Η πολιτική ηγεμονία του Τουρκικού Ισλαμισμού δεν πρέπει να μας κάνει να ξεχνάμε τι εστί κεμαλισμός ...

Η πολιτική ηγεμονία του Τουρκικού Ισλαμισμού δεν πρέπει να μας κάνει να ξεχνάμε τι εστί κεμαλισμός ... Οσο ασχολούμαστε με τον Ερντογάν και τους τουρκοϊσλαμιστές ας μην ξεχνάμε τις "αρχές" του αντιδημοκρατικού, εθνικιστικού, λαϊκιστικού, κεμαλισμού που στην πρώτη αυθεντική του μορφή εκφράστηκε στο κεμαλικό μονοκομματικό καθεστώς. Η επαναστατικότητα του καθεστώτος εκφράστηκε μόνον στις επαναστατικές μεθόδους κατάπνιξης κάθε αντίπαλης φωνής και στην βιαιότητα επιβολής των "μεταρρυθμίσεων" επί των "διοικούμενων". Μόνον μετά την στρατηγική στροφή του κεμαλισμού προς την Δύση, τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ (απόφαση η οποία για το καθεστώς ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΥΤΟΝΟΗΤΗ αλλά ελήφθη τελικά με πολλά σκαμπανεβάσματα έχουμε εισαγωγή ανάπηρου πολυκομματισμού στην Τουρκία. Η ιδεαλιστική Αμερικανική προσέγγιση με την εμμονή μεταφοράς της δημοκρατικής αρχής και στην Τουρκία εξανάγκασε την μεταβολή του μονοκομματικού καθεστώτος και την δημιουργία κομμάτων στην Τουρκία. Η έλλειψη δημοκρατικής ανοχής των κεμαλιστών επιβεβαιώνεται από την εκτέλεση του πρώτου πραγματικά δημοκρατικά εκλεγμένου Πρωθυπουργού, δηλαδή του Προέδρου του Δημοκρατικού Κόμματος Μεντερές, τα πραξικοπήματα του στρατού όταν τα πράγματα δυσκόλευαν για τους ρεπουμπλικάνους, "κοσμικούς" κεμαλιστές, την βάρβαρη κατακρεούργηση της αριστεράς στην χώρα, τις διώξεις των πολιτικών αντιπάλων του κεμαλισμού συμπεριλαμβανομένου της σήμερα κυβερνώσας τουρκοϊσλαμιστικής παράταξης του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΠ), την κατάπνιξη κάθε μειονότητας (Κούρδοι, Αλεβίτες, Αρμένιοι, Ελληνες, Ασύριοι κοκ). Ο ρεπουμπλικανισμός στοχεύει στους νοσταλγούς του Σουλτάνου. Ο εθνικισμός και η βίαιη κρατική πολιτική δημιουργίας εθνικής τουρκικής συνείδησης, οδηγεί στις γενοκτονίες και απηνείς διώξεις Ελλήνων, Αρμενίων, Κούρδων και άλλων εθνικοτήτων που στέκονται εμπόδιο στο κρατικό αφήγημα. Η οικονομία και τα εισοδήματα από αυτήν ελέγχονταν απολύτως από το κράτος και τον στρατό. Το κράτος ήταν πανταχού παρόν: παραγωγός ιδεολογίας, αυταρχικός αυθέντης επί της κοινωνίας, καταπιεστής και εχθρός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μεταξύ των οποίων και της θρησκευτικής ελευθερίας, των μαζικών βασανισμών, διώξεων κτλ. Αυτά εν ολίγοις και περιληπτικά είναι τα έξι βέλη, οι έξι βασικές αρχές του κεμαλισμού: ο ρεπουμπλικανισμός, ο εθνικισμός, η εκκοσμίκευση, ο λαϊκισμός, ο κρατισμός και η επαναστατικότητα.