εμπορικό εταίρο. Πρόσφατα της επιβλήθηκαν από την Κίνα πολύ επίπονες οικονομικές και δασμολογικές κυρώσεις. Η Ινδία βλέπει στην ανάδειξη της Κίνας την επαναφορά της ιστορικής αντιπαράθεσης/συνύπαρξης των δύο μεγάλων πολιτισμών της Ασίας / Ειρηνικού δηλαδή του Ινδικού και του Κινεζικού. Η Ιαπωνία με την σειρά της, με τις γνωστές σε όλους ιστορικές μνήμες από τις βαρβαρότητες που διαπράχθηκαν κατά την κατάληψη εδαφών της Κίνας πριν και κατά την διάρκεια του ΙΙ ΠΠ είναι ο βασικός οικονομικός επενδυτικός ανταγωνιστής της Κίνας στις χώρες του Ειρηνικού. Ολες αυτές οι χώρες αναμένουν την αμερικανική αντίδραση (που την θέλουν έντονη) στον Ειρηνικό. Προβληματίζονται πολύ από την αμερικανική "εμμονή" στην Ευρώπη. Έχουν μεγάλη ανάγκη την σύμπραξη των ΗΠΑ στην ανάσχεση της Κίνας. Μην ξεχνάτε ότι η Κίνα είναι στην γειτονιά τους και όχι οι ΗΠΑ. Οπότε είναι πολύ ... ανθρώπινο να θέλουν και επιδιώκουν να ... καεί το βίντεο του γείτονα !

Στο κόκκινο επίπεδο η τουρκική απειλή με τις νέες απειλές και "προειδοποιήσεις" Ερντογάν

Oι Τουρκικές προκλήσεις και απειλές δεν αλλάζουν απλά επίπεδο. Βρίσκονται στο τελευταίο κόκκινο πλέον επίπεδο. Πριν από λιγότερο από δύο ώρες στον προσωπικό του λογαριασμό στο Τουίτ ο Ερντογάν δημοσίευσε μία σειρά (νήμα) από 8 τουίτ γεμάτα από απειλές, προειδοποιήσεις, προσβολές εναντίον της Ελλάδας : αναφέρετε ονομαστικά στην Μεγίστη και την θαλάσσια δικαιοδοσία της σε ΑΟΖ, σε δήθεν καταπίεση "τουρκικής" μειονότητας σε Δυτική Θράκη, Ρόδο και Κω, σε δήθεν προσπάθεια "εργαλειοποίησης" από την χώρα μας του ΝΑΤΟ και τρίτων χωρών "εμπλέκοντας" τους σε "παράνομες" ασκήσεις σε δήθεν νησιά με αποστρατιωτικοποιημένο καθεστώς. Και όλα αυτά ώστε να "προειδοποιήσει" την Ελλάδα να "συνετιστεί, να μείνει μακριά από όνειρα, ρητορικές και ενέργειες που θα την οδηγήσουν σε αποτελέσματα για τα οποία θα μετανιώσει, όπως συνέβη έναν αιώνα πριν" προφανώς αναφερόμενος στην Μικρασιατική Καταστροφή. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για το τι επιθυμεί και επιδιώκει ο Ερντογάν αλλά μέσω αυτού το τουρκοϊσλαμικό καθεστώς με την αγαστή στο θέμα αυτό συμμαχία εθνικιστών τουρκιστών και κεμαλιστών: η Ελλάδα να καταστεί ένα μη κανονικό κράτος, χωρίς κυριαρχικά δικαιώματα αλλά και χωρίς κυριαρχία. Να καταστεί δηλαδή ένα κράτος δορυφόρος της Τουρκίας, που θα προσαρμόζει απόλυτα τις πολιτικές τις στις τουρκικές επιταγές. Αγαπητοί φίλοι και φίλες, η ωμότητα των απαιτήσεων, της προειδοποίησης, της απειλής καταστροφής της χώρας μας και της προσβλητικής αναφοράς σε συνετισμό, άλλως σε βίωση καταστροφής ανάλογης της Μικρασιατικής, δεν αφήνουν κανένα περιθώριο παρερμηνειών. Ο Ερντογάν με 8 τουίτ στην Ελληνική γλώσσα θέτει όλα τα θέματα της αναθεωρητικής, επιθετικής, εκβιαστικής πολιτικής αυτού και του συνόλου της τουρκικής ελίτ. Δεν είναι ώρα για διχαστικές αναφορές στις ιδεολογικές προτιμήσεις των πολιτών, σε διαίρεση μας σε αριστερούς και δεξιούς , πατριώτες και μη. Ολοι είμαστε Ελληνες, όλοι υφιστάμεθα από κοινού αυτή την φρικώδη ωμή εκβιαστική βάρβαρη προειδοποίηση. Απομονώστε τώρα τους ακραίους, δείξτε εμπιστοσύνη στις δυνάμεις της Χώρας μας, στον Ελληνικό Στρατό, στον Ελληνικό Λαό, στην υπέροχη νεολαία μας στην οποία δεν φερθήκαμε όπως έπρεπε. Ηρθε η ώρα η χώρα μας να ωριμάσει και μαζί με αυτή όλοι εμείς οι συμπολίτες συνέλληνες. Να γίνουμε ΠΟΛΙΤΕΣ. Ελάχιστη ευθύνη του καθένα μας ατομικά σε Ελλάδα και Κυπριακή Δημοκρατία απαιτεί την απομόνωση των διχαστικών φωνών, εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας, επίδειξη της αποφασιστικότητας μας να ζήσουμε σε ελευθερία και δημοκρατία και αισιοδοξία για το μέλλον.

