Κοιτάξτε αυτό !

Αυτός ο έφηβος ο καθηγητής John J. Mearsheimer !

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ισλαμισμός. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ισλαμισμός. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Που το πάει η Τουρκία ; Διονύσης Παντής - Νομικός, "Δικηγόροι για τα Εθνικά Θέματα" στο NET 24 μ...

Τουρκολιβυκό μνημόνιο και εκμετάλλευση φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο και την ελληνική ΑΟΖ

//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// Περσινό άρθρο μας με θέμα : Τουρκολιβυκό μνημόνιο και εκμετάλλευση φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο και την ελληνική ΑΟΖ Ο Διονύσης Παντής αρθρογραφεί για το τουρκολιβυκό μνημόνιο και την εκμετάλλευση φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο και την ελληνική ΑΟΖ ΑΡΘΡΑ 17.06.21 | 13:05 Διονύσης Παντής Ο τουρκικός αναθεωρητισμός σε Αιγαίο, Κύπρο και Ανατολική Μεσόγειο έχει μακρά ιστορία, στο μεγαλύτερο του μέρος γνωστή στη διεθνή κοινότητα. Σε αυτή τη συγκυρία παρουσιάζεται σε μια από τις πιο επιθετικές του στιγμές, με διευρυμένες απαιτήσεις – που παρουσιάζονται ως «διεκδικήσεις», σε όλο σχεδόν το φάσμα των ζωτικών ελληνικών εθνικών συμφερόντων και θέτοντας ζητήματα εθνικής κυριαρχίας και ασφάλειας, καθιστώντας την Τουρκία επικίνδυνο αναθεωρητικό κράτος (revisionist state) για την ελληνική εθνική ασφάλεια αλλά και την παγκόσμια τάξη, καθώς έχει παγκόσμιας εμβέλειας αναθεωρητικές φιλοδοξίες. Αιχμή του δόρατος του σύγχρονου τουρκικού αναθεωρητισμού αποτελεί το θεώρημα της Γαλάζιας Πατρίδας (MAVI VATAN) που περιλαμβάνει όλες τις θαλάσσιες διεκδικήσεις της ισλαμικής νεο-οθωμανικής Τουρκίας σε Αιγαίο και Μεσόγειο. Ακραία, επιχειρούμενη πρακτικά πλέον, εφαρμογή του θεωρήματος η συνομολόγηση του τουρκολιβυκού μνημονίου Η ψευτοοριοθέτηση Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης (!) δεν είναι αντίθετη μόνο στις ρυθμίσεις του δικαίου της θάλασσας (γραπτό - εθιμικό δίκαιο και νομολογία διεθνών δικαστηρίων), αλλά και σε αντικειμενικούς γεωγραφικούς περιορισμούς (αρκεί οποιοσδήποτε ειδήμονας ή όχι να δει τον χάρτη). Τουρκολιβυκό μνημόνιο Είναι ενδεικτικό ότι από πλευράς Λιβύης το μνημόνιο υπογράφηκε στις 27.11.2019 από τον πρόεδρο της κυβέρνησης Εθνικής Συμφωνίας, Σαράτζ, διορισμένο πρόεδρο απευθείας από τον ΟΗΕ με την απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας με αριθμό 2219/2015. Ο σχετικός διορισμός προέβλεπε θητεία για χρονικό διάστημα δύο ετών (1+1, που δεν ανανεώθηκε με νέα απόφαση του ΣΑ), καθώς ο πρόεδρος Σαράτζ απέτυχε να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις που ανέλαβε με τη Συμφωνία του Μαρόκου και ιδίως την απομάκρυνση παραστρατιωτικών σωμάτων τρίτων χωρών από τη χώρα. Ο πρόεδρος Σαράτζ, επίσης, λειτουργούσε χωρίς τη συγκατάθεση, αντίθετα με εχθρική στην κυβέρνηση τη λιβυκή Βουλή. Χαρακτηριστική, μεταξύ άλλων, η δήλωση του τότε προέδρου του λιβυκού Κοινοβουλίου, Αγκίλα Σάλεχ «Η κυβέρνηση του Σάρατζ δεν είναι εξουσιοδοτημένη να υπογράφει διεθνείς συμφωνίες», στην αγγλόφωνη αιγυπτιακή εφημερίδα «Egypt Today», καθώς «κάθε συμφωνία που έχει υπογραφεί από οποιαδήποτε χώρα πρέπει να κυρωθεί από τη νομοθετική αρχή προκειμένου να τεθεί σε ισχύ», όπως πρόσθεσε. Όμως η «παράλογη» αυτή «διμερής» διεθνής σύμβαση, ανεξάρτητα της τυπικής και ουσιαστικής νομιμότητας που έχει ή στερείται, αποτελεί για την Ελλάδα στρατηγική αμφισβήτηση των δικαιωμάτων της, διότι, μεταξύ άλλων: Αποτελεί έκφραση υφιστάμενου πραγματικού σχεδιασμού κρατικής πολιτικής του νέου τουρκοϊσλαμικού καθεστώτος να «αναθεωρήσει» περιορίζοντας ή/και με το να καταστήσει άνευ αντικειμένου τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας σε ξηρά - αέρα - θάλασσα. Υποστηρίζεται στο «πεδίο» (εκτός από το «τραπέζι») από την ωμή στρατιωτική ισχύ και τις μεθοδικά σωρευμένες αυτόνομες τουρκικές δυνατότητες, τις οποίες και υπερβάλλοντάς τες διαφημίζει, επιστημονικής έρευνας και γεωτρήσεων στην «αμφισβητούμενη» υφαλοκρηπίδα με ίδια μέσα (σήμερα), τις οποίες και υπερβάλλοντάς τες τις διαφημίζει ανάλογα. Ενισχύεται από την ευρύτερη τάση περιφερειακού και παγκόσμιου αναθεωρητισμού. Εκμεταλλεύεται την ψυχραιμία και υπευθυνότητα της ελληνικής πλευράς, η οποία στο εσωτερικό της χώρας γεννά μεγάλη αμφισβήτηση για τους κυβερνητικούς χειρισμούς, με κατηγορίες για έλλειψη αξιόπιστης κρατικής διακομματικής συναίνεσης εθνικής στρατηγικής. Στοχεύει να ματαιώσει την ελληνική πολιτική στην Αν. Μεσόγειο, όπως αυτή είχε εξελιχθεί κατά το πρόσφατο παρελθόν. Η πολιτική αυτή ταυτόχρονα: 1. Προστάτευε και ενίσχυε τις προσπάθειες της Κυπριακής Δημοκρατίας, η οποία, αφού οριοθέτησε τις θαλάσσιες αποκλειστικές οικονομικές ζώνες της, επιχειρεί κατά λογικό επόμενο