Που το πάει η Τουρκία ; Διονύσης Παντής - Νομικός, "Δικηγόροι για τα Εθνικά Θέματα" στο NET 24 μ...

Τουρκολιβυκό μνημόνιο και εκμετάλλευση φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο και την ελληνική ΑΟΖ

//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// Περσινό άρθρο μας με θέμα : Τουρκολιβυκό μνημόνιο και εκμετάλλευση φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο και την ελληνική ΑΟΖ Ο Διονύσης Παντής αρθρογραφεί για το τουρκολιβυκό μνημόνιο και την εκμετάλλευση φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο και την ελληνική ΑΟΖ ΑΡΘΡΑ 17.06.21 | 13:05 Διονύσης Παντής Ο τουρκικός αναθεωρητισμός σε Αιγαίο, Κύπρο και Ανατολική Μεσόγειο έχει μακρά ιστορία, στο μεγαλύτερο του μέρος γνωστή στη διεθνή κοινότητα. Σε αυτή τη συγκυρία παρουσιάζεται σε μια από τις πιο επιθετικές του στιγμές, με διευρυμένες απαιτήσεις – που παρουσιάζονται ως «διεκδικήσεις», σε όλο σχεδόν το φάσμα των ζωτικών ελληνικών εθνικών συμφερόντων και θέτοντας ζητήματα εθνικής κυριαρχίας και ασφάλειας, καθιστώντας την Τουρκία επικίνδυνο αναθεωρητικό κράτος (revisionist state) για την ελληνική εθνική ασφάλεια αλλά και την παγκόσμια τάξη, καθώς έχει παγκόσμιας εμβέλειας αναθεωρητικές φιλοδοξίες. Αιχμή του δόρατος του σύγχρονου τουρκικού αναθεωρητισμού αποτελεί το θεώρημα της Γαλάζιας Πατρίδας (MAVI VATAN) που περιλαμβάνει όλες τις θαλάσσιες διεκδικήσεις της ισλαμικής νεο-οθωμανικής Τουρκίας σε Αιγαίο και Μεσόγειο. Ακραία, επιχειρούμενη πρακτικά πλέον, εφαρμογή του θεωρήματος η συνομολόγηση του τουρκολιβυκού μνημονίου Η ψευτοοριοθέτηση Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης (!) δεν είναι αντίθετη μόνο στις ρυθμίσεις του δικαίου της θάλασσας (γραπτό - εθιμικό δίκαιο και νομολογία διεθνών δικαστηρίων), αλλά και σε αντικειμενικούς γεωγραφικούς περιορισμούς (αρκεί οποιοσδήποτε ειδήμονας ή όχι να δει τον χάρτη). Τουρκολιβυκό μνημόνιο Είναι ενδεικτικό ότι από πλευράς Λιβύης το μνημόνιο υπογράφηκε στις 27.11.2019 από τον πρόεδρο της κυβέρνησης Εθνικής Συμφωνίας, Σαράτζ, διορισμένο πρόεδρο απευθείας από τον ΟΗΕ με την απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας με αριθμό 2219/2015. Ο σχετικός διορισμός προέβλεπε θητεία για χρονικό διάστημα δύο ετών (1+1, που δεν ανανεώθηκε με νέα απόφαση του ΣΑ), καθώς ο πρόεδρος Σαράτζ απέτυχε να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις που ανέλαβε με τη Συμφωνία του Μαρόκου και ιδίως την απομάκρυνση παραστρατιωτικών σωμάτων τρίτων χωρών από τη χώρα. Ο πρόεδρος Σαράτζ, επίσης, λειτουργούσε χωρίς τη συγκατάθεση, αντίθετα με εχθρική στην κυβέρνηση τη λιβυκή Βουλή. Χαρακτηριστική, μεταξύ άλλων, η δήλωση του τότε προέδρου του λιβυκού Κοινοβουλίου, Αγκίλα Σάλεχ «Η κυβέρνηση του Σάρατζ δεν είναι εξουσιοδοτημένη να υπογράφει διεθνείς