στάδιο να τις αξιοποιήσει και εμπορικά, παρέχοντας άδειες έρευνας και εκμετάλλευσης σε διεθνείς εταιρείες διαμερισματοποιημένων θαλασσίων τεμαχίων της ΑΟΖ της. 2. Δημιουργούσε βήμα βήμα τις απαραίτητες συμμαχίες, με κλειδιά τη στρατηγική σχέση με τις ΗΠΑ και τις τριμερείς συνεννοήσεις Ελλάδας και Κύπρου με περιφερειακές δυνάμεις (Ισραήλ, Λίβανο και Αίγυπτο), στο πλαίσιο και του σχεδιασμού του EASTMED, τις συνεργασίες με ΗΠΑ, Γαλλία, Ισραήλ και Αίγυπτο για τη δημιουργία πολυμερούς πλαισίου ασφάλειας και συνεργασίας εκμετάλλευσης των πόρων της Ανατολικής Μεσογείου (με δυνατότητες συμμετοχής και της Τουρκίας υπό τον αυτονόητο όρο του σεβασμού των νομίμων δικαιωμάτων των υπόλοιπων περιφερειακών κρατών με δικαιώματα ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο επ' ωφελεία των λαών των δικαιούχων χωρών και της ασφάλειας στην περιοχή). Το τουρκολιβυκό μνημόνιο, μαζί με την υποστήριξη στο έδαφος της Λιβύης από την Τουρκία με στρατιωτικά και παραστρατιωτικά μέσα, μεταφέρει εν τοις πράγμασι τουρκικό μήνυμα ότι αποτελεί «ηγεμονική» δύναμη που πρέπει να έχει πρωτεύοντα ρόλο στην επιχειρούμενη αξιοποίηση των πόρων της Ανατολικής Μεσογείου. Μήνυμα που επιχειρεί να στηρίξει στην πολιτική της δύναμης της ισχύος, εκμεταλλευόμενη το κενό ισχύος που παρατηρείται στη συγκυρία και που φαίνεται ότι αφήνουν οι Μεγάλες Δυνάμεις με παρουσία στη Μεσόγειο, και ιδίως οι ΗΠΑ υπό την προεδρία του Προέδρου Τραμπ. Η Τουρκία αισθάνεται και φιλοδοξεί να «καλύψει» τη μείωση της δυτικής επιρροής, όπως τη θεωρεί, αλλά και να τη διευρύνει ενεργητικά. Στο πλαίσιο αυτό το τουρκολιβυκό μνημόνιο στοχεύει να παρέχει στην τουρκική στρατηγική «νομιμοποιητική» βάση στις αρπακτικές (predator) διεκδικήσεις της, καθώς πιστεύει ότι είναι ικανή να τις επιβάλει, ιδίως εν όψει της σχετικής υποχώρησης του δυτικού παράγοντα από τη Μεσόγειο, όπως θεωρεί και επιθυμεί. Δημιουργεί, δηλαδή, την επίφαση της νομιμότητας για την προβολή των απαιτήσεών της που στηρίζονται στην (φαινόμενη ή φανταστική ή πραγματική) ισχύ της. Η ελληνική κυβέρνηση υποτίμησε την πασίδηλη σημασία του τουρκολιβυκού μνημονίου Είχε δε ήδη δείξει πρωτοφανή αφέλεια στον προληπτικό χειρισμό της εύκολα διαγνώσιμης τουρκικής στρατηγικής. Ο Έλληνας ΥΠΕΞ είχε ζητήσει και είχε λάβει, όπως είπε, προφορικές διαβεβαιώσεις από τη λιβυκή πλευρά ότι δεν θα προέβαιναν στη συνομολόγηση μιας τέτοιας συμφωνίας. Κατόπιν παρουσιάστηκε ως εξαπατημένος και αιφνιδιαζόμενος, ως μη όφειλε, από την εύκολα προβλέψιμη ενέργεια. Τα ταξίδια Σαράτζ στην Τουρκία και τανάπαλιν, οι υπαρξιακού χαρακτήρα ανάγκες στήριξης της ομάδας Σαράτζ - GNA από οποιονδήποτε πρόθυμο, η τουρκική καταγωγή Σαράτζ, οι δηλωτικές παράνομες στρατιωτικές ενισχύσεις και η συνακόλουθη αύξηση της πολιτικής επιρροής της Τουρκίας στη Λιβύη υποτιμήθηκαν. Αλλά, και μετά τη συνομολόγηση, δεν ανεγνώσθη ορθά η στρατηγικού χαρακτήρα πρόκληση. Υποτιμήθηκε ως απέλπιδα προσπάθεια της Τουρκίας να επωφεληθεί από ένα αδύναμο καθεστώς στη Λιβύη που παρέπαιε. Δεν μελετήθηκε ούτε αναλύθηκε σωστά το παράδειγμα της Συρίας. Υποτιμήθηκαν οι τουρκικές δυνατότητες να υποστηρίξει αποτελεσματικά τον προστατευόμενό της. Έτσι, η Ελλάδα δεν πέρασε επαρκώς το μήνυμα ότι είναι αποφασισμένη να αποτρέψει τους τουρκικούς σχεδιασμούς. Έδειξε απροετοίμαστη ή/και φοβική στις γερμανικές και ιταλικές αντιδράσεις και δεν επιχείρησε στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της οποίας είναι μέλος, το πάγωμα των οικονομικών ενισχύσεων της Ε.Ε. προς τη Λιβύη, δεν αντέδρασε στον προκλητικό αποκλεισμό της χώρας από τη διάσκεψη του Βερολίνου. Δεν έλαβε έγκαιρες πρωτοβουλίες να ενεργοποιήσει τα συγκλίνοντα συμφέροντα Αιγύπτου και Γαλλίας σε μια αξιόπιστη στρατηγική ανάσχεσης της Τουρκίας στη Λιβύη, περιμένοντας εσφαλμένα να λειτουργήσουν από μόνα τους τα πράγματα υπέρ της Ελλάδας. Η Ελλάδα παρατηρούσε τους Τούρκους στη Λιβύη, τη μεταφορά πολλών χιλιάδων εμπειροπόλεμων εγκληματικών ισλαμιστικών στοιχείων από τη Συρία, στρατιωτικού υλικού και προσωπικού που μεταφέρονταν με όλους τους τρόπους. Η Τουρκία, ενώ σταθεροποιούσε την κυβέρνηση του προέδρου Σαράτζ, παρουσιάζεται να «διεκδικεί» ΑΟΖ έξι μίλια από την Κρήτη. Προσπαθεί περαιτέρω να παρουσιαστεί ως παράγοντας «προστασίας» αμερικανικών, γερμανικών, ιταλικών και ισπανικών γεωπολιτικών και εμπορικών συμφερόντων στη Λιβύη, αλλάζοντας την ποιότητα των σχέσεών της με τις χώρες αυτές. Παρ' όλα τα ανωτέρω, η συνομολόγηση Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης μεταξύ Αιγύπτου και Ελλάδας, η οποία κατέστη δυνατή με σημαντικές ελληνικές «παραχωρήσεις» προς την αιγυπτιακή κυβέρνηση (μεταξύ των οποίων μικρή αλλά επώδυνη μείωση της επήρειας της Κρήτης στην τελική οριοθέτηση), αποκαθιστά τη