συμφωνίες», στην αγγλόφωνη αιγυπτιακή εφημερίδα «Egypt Today», καθώς «κάθε συμφωνία που έχει υπογραφεί από οποιαδήποτε χώρα πρέπει να κυρωθεί από τη νομοθετική αρχή προκειμένου να τεθεί σε ισχύ», όπως πρόσθεσε. Όμως η «παράλογη» αυτή «διμερής» διεθνής σύμβαση, ανεξάρτητα της τυπικής και ουσιαστικής νομιμότητας που έχει ή στερείται, αποτελεί για την Ελλάδα στρατηγική αμφισβήτηση των δικαιωμάτων της, διότι, μεταξύ άλλων: Αποτελεί έκφραση υφιστάμενου πραγματικού σχεδιασμού κρατικής πολιτικής του νέου τουρκοϊσλαμικού καθεστώτος να «αναθεωρήσει» περιορίζοντας ή/και με το να καταστήσει άνευ αντικειμένου τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας σε ξηρά - αέρα - θάλασσα. Υποστηρίζεται στο «πεδίο» (εκτός από το «τραπέζι») από την ωμή στρατιωτική ισχύ και τις μεθοδικά σωρευμένες αυτόνομες τουρκικές δυνατότητες, τις οποίες και υπερβάλλοντάς τες διαφημίζει, επιστημονικής έρευνας και γεωτρήσεων στην «αμφισβητούμενη» υφαλοκρηπίδα με ίδια μέσα (σήμερα), τις οποίες και υπερβάλλοντάς τες τις διαφημίζει ανάλογα. Ενισχύεται από την ευρύτερη τάση περιφερειακού και παγκόσμιου αναθεωρητισμού. Εκμεταλλεύεται την ψυχραιμία και υπευθυνότητα της ελληνικής πλευράς, η οποία στο εσωτερικό της χώρας γεννά μεγάλη αμφισβήτηση για τους κυβερνητικούς χειρισμούς, με κατηγορίες για έλλειψη αξιόπιστης κρατικής διακομματικής συναίνεσης εθνικής στρατηγικής. Στοχεύει να ματαιώσει την ελληνική πολιτική στην Αν. Μεσόγειο, όπως αυτή είχε εξελιχθεί κατά το πρόσφατο παρελθόν. Η πολιτική αυτή ταυτόχρονα: 1. Προστάτευε και ενίσχυε τις προσπάθειες της Κυπριακής Δημοκρατίας, η οποία, αφού οριοθέτησε τις θαλάσσιες αποκλειστικές οικονομικές ζώνες της, επιχειρεί κατά λογικό επόμενο στάδιο να τις αξιοποιήσει και εμπορικά, παρέχοντας άδειες έρευνας και εκμετάλλευσης σε διεθνείς εταιρείες διαμερισματοποιημένων θαλασσίων τεμαχίων της ΑΟΖ της. 2. Δημιουργούσε βήμα βήμα τις απαραίτητες συμμαχίες, με κλειδιά τη στρατηγική σχέση με τις ΗΠΑ και τις τριμερείς συνεννοήσεις Ελλάδας και Κύπρου με περιφερειακές δυνάμεις (Ισραήλ, Λίβανο και Αίγυπτο), στο πλαίσιο και του σχεδιασμού του EASTMED, τις συνεργασίες με ΗΠΑ, Γαλλία, Ισραήλ και Αίγυπτο για τη δημιουργία πολυμερούς πλαισίου ασφάλειας και συνεργασίας εκμετάλλευσης των πόρων της Ανατολικής Μεσογείου (με δυνατότητες συμμετοχής και της Τουρκίας υπό τον αυτονόητο όρο του σεβασμού των νομίμων δικαιωμάτων των υπόλοιπων περιφερειακών κρατών με δικαιώματα ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο επ' ωφελεία των λαών των δικαιούχων χωρών και της ασφάλειας στην περιοχή). Το τουρκολιβυκό μνημόνιο, μαζί με την υποστήριξη στο έδαφος της Λιβύης από την Τουρκία με στρατιωτικά και παραστρατιωτικά μέσα, μεταφέρει εν τοις πράγμασι τουρκικό μήνυμα ότι αποτελεί «ηγεμονική» δύναμη που πρέπει να έχει πρωτεύοντα ρόλο στην επιχειρούμενη αξιοποίηση των πόρων της Ανατολικής Μεσογείου. Μήνυμα που επιχειρεί να στηρίξει στην πολιτική της δύναμης της ισχύος, εκμεταλλευόμενη το κενό ισχύος που παρατηρείται στη συγκυρία και που φαίνεται ότι αφήνουν οι Μεγάλες Δυνάμεις με παρουσία στη Μεσόγειο, και ιδίως οι ΗΠΑ υπό την προεδρία του Προέδρου Τραμπ. Η Τουρκία αισθάνεται και φιλοδοξεί να «καλύψει» τη μείωση της δυτικής επιρροής, όπως τη θεωρεί, αλλά και να τη διευρύνει ενεργητικά. Στο πλαίσιο αυτό το τουρκολιβυκό μνημόνιο στοχεύει να παρέχει στην τουρκική στρατηγική «νομιμοποιητική» βάση στις αρπακτικές (predator) διεκδικήσεις της, καθώς πιστεύει ότι είναι ικανή να τις επιβάλει, ιδίως εν όψει της σχετικής υποχώρησης του δυτικού παράγοντα από τη Μεσόγειο, όπως θεωρεί και επιθυμεί. Δημιουργεί, δηλαδή, την επίφαση της νομιμότητας για την προβολή των απαιτήσεών της που στηρίζονται στην (φαινόμενη ή φανταστική ή πραγματική) ισχύ της. Η ελληνική κυβέρνηση υποτίμησε την πασίδηλη σημασία του τουρκολιβυκού μνημονίου Είχε δε ήδη δείξει πρωτοφανή αφέλεια στον προληπτικό χειρισμό της εύκολα διαγνώσιμης τουρκικής στρατηγικής. Ο Έλληνας ΥΠΕΞ είχε ζητήσει και είχε λάβει, όπως είπε, προφορικές διαβεβαιώσεις από τη λιβυκή πλευρά ότι δεν θα προέβαιναν στη συνομολόγηση μιας τέτοιας συμφωνίας. Κατόπιν παρουσιάστηκε ως εξαπατημένος και αιφνιδιαζόμενος, ως μη όφειλε, από την εύκολα προβλέψιμη ενέργεια. Τα ταξίδια Σαράτζ στην Τουρκία και τανάπαλιν, οι υπαρξιακού χαρακτήρα ανάγκες στήριξης της ομάδας Σαράτζ - GNA από οποιονδήποτε πρόθυμο, η τουρκική καταγωγή Σαράτζ, οι δηλωτικές παράνομες στρατιωτικές ενισχύσεις και η συνακόλουθη αύξηση της πολιτικής επιρροής της Τουρκίας στη Λιβύη υποτιμήθηκαν. Αλλά, και μετά τη συνομολόγηση, δεν ανεγνώσθη ορθά η στρατηγικού χαρακτήρα πρόκληση. Υποτιμήθηκε ως απέλπιδα προσπάθεια της Τουρκίας να επωφεληθεί από ένα αδύναμο καθεστώς στη Λιβύη που παρέπαιε. Δεν μελετήθηκε ούτε αναλύθηκε σωστά το παράδειγμα της Συρίας. Υποτιμήθηκαν οι τουρκικές δυνατότητες να υποστηρίξει αποτελεσματικά τον προστατευόμενό της. Έτσι, η Ελλάδα δεν πέρασε επαρκώς το μήνυμα ότι είναι αποφασισμένη να αποτρέψει τους τουρκικούς σχεδιασμούς. Έδειξε απροετοίμαστη ή/και φοβική στις γερμανικές και ιταλικές αντιδράσεις και δεν επιχείρησε στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της οποίας είναι μέλος, το πάγωμα των οικονομικών ενισχύσεων της Ε.