λογική της γεωγραφίας: δηλαδή τη σχεδόν αυτονόητη έλλειψη, σε κάθε περίπτωση, γειτνίασης των ΑΟΖ Τουρκίας και Λιβύης. Ταυτόχρονα αποκαθιστά και τα όποια ζητήματα τυπικής νομιμότητας και αμφισβήτησης στόχευε το τουρκολιβυκό μνημόνιο να δημιουργήσει σχετικά με την εν δυνάμει εκμετάλλευση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου εντός της Ελληνικής Αποκλειστικής Ζώνης. Οι όποιες τουρκικές προκλήσεις στην «οριοθετημένη» από το τουρκολιβυκό μνημόνιο Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη δεν μπορεί να δημιουργήσουν δικαιώματα έρευνας και πολύ περισσότερο εξόρυξης εντός της νόμιμης Ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης όπως το Δίκαιο της Θάλασσας καθορίζει. Αναγκάζει δε εν τοις πράγμασι τη Λιβύη σε διαπραγμάτευση είτε απευθείας με την Ελλάδα οριοθέτησης των ακραίων ορίων των ΑΟΖ τους ή αλλιώς στο πλαίσιο του συστήματος διεθνούς δικαιοσύνης μετά συνομολόγηση κοινού συνυποσχετικού επίλυσης της διαφοράς. Αντίθετα, η Ελλάδα σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου 156 του Ν. 4001/2011, που αναφέρει ότι «ελλείψει συμφωνίας οριοθέτησης με γειτονικά κράτη των οποίων οι ακτές είναι παρακείμενες ή αντικείμενες με τις ελληνικές ακτές, το εξωτερικό όριο της υφαλοκρηπίδας και της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης (αφ' ης κηρυχθεί), είναι η μέση γραμμή, κάθε σημείο της οποίας απέχει ίση απόσταση από τα εγγύτερα σημεία των γραμμών βάσης (τόσο ηπειρωτικών όσο και νησιωτικών) από τις οποίες μετράται το εύρος της αιγιαλίτιδας ζώνης», έχει ορίσει θαλάσσια οικόπεδα στο Ιόνιο και το Λιβυκό πέλαγος τα οποία δημοπρατήθηκαν και οι σχετικές εταιρείες οι οποίες πλειοδότησαν απέκτησαν ήδη τα σχετικά δικαιώματα σε επιτυχημένους διεθνείς διαγωνισμούς. Μετά λοιπόν τη σχετική οριοθέτηση Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης της Ελλάδας με την Ιταλία και Αίγυπτο (με επώδυνες παραχωρήσεις της Ελλάδας και έναντι της Ιταλίας, όπως π.χ. και μεταξύ άλλων την παραχώρηση δικαιωμάτων αλιείας της περίφημης κόκκινης γαρίδας του Ιονίου πελάγους εντός της ελληνικής ΑΟΖ για την Ιταλία) εκκρεμεί η σχετική οριοθέτηση με τη Λιβύη. Σε κάθε περίπτωση όμως δεν απειλείται η νομιμότητα των παραχωρηθέντων οικοπέδων. Συμπερασματικά, ο τουρκικός αναθεωρητισμός, που άλλωστε «στα σύνορα της καρδιάς του», όπως ανέφερε ο Τούρκος Πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν, περιλαμβάνει τόπους όπου η Οθωμανική Αυτοκρατορία στα ακρότατα όριά της είχε επεκταθεί –μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται και τα βαλκανικά και τα αραβικά κράτη–, παρά τις γεωγραφικές και νομικές ακρότητες της MAVI VATAN και του τουρκολιβυκού μνημονίου, δεν δύναται, εν τοις πράγμασι και εν όψει των αντικειμενικών περιορισμών της γεωγραφίας, του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας, των σχετικών διευθετήσεων (επώδυνων) Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών της Ελλάδας με όμορα κράτη με τα οποία μοιράζεται κοινά θαλάσσια σύνορα, αλλά και εσωτερικές κυρίαρχες πράξεις συνταγματικών οργάνων της, όπως ο ανωτέρω μνημονευθείς νόμος, η οριοθέτηση και η δημοπρασία οικοπέδων στην ΑΟΖ της, η επέκταση της αιγιαλίτιδας της ζώνης στο Ιόνιο και η σαφής και ρητή επιφύλαξη του δικαιώματός της οποτεδήποτε κρίνει σκόπιμο να επεκτείνει και στο Αιγαίο της αιγιαλίτιδα της ζώνη από τα σημερινά 6 μίλια, δεν δύναται να αμφισβητήσει αξιόπιστα τα Ελληνικά Κυριαρχικά Δικαιώματά της στις θαλάσσιες ζώνες της. Οποιεσδήποτε ενέργειες στις οποίες ενδεχομένως προβεί στο πλαίσιο του ανωτέρω επικίνδυνου αναθεωρητισμού θα είναι ενέργειες παράνομες και εχθρικές προς την Ελλάδα. Ενέργειες ενός διεθνούς ταραξία με αρπακτικές διαθέσεις. Η τουρκική αρπακτική (predator) στρατηγική στο Αιγαίο, την Ανατολική Μεσόγειο αλλά και αλλού (Συρία, Λιβύη, Ιράκ κ.α.) ενώ θεμελιώνεται ξεκάθαρα στην υποτιθέμενη τυφλή ισχύ, προσπαθεί να εξωραϊστεί από την τουρκική κυβέρνηση με πράξεις όπως το τουρκολιβυκό μνημόνιο. Αυτές οι πράξεις όμως δεν αποκρύπτουν, αλλά αποκαλύπτουν αυτές τις διαθέσεις. Δηλώσεις όπως αυτή του Τούρκου υπουργού Άμυνας, ότι η χώρα του δεν είναι… ξένη δύναμη στη Λιβύη, είναι απολύτως ενδεικτικές. Όπως ενδεικτικές βέβαια είναι οι στρατιωτικές επεμβάσεις της Τουρκίας στη Συρία, στο Ιράκ, στη Λιβύη αλλά η εμπλοκή της Τουρκίας με στρατιωτική παρουσία σε σειρά άλλων χωρών. Σε κάθε περίπτωση όμως είναι αλυσιτελείς όσον αφορά την Ελληνική Αποκλειστική Ζώνη στην Ανατολική Μεσόγειο. ----------------------------------------------------------------------------- το link της σχετικής δημοσίευσης -------------------------------------------- https://www.kedenews.gr/arthra/345878_toyrkolibyko-mnimonio-kai-ekmetalleysi-fysikoy-aerioy-stin-anatoliki-mesogeio-kai-tin