Ε. προς τη Λιβύη, δεν αντέδρασε στον προκλητικό αποκλεισμό της χώρας από τη διάσκεψη του Βερολίνου. Δεν έλαβε έγκαιρες πρωτοβουλίες να ενεργοποιήσει τα συγκλίνοντα συμφέροντα Αιγύπτου και Γαλλίας σε μια αξιόπιστη στρατηγική ανάσχεσης της Τουρκίας στη Λιβύη, περιμένοντας εσφαλμένα να λειτουργήσουν από μόνα τους τα πράγματα υπέρ της Ελλάδας. Η Ελλάδα παρατηρούσε τους Τούρκους στη Λιβύη, τη μεταφορά πολλών χιλιάδων εμπειροπόλεμων εγκληματικών ισλαμιστικών στοιχείων από τη Συρία, στρατιωτικού υλικού και προσωπικού που μεταφέρονταν με όλους τους τρόπους. Η Τουρκία, ενώ σταθεροποιούσε την κυβέρνηση του προέδρου Σαράτζ, παρουσιάζεται να «διεκδικεί» ΑΟΖ έξι μίλια από την Κρήτη. Προσπαθεί περαιτέρω να παρουσιαστεί ως παράγοντας «προστασίας» αμερικανικών, γερμανικών, ιταλικών και ισπανικών γεωπολιτικών και εμπορικών συμφερόντων στη Λιβύη, αλλάζοντας την ποιότητα των σχέσεών της με τις χώρες αυτές. Παρ' όλα τα ανωτέρω, η συνομολόγηση Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης μεταξύ Αιγύπτου και Ελλάδας, η οποία κατέστη δυνατή με σημαντικές ελληνικές «παραχωρήσεις» προς την αιγυπτιακή κυβέρνηση (μεταξύ των οποίων μικρή αλλά επώδυνη μείωση της επήρειας της Κρήτης στην τελική οριοθέτηση), αποκαθιστά τη λογική της γεωγραφίας: δηλαδή τη σχεδόν αυτονόητη έλλειψη, σε κάθε περίπτωση, γειτνίασης των ΑΟΖ Τουρκίας και Λιβύης. Ταυτόχρονα αποκαθιστά και τα όποια ζητήματα τυπικής νομιμότητας και αμφισβήτησης στόχευε το τουρκολιβυκό μνημόνιο να δημιουργήσει σχετικά με την εν δυνάμει εκμετάλλευση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου εντός της Ελληνικής Αποκλειστικής Ζώνης. Οι όποιες τουρκικές προκλήσεις στην «οριοθετημένη» από το τουρκολιβυκό μνημόνιο Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη δεν μπορεί να δημιουργήσουν δικαιώματα έρευνας και πολύ περισσότερο εξόρυξης εντός της νόμιμης Ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης όπως το Δίκαιο της Θάλασσας καθορίζει. Αναγκάζει δε εν τοις πράγμασι τη Λιβύη σε διαπραγμάτευση είτε απευθείας με την Ελλάδα οριοθέτησης των ακραίων ορίων των ΑΟΖ τους ή αλλιώς στο πλαίσιο του συστήματος διεθνούς δικαιοσύνης μετά συνομολόγηση κοινού συνυποσχετικού επίλυσης της διαφοράς. Αντίθετα, η Ελλάδα σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου 156 του Ν. 4001/2011, που αναφέρει ότι «ελλείψει συμφωνίας οριοθέτησης με γειτονικά κράτη των οποίων οι ακτές είναι παρακείμενες ή αντικείμενες με τις ελληνικές ακτές, το εξωτερικό όριο της υφαλοκρηπίδας και της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης (αφ' ης κηρυχθεί), είναι η μέση γραμμή, κάθε σημείο της οποίας απέχει ίση απόσταση από τα εγγύτερα σημεία των γραμμών βάσης (τόσο ηπειρωτικών όσο και νησιωτικών) από τις οποίες μετράται το εύρος της αιγιαλίτιδας ζώνης», έχει ορίσει θαλάσσια οικόπεδα στο Ιόνιο και το Λιβυκό πέλαγος τα οποία δημοπρατήθηκαν και οι σχετικές εταιρείες οι οποίες πλειοδότησαν απέκτησαν ήδη τα σχετικά δικαιώματα σε επιτυχημένους διεθνείς διαγωνισμούς. Μετά λοιπόν τη σχετική οριοθέτηση Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης της Ελλάδας με την Ιταλία και Αίγυπτο (με επώδυνες παραχωρήσεις της Ελλάδας και έναντι της Ιταλίας, όπως π.