Ο Διονύσης Παντής στο Κανάλι Ένα 90,4 | 26.5.2022

https://www.mixcloud.com/KanaliEna904/%CE%BF-%CE%B4%CE%B9%CE%BF%CE%BD%CF%8D%CF%83%CE%B7%CF%82-%CF%80%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AE%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CE%BB%CE%B9-%CE%AD%CE%BD%CE%B1-904-2652022/ Ο Διονύσης Παντής στο Κανάλι ένα 90,4 [26.5.2022] και στον Βασίλη Ταλαμάγκα ΒΤ : Πάμε να πούμε καλημέρα στον Διονύση Παντή, Πρόεδρο των Δικηγόρων για τα Εθνικά Θέματα. Διονύση καλημέρα. ΔΠ : Καλημέρα Βασίλη. Καλημέρα στους ακροατές σας. ΒΤ : Εξετάζαμε πριν, είχαμε ξεκινήσει με τον Ευριπίδη Στυλιανίδη . Πάμε να δούμε και μαζί πως βλέπεις να διαμορφώνεται η πολιτική Ερντογάν μετά και την επίσκεψη του ΠΘ στις ΗΠΑ, αφού όμως πρώτα ΔΠ δώσω μία είδηση : ότι στις 12.30 με μία το βράδυ σήμερα στα ανοικτά της Ρόδου υπήρξε καταδίωξη: σκάφος του λιμενικού καταδίωξε ταχύπλοο που αποβίβασε στο νησί παράτυπους μετανάστες. Ξεκίνησε καταδίωξη, ο διακινητής δεν σταμάτησε και αναγκάστηκε το λιμενικό να πυροβολήσει προειδοποιητικά. Είναι σαφές ΔΠ ότι θα ενεργοποιήσει και το προσφυγικό, έτσι δεν είναι; ΔΠ : Νομίζω αγαπητέ Βασίλη, Κε Ταλαμάγκα ότι είναι απόλυτα εμφανές ότι πάμε προς τα εκεί. Δηλαδή όλες οι ενδείξεις όσον αφορά στα θέματα της συγκυρίας, δηλαδή δηλώσεις Ερντογάν, διπλωματικές κινήσεις της Τουρκίας για μπλοκάρισμα της εισόδου στο ΝΑΤΟ των δύο σκανδιναβικών χωρών, όλες αυτές οι ενδείξεις μας επιβεβαιώνουν για μία ακόμη φορά την στρατηγική επιλογή της Τουρκίας που είναι η επιθετικότητα , ο αναθεωρητισμός και η βασική αντί-δυτική διάθεση, αντί-δυτική στρατηγική απέναντι στην «συλλογική» Δύση, η οποία θα εμφανίζεται πλέον όλο και ποιο συχνά . Εάν υπάρχουν κατά καιρούς περιστασιακές «προσφορές» προς το εντός ή εκτός εισαγωγικών «θηρίο» , μπορεί για κάποιους μήνες να έχουμε κάποια μικρή αναστολή αυτών των δραστηριοτήτων. Όμως η στρατηγική της τούρκο-ισλαμικής Τουρκίας: αντί-δυτικισμός, αναθεωρητισμός, επιθετικότητα , όπως πολλές φορές έχουμε τονίσει, ο μόνος τρόπος για να διαφυλαχτεί η ειρήνη στην περιοχή είναι η αμυντική θωράκιση της χώρας, η ισχυρή αποτροπή. Οπότε στο πλαίσιο αυτό η καμπάνια για το NoJetsForTurkey , να μην πάρουν δηλαδή F16 ή F35 και αυτό που εμείς λέμε συμπληρώνοντας την πολύ σημαντική καμπάνια NoSubmarinesForTurkey, όχι υποβρύχια δηλαδή για την Τουρκία. Είναι πλέον σαφές ότι η Τ. με την τούρκο-ισλαμική της πολιτική ατζέντα έχει τα τρία χαρακτηριστικά που είπαμε [αναθεωρητισμό – επιθετικότητα – δομικό αντί-δυτικισμό] και ο μόνος τρόπος για να διατηρηθεί η ειρήνη στην περιοχή είναι η ισχυρή αποτροπή. Και βέβαια να μην τροφοδοτούμε το «θηρίο» με επιθετικά όπλα, τα οποία είναι ενδεχόμενο να στραφούν κάποια στιγμή, βραχυπρόθεσμα – μεσοπρόθεσμα – μακροπρόθεσμα, εναντίον της χώρας μας. Και αυτό οι σύμμαχοι μας πρέπει να το γνωρίζουν. ΒΤ : Άρα είσαι Διονύση Παντή υπέρ του εξοπλισμού, δηλαδή μετά και τα Rafael και τα F35; Αν προχωρήσει η συμμετοχή γιατί αυτά θα είναι σε βάθος 8ετίας. ΔΠ : Ναι, δεν μπορώ να αναφερθώ σε συγκεκριμένα οπλικά συστήματα, γιατί θέτω το γενικότερο ζήτημα ότι η Ειρήνη μπορεί να διασφαλιστεί μόνο με έναν τρόπο: ο οποίος είναι η ισχυρή αποτροπή. Οι αρμόδιοι φορείς, τα επιτελεία τα στρατιωτικά, το ΥΠΑΜ, θα πρέπει να κοιτά με βάση την επιστημονική στρατιωτική και πολιτική ανάλυση, των αναγκών που έχει η χώρα για να στηρίξει την άμυνα της. Τώρα να συμβαίνει αυτό με ανάλυση δηλαδή των καινούργιων μορφών του πολέμου, των καινούργιων ζητημάτων που θέτει ο εξοπλισμός της Τ. και η δυνατότητα του αμυντικού – βιομηχανικού της συστήματος – επιθετικό μάλλον σύστημα - , βιομηχανικό σύμπλεγμα να δημιουργεί καινούργια οπλικά συστήματα. Και αυτά πρέπει τα επιτελεία μας συνεχώς να