χ. και μεταξύ άλλων την παραχώρηση δικαιωμάτων αλιείας της περίφημης κόκκινης γαρίδας του Ιονίου πελάγους εντός της ελληνικής ΑΟΖ για την Ιταλία) εκκρεμεί η σχετική οριοθέτηση με τη Λιβύη. Σε κάθε περίπτωση όμως δεν απειλείται η νομιμότητα των παραχωρηθέντων οικοπέδων. Συμπερασματικά, ο τουρκικός αναθεωρητισμός, που άλλωστε «στα σύνορα της καρδιάς του», όπως ανέφερε ο Τούρκος Πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν, περιλαμβάνει τόπους όπου η Οθωμανική Αυτοκρατορία στα ακρότατα όριά της είχε επεκταθεί –μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται και τα βαλκανικά και τα αραβικά κράτη–, παρά τις γεωγραφικές και νομικές ακρότητες της MAVI VATAN και του τουρκολιβυκού μνημονίου, δεν δύναται, εν τοις πράγμασι και εν όψει των αντικειμενικών περιορισμών της γεωγραφίας, του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας, των σχετικών διευθετήσεων (επώδυνων) Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών της Ελλάδας με όμορα κράτη με τα οποία μοιράζεται κοινά θαλάσσια σύνορα, αλλά και εσωτερικές κυρίαρχες πράξεις συνταγματικών οργάνων της, όπως ο ανωτέρω μνημονευθείς νόμος, η οριοθέτηση και η δημοπρασία οικοπέδων στην ΑΟΖ της, η επέκταση της αιγιαλίτιδας της ζώνης στο Ιόνιο και η σαφής και ρητή επιφύλαξη του δικαιώματός της οποτεδήποτε κρίνει σκόπιμο να επεκτείνει και στο Αιγαίο της αιγιαλίτιδα της ζώνη από τα σημερινά 6 μίλια, δεν δύναται να αμφισβητήσει αξιόπιστα τα Ελληνικά Κυριαρχικά Δικαιώματά της στις θαλάσσιες ζώνες της. Οποιεσδήποτε ενέργειες στις οποίες ενδεχομένως προβεί στο πλαίσιο του ανωτέρω επικίνδυνου αναθεωρητισμού θα είναι ενέργειες παράνομες και εχθρικές προς την Ελλάδα. Ενέργειες ενός διεθνούς ταραξία με αρπακτικές διαθέσεις. Η τουρκική αρπακτική (predator) στρατηγική στο Αιγαίο, την Ανατολική Μεσόγειο αλλά και αλλού (Συρία, Λιβύη, Ιράκ κ.α.) ενώ θεμελιώνεται ξεκάθαρα στην υποτιθέμενη τυφλή ισχύ, προσπαθεί να εξωραϊστεί από την τουρκική κυβέρνηση με πράξεις όπως το τουρκολιβυκό μνημόνιο. Αυτές οι πράξεις όμως δεν αποκρύπτουν, αλλά αποκαλύπτουν αυτές τις διαθέσεις. Δηλώσεις όπως αυτή του Τούρκου υπουργού Άμυνας, ότι η χώρα του δεν είναι… ξένη δύναμη στη Λιβύη, είναι απολύτως ενδεικτικές. Όπως ενδεικτικές βέβαια είναι οι στρατιωτικές επεμβάσεις της Τουρκίας στη Συρία, στο Ιράκ, στη Λιβύη αλλά η εμπλοκή της Τουρκίας με στρατιωτική παρουσία σε σειρά άλλων χωρών. Σε κάθε περίπτωση όμως είναι αλυσιτελείς όσον αφορά την Ελληνική Αποκλειστική Ζώνη στην Ανατολική Μεσόγειο. ----------------------------------------------------------------------------- το link της σχετικής δημοσίευσης -------------------------------------------- https://www.kedenews.gr/arthra/345878_toyrkolibyko-mnimonio-kai-ekmetalleysi-fysikoy-aerioy-stin-anatoliki-mesogeio-kai-tin