λαμβάνουν υπόψη και να τα αξιολογούν. Και να γνωρίζουμε το εξής κε Ταλαμάγκα: ότι ο μόνος τρόπος για να εξασφαλίσουμε την Ειρήνη είναι αυτός της ισχυρής αποτροπής , δεν υπάρχει κανένας άλλος, δηλαδή η συνάρτηση κόστους οφέλους για τον επιτιθέμενο και να ξέρουμε ότι η περίπτωση του πολέμου τι σημαίνει: σημαίνει ΑΠΟΤΥΧΙΑ ! Αποτυχία και των δύο πλευρών κε Ταλαμάγκα, δηλαδή αποτυχία και του αμυνόμενου από την άποψη ότι αυτό σημαίνει ότι η στρατηγική της αποτροπής δεν έχει φέρει αποτελέσματα. Έτσι; Άρα πρέπει να δούμε την στρατηγική της αποτροπής με βάση όλο το σύστημα: δηλαδή μεταξύ άλλων, εθνική στρατηγική, εθνική στρατηγική διακομματική, δηλαδή τουλάχιστον των κομμάτων που έχουν φιλοδοξίες να διαχειριστούν εξουσία. Σημαίνει επίσης ότι θα πρέπει να έχουμε επίγνωση ότι ο σύγχρονος πόλεμος έχει έναν πολύ υψηλό δείκτη τεχνολογικό και επιστημονικό και αυτό θα πρέπει να το δούμε άμεσα σε συνδυασμό με τους εξοπλισμούς. Τους στοχευμένους όμως εξοπλισμούς. Δηλαδή που υπάρχουν ενδεχόμενα κενά, που υπάρχουν περιθώρια βελτιώσεων της αποτρεπτικής δύναμης σε συνάρτηση και με το κόστος τόσο για εμάς [οικονομικό] όσο σ τον επιτιθέμενο [στρατιωτικό] ώστε να εξασφαλίσουμε με τον τρόπο αυτό την ειρήνη. ΒΤ: Πάμε τώρα σε κάτι άλλο ΔΠ . Έχεις μελετήσει και το εσωτερικό της Τουρκίας για χρόνια. ΔΠ: Ναι ΒΤ : Σε λίγους μήνες θα έχουμε εκλογές στην Τ. είναι σαφέστατα προεκλογικό σκηνικό. Σηκώνει τους τόνους και ο Ερντογάν σηκώνει τους τόνους και η αντιπολίτευση. Λοιπόν πιστεύεις ότι όλη αυτή η περίοδος εγκυμονεί κάποιους κινδύνους, καταρχάς όχι για την ευρύτερη περιοχή, γιατί αυτό είναι το εύκολο ερώτημα, το βάζουμε τι θα γίνει με εμάς, ακόμα και στο εσωτερικό της Τ. Γιατί το λέω; Γιατί καθώς πάμε σε προεκλογική περίοδο που θα είναι σκληρή, στο εσωτερικό της Τ. το κυβερνών κόμμα το ΑΚΠ του Ερντογάν αρχίζει να επαναφέρει δηλαδή και έρχεται ποιο κοντά στην πολιτική των ακραίων, δηλαδή των Γκρίζων Λύκων κλπ. Αυτό τι σημαίνει; Σημαίνει αρχίζει και βαράει πάλι τους Κούρδους, θέλω να θυμίσω ότι ο Ντεμιρτάς, ο ηγέτης του μεγαλύτερου κόμματος των Κούρδων, είναι στην φυλακή «αγνοείται από το 2016; Το 17; Χτυπάει 18 εκατομμύρια Αλεβίτες, που είναι η μεγαλύτερη θρησκευτική μειονότητα, κυνηγάει ξανά τους δικαστικούς, τους πανεπιστημιακούς, τους δημοσίους υπαλλήλους που θεωρεί ότι δεν είναι δικοί του, δηλαδή αρχίζει καθώς πάει σε εκλογές τον διχασμό στο εσωτερικό της χώρας. Καμιά φορά όμως ξέρεις αν συνδυαστεί και με την πείνα που υπάρχει στην Τ. αυτό μπορεί να είναι η θρυαλλίδα και γενεσιουργός αιτία άλλων πραγμάτων. ΔΠ : είναι ακριβώς έτσι. Να θυμηθούμε ότι ο συνδυασμός που έφερε τον Πρόεδρο Ερντογάν στην εξουσία πήρε ένα ποσοστό οριακά πάνω από το 50 % . 51,8 αν θυμάμαι καλά, δηλαδή ουσιαστικά η τουρκική κοινωνία είναι διχασμένη κυρίως μεταξύ των ισλαμιστών στην συμμαχία τους με τους τουρκιστές και από την άλλη πλευρά τους κεμαλιστές και τους «εκσυγχρονιστές» τους ποιο δυτικόφιλους τούρκους υπηκόους. Δηλαδή έχουμε περίπου 50 – 50 . Οι εκλογές του Ιουνίου του 2023 είναι όπως καταλαβαίνετε καθοριστικές για τον ίδιο τον Ερντογάν. Βλέπουμε όμως ότι στην αντιπολίτευση υπάρχει ένας ανταγωνισμός όσον αφορά το ποιος θα είναι το πρώτο άλογο στο κάρο. Είδαμε ένα, που πολλοί θεωρούν αυτογκόλ του Κιλιτζάρογλου πρόσφατα, που αναφέρθηκε ότι ο Πρόεδρος Ερντογάν εξάγει κεφάλαια 60 εκατομμύρια ευρώ στις ΗΠΑ ΒΤ : 60 είναι τα πρώτα ΔΠ : εκεί για να βρει safe heaven . Εδώ καταλαβαίνουμε ότι αυτό το επιχείρημα – δεν μας ενδιαφέρει η ουσία - ΒΤ : 60 είναι τα τελευταία που δημοσιοποιήθηκαν τα ποιο πρόσφατα γιατί υπάρχουν και άλλα μαθαίνω πολλά χρήματα πολλά χρήματα ΔΠ : Δεν ενδιαφέρει εδώ η ουσία των ισχυρισμών. Εκείνο που ενδιαφέρει κε Ταλαμάγκα – εγώ είμαι απόλυτα ρεαλιστής αυτά είναι θέματα που έχουν να κάνουν με την δικαιοσύνη κτλ – Αλλά εδώ μιλάμε για άλλα θέματα που είναι πολύ πιο σημαντικά , που είναι οι πολιτικές εξελίξεις στην γείτονα και εκείνο που έχει σημασία είναι πως αυτά εκλαμβάνονται από το εκλογικό σώμα. Υπάρχει αίσθηση δηλαδή ότι εδώ έρχεται σε μία αντίθεση το βασικό επιχείρημα, ότι ο Ερντογάν είναι αντί-δυτικός και έρχεται και σε σύγκρουση αν χρειαστεί με τις ΗΠΑ . Οπότε το επιχείρημα ότι φυγαδεύει χρήματα στις ΗΠΑ έχει αυτό το μικρό πρόβλημα όσον αφορά τον στόχο να επηρεάσει τα κομμάτια του τουρκικού πληθυσμού που θα μπορούσαν να επηρεαστούν από ένα τέτοιο επιχείρημα. Επίσης βλέπουμε ότι ο Κιλιτζάρογλου έχει προσπαθήσει να μειώσει τους βασικούς του αντιπάλους. Έχουμε και μια μάχη μέσα στην αντιπολίτευση για το ποιος θα είναι το πρώτο άλογο στο κάρο το οποίο αποδυναμώνει θα έλεγα την αντιπολίτευση. Προσπαθεί δηλαδή να μειώσει τους δύο δημάρχους Κωνσταντινούπολης και Αγκυρας ώστε να είναι αυτός που θα είναι απέναντι στον Ερντογάν και επίσης μην ξεχνάμε ότι ο Πρόεδρος Ερντογάν είπε ότι θα μηνύσει για τις δηλώσεις αυτές τον Κιλιτζάρογλου ΒΤ : Καλά καλά ΔΠ : δεν με ενδιαφέρει το δικαιικό κομμάτι ΒΤ : Ναι ΔΠ : Με ενδιαφέρει το πολιτικό ΒΤ : Ναι ΔΠ: οπότε καταλαβαίνεται ότι με την δικαιοσύνη όπως είναι αυτή τη στιγμή στην Τ. εάν υπάρξει εμπλοκή της δικαιοσύνης και υπάρξουν κάποιες εξελίξεις μέσα στον επόμενο χρόνο αυτές θα επηρεάσουν το πολιτικό σκηνικό. Είναι πολύ κρίσιμες αυτές οι εκλογές. Αυτό το λέμε βέβαια πάντα, έτσι; Αλλά εδώ μιλάμε ότι θα κρίνει τον προσανατολισμό της Τουρκίας δηλαδή τον ευρασιατικό προσανατολισμό που ο τούρκο-ισλαμισμός στρατηγικά επιχειρεί παρότι οι Δυτικοί δεν το έχουν κατανοήσει και πίστευαν ότι αφού κάνουν μπίζνες με τους ισλαμιστές επιχειρηματίες, τα έχουμε πει πολλές φορές, και εδώ νόμιζαν ότι πρόκειται για μια επέκταση των επιχειρηματικών ζητημάτων και των κερδών . Κάτι αντίστοιχο είχε συμβεί σας υπενθυμίζω και με την Κίνα, έβλεπαν δηλαδή κέρδη, έβλεπαν νέες αγορές, έβλεπαν χρηματοπιστωτικές επεκτάσεις, έβλεπαν μείωση εργατικού κόστους, όλα αυτά ήταν πάρα πολύ ωραία, αλλά δεν έβλεπαν όμως και στην μια και στην άλλη περίπτωση τον υποκρυπτόμενο εθνικιστικό παράγοντα . Δηλαδή ότι όλα αυτά τα έκαναν οι αναθεωρητικές δυνάμεις για να δυναμώσουν, να αποκτήσουν οικονομικό και τεχνολογικό πλεονέκτημα για να μπορέσουν να αναπτύξουν την αντί-δυτική τους ατζέντα. Γιατί και οι Τούρκοι και η Κίνα θεωρούν ότι είναι διάλειμμα τα 200 250 χρόνια της Ευρωπαϊκής κυριαρχίας στον κόσμο και θεωρεί ότι είναι καθεστώς το προηγούμενο κατά το οποίο εκείνοι ήταν κυρίαρχου. Δηλαδή εννοώ η Κίνα στην περιοχή της και η Οθωμανική Αυτοκρατορία εδώ. ΒΤ : θα έχουμε την δυνατότητα να τα ξαναπούμε Διονύση Παντή. Απλά θα ήθελα να αναφέρω ότι ακόμη και αν το σενάριο αυτό έχει βάση αυτό που λέει η αντιπολίτευση ότι βγάζει λεφτά ο Ερντογάν στις ΗΠΑ για να ετοιμάσει την διαφυγή του, δεν τον έχουν ενημερώσει καλά εκεί στο καθεστώς τον Ερντογάν και την οικογένεια διότι ένας απλός υπάλληλος στις ΗΠΑ των 1000 δολαρίων δεν πα να είναι ο Πρόεδρος των ΗΠΑ αν έχει καταγγελία θα προχωρήσει την διαδικασία όπως πρέπει να την προχωρήσει. Και οι δικές μας πληροφορίες λένε ότι θα υπάρξουν με αμερικανική υπηκοότητα τούρκοι που ζουν στις ΗΠΑ και δεν είναι φιλικοί προς τον Ερντογάν . Υπάρχει Γκιουλέν εκεί και οι φίλοι του Γκιουλέν και θα ανοίξουν διαδικασία εκεί για όλα αυτά που έχουν συμβεί με τα εμβάσματα που νομίζω ότι τα δύσκολα για τον Ερντογάν θα είναι μπροστά. Διονύση Παντή θα τα ξαναπούμε ! Καλημέρα ! ΔΠ : Θα ήθελα να σε ευχαριστήσω πολύ για την πρόσκληση και να ευχαριστήσω και τους ακροατές που μας άκουσαν! Ευχαριστώ πολύ ! Καλημέρα !

ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΠΑΝΤΗΣ στην εκπομπή ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΑΝΤΟΥ και το Θάνο Χούπη 03 01 2022

ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΠΑΝΤΗΣ στην εκπομπή ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΑΝΤΟΥ και το Θάνο Χούπη (03/01/2022) και στο ERT WEB RADIO που απευθύνεται στους Έλληνες Ομογενείς σε όλο τον κόσμο.

ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΠΑΝΤΗΣ στην εκπομπή ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΑΝΤΟΥ και το Θάνο Χούπη (03/01/2022)

Ο ΝΟΜΙΚΟΣ, ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΠΑΝΤΗΣ, ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΣΤΟΝ ΑΡΕΙΟ ΠΑΓΟ (ΠΡΟΕΔΡΟΣ του φορέα "ΔΙΚΗΓΟΡΟΙ ΓΙΑ ΤΑ ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ", ΝΟΜΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΤΗΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΓΟΝΕΩΝ & ΣΥΓΓΕΝΩΝ ΑΔΗΛΩΤΩΝ ΑΙΧΜΑΛΩΤΩΝ & ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ), στο ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ της ΕΡΤ "Η ΦΩΝΗ της ΕΛΛΑΔΑΣ", ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΤΟΥ ΣΥΝΟΛΟΥ ΤΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ ΜΑΣ ΘΕΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΕΛΛΑΔΑΣ & ΚΥΠΡΟΥ, ΤΟ 2022.

ΗΑΕ - Τουρκία: από τον ανταγωνισμό στην συνεργασία;

Σχόλιο 20.1.2022: Νέα συμφωνία ανταλλαγής συναλλάγματος (swap) 18 δισεκατομμυρίων ντιράμ εθνικού νομίσματος των ΗΑΕ και 64 δισεκατομμυρίων τουρκικών λιρών (που αντιστοιχούν σε περίπου 4,7 δισεκατομμυρίων δολαρίων), ανακοίνωσε την Τετάρτη η Τουρκική Κεντρική Τράπεζα (ΤCΜB).Συναλλαγές λοιπόν σε τοπικό νόμισμα και μεταξύ ΗΑΕ και Τουρκίας ύψους 5 δις. Αντίστοιχες συμφωνιες εχουν υπογραφεί και με αλλες χωρες όπως με Κίνα, Νοτια Κορέα, Αζερμπαϊτζάν.Πριν λίγο υπεγράφη συμφωνία για άμεσες επενδύσεις των ΗΑΕ στην Τουρκία ύψους 10 δισεκατομμύρια δολλάρια που τονώνουν τα συναλλαγματικά αποθέματα και ενισχύουν τον Ερντογάν στην διαχείριση της οικονομικής κρίσης. Επισης τα ΗΑΕμΜεσολάβησαν για συνάντηση του τούρκου πρέσβη στη Λιβύη με τον Πρόεδρο της Λιβυκής Βουλής Ακιλα Σαλέχ και τον στρατάρχη Χαφταρ; Σε σχετική αρθρογραφία και συνεντεύξεις έχουμε εκτενώς αναφερθεί σε πρόθεση και δυνατότητα που δημιουργεί η παρούσα συγκυρία να υπάρξει ενδιάμεσος μουσουλμανικός γεωπολιτικός χώρος μεταξύ Δύσης και Κίνα λόγω του εντινόμενου ανταγωνισμού τους. Επίσης για τον τουρκοαραβικό ανταγωνισμό για την ηγεσία του χώρου αλλά και την τουρκοαραβική συμπληρωματικότητα (τουρκική πραγματική οικονομία -βιομηχανική παραγωγή και αντίστοιχοι όμιλοι επιχειρηματικοί, real estate από την μια πλευρά και πετροδολλαριο και επενδυτικά funds από την άλλη ) που δημιουργεί χώρο για συνεργασία στα πλαίσια και μουσουλμανικής οικονομίας και τραπεζικής (προτίμηση σε μουσουλμανικά προϊόντα και υπηρεσίες μεταξύ των οποίων και χρηματικοοικονομικές - επενδύσεις). Οι προσπάθειες κατευνασμού και καλοπιάσματος της Τουρκίας μήπως και "βάλει πλάτη" σε Ουκρανία, αποτροπή Ρωσίας, Ιράν, Κεντρική Ασία, Καύκασο, Αφγανιστάν, Αφρική κλπ φαίνεται ότι θα έχει βαριά ανταλλάγματα. Ο Ιούνιος του 23 (εκλογές στην Τουρκία) είναι μακριά, ενώ τα "θέματα" τρέχουν τώρα. Η Τουρκία θορυβήθηκε μετά την παύση της εμφύλιας διαμάχης στην Λιβύη και την έναρξη της πολιτικής διαδικασίας που επαναφέρει τις σχέσεις τοπικών βαρόνων (φυλάρχων, στραταρχών, προέδρων πες τε τους όπως θέλετε) και Μεγάλων Δυνάμεων, σχέση η οποία, εκ των πραγμάτων συρρικνώνει την δυνατότητα επιρροής της και αυξάνει τις αντίστοιχες των μεγάλων δυνάμεων της Δύσης. Η παρέμβαση της Βρετανίδας Πρέσβεως στην Λιβύη ήταν ενδεικτική. Γι'αυτό η Τουρκία επιχείρησε - όχι με μεγάλη επιτυχία - την προσέγγιση της με τον Χαφταρ καιντον Σαλέχ και άλλους παράγοντες στην Ανατολική Λιβύη. Προέτεινε τις παραδοσιακές σχέσεις της Οθωμανικής εποχής και την θρησκεία με την περιοχή της Ανατολικής Λιβύης προσπαθώντας να υποστηρίξει το περιστασιακό της σύγκρουσης με τις δυνάμεις του στρατάρχη Χαφταρ και ζητώντας προσέγγιση που αφήνει πίσω το παρελθόν ενόψει της νέας κατάστασης που φέρνει η πολιτική διαδικασία και η επιρροή δυτικών - μη μουσουλμάνων - δυνάμεων στην Λιβύη. Ζητήθηκε από τον Χαφταρ η επίσκεψη του στην Άγκυρα η οποία ναυάγησε μόνον εξαιτίας της απαίτησης του Χαφτάρ να συναντηθεί απευθείας με τον Πρόεδρο Ερντογάν και όχι με τον Τούρκο ΥΠΕΞ. Ο Σαλέχ πραγματοποίησε επίσκεψη. Το θέμα φαίνεται ότι έλυσε η μεσολάβηση των ΗΑΕ όποτε δεν θα πρέπει να μας εκπλήξει η προσέγγιση Τουρκίας πλέον και με παράγοντες της Ανατολικής Λιβύης. Ελπίζω οι εξελίξεις αυτές να έγιναν αντιληπτές στην Αθήνα όπως και οι συνέπειες τις οποίες μπορεί αυτές να έχουν. Από την άλλη πλευρά οι προσπάθειες ΗΠΑ - ΕΕ κατευνασμού και καλοπιάσματος της Τουρκίας μήπως και "βάλει πλάτη" σε Ουκρανία, ανάσχεση Ρωσίας, Ιράν, στην Κεντρική Ασία, Καύκασο, Αφγανιστάν, Αφρική κλπ φαίνεται ότι απαιτεί βαριά ανταλλάγματα και "στραβά μάτια". Ο Ιούνιος του 23 είναι μακριά, ενώ τα επίμαχα "θέματα" τρέχουν τώρα...

Τουρκικός Ισλαμισμός & Ελληνισμός: Ο Διον. Παντής στην εκπομπή του Δ. Αρ...

Τουρκικός Ισλαμισμός, πηγές, ιστορία, από την Δεύτερη Ομάδα στους Τουργκούτ Οζάλ, Ερμπακάν, τώρα στον Ερντογάν και ΑΚΠ (Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης). Ισλαμική Τουρκία και Δύση, ισλάμ και οικονομική και τεχνολογική ανάπτυξη, το ισλαμικό σχέδιο, ο "δεύτερος" πόλεμος Ανεξαρτησίας του Ερντογάν με επίκεντρο την Οικονομία και την Οικονομική Κρίση, MAVI VATAN, τουρκολιβυκό μνημόνιο, Ανατολική Μεσόγειος και Ελληνική και Κυπριακή ΑΟΖ. Ο τουρκικός ισλαμισμός μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του 2016. https://youtu.be/GimRqJtqr3w

Ο "δεύτερος" πόλεμος ανεξαρτησίας του Ερντογάν

Το φιλόδοξο σχέδιο διάσωσης του νέου ισλαμικού οικονομικού μοντέλου που είχε εκπονήσει ο διαβόητος γαμπρός του τούρκου προέδρου Ερντογάν, ο Μπερετ Αλμπαϊρακ και εμπειρογνώμονες του Υπουργείο Οικονομικών , εφαρμόζεται συγκρατημένα από τη Δευτέρα. Το κράτος ενισχύει την λίρα μετά το όριο που θέτουν ως επιτρεπτή ισοτιμία, αυτή δηλαδή των 18 λιρών στο ένα δολλάρια . Η ισοτιμία της τουρκικής λίρας σε άνω των 18 λιρών ανά δολάριο σχέση, θεωρείται επιζήμια για την ισλαμική οικονομία και "παράλογη". Γιατί παράλογη; Γιατί απλούστατα δεν αντιστοιχεί, θεωρούν, στην πραγματική παραγωγική και εξαγωγική βάση της τουρκικής ισλαμικής οικονομίας. Εφόσον η αιτιολογική βάση του "παραλογισμού" είναι αληθής (και φαίνεται ότι πράγματι στηρίζεται σε αντικειμενική βάση) δημιουργεί τις προϋποθέσεις ανάσχεσης της "κερδοσκοπικής" επίθεσης κατά της τουρκικής λίρας και αντίστοιχα της προστασίας της.Το κράτος, με την εφαρμογή του σχεδίου αυτού, προτίθεται στοχευμένα, ώστε να μην υπόκειται σε ανεξέλεγκτους κινδύνους, δηλαδή εγγυήσεις που δεν θα μπορεί σε σενάριο κακής εξέλιξης να εκπληρώσει χωρίς σοβαρούς περαιτέρω κινδύνους για την μακροοικονομία, να αποζημιώσει τους Τούρκους αποταμιευτές από τυχόν απώλειες σε τόκους . Επίσης, δεν πρέπει να ξεφεύγουν από κανενός την προσοχή, τα πραγματικά κρίσιμα πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα. Βέβαια κρίσιμο είναι, για την τουρκική ισλαμική επιχειρηματική ελίτ, η συναλλαγματική ισοτιμία της τουρκικής λίρας, κυρίως στην αποτίμηση της περιουσίας τους σε αμερικανικό δολάριο και στην δυνατότητα τους να επενδύσουν - αλλά και να καταναλώσουν - στην "ζώνη του δολαρίου" και στην "ζώνη του ευρώ". Αλλά το κρίσιμο για την μεγάλη μάζα των ψηφοφόρων του ΑΚΠ που συνωστίζονται στις ουρές για ένα καρβέλι ψωμί και λίγα τρόφιμα, είναι η τιθάσευση του πληθωρισμού! Ο Ερντογάν "γάτα της πολιτικής" και προερχόμενος από μη προνομιούχα στρώματα στο "παλαιό" κεμαλικό καθεστώς, αυτά που στράφηκαν στρατηγικά προς τον τουρκικό ισλαμισμό, το γνωρίζει αυτό πολύ καλά . Στόχος του εκφρασμένος είναι η τιθάσευση του πληθωρισμού από το επικίνδυνο για τα λαϊκά εισοδήματα 21%( και στην πραγματικότητα πολύ μεγαλύτερο) στο 4% εντός του νέου έτους (2022). Αυτό είναι καίριο ενόψει των εκλογών - ορόσημο, όπως ο ίδιος ο Ερντογάν έθεσε, του 2023, έτους που απέχει 100 έτη από την ίδρυση της τουρκικής Δημοκρατίας. Δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής των "αναλυτών" η "ψευτοαναλυτών" (αυτών δηλαδή που δεν αναλύουν αλλά μηρυκάζουν) ότι η μάχη της λίρας και οι έντονες επιθέσεις που δέχεται το τουρκικό ισλαμικό καθεστώς για τον χειρισμό της κρίσης, περιγράφεται ως "δεύτερος πόλεμος ανεξαρτησίας", δηλαδή του δίνεται η ίδια βαρύτητα με τον πρώτο ένοπλο του Κεμάλ. Στην πραγματικότητα, ο στόχος των Τούρκων ισλαμιστών είναι πράγματι πολύ φιλόδοξος: να απελευθερωθεί η οικονομία από την εξάρτηση των "ξένων" χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων. Ο Τούρκος πρόεδρος και το ΑΚΠ (το ισλαμικό κόμμα που ηγείται) ενόψει του 2023, επιδιώκουν την απεξάρτηση από την επώδυνη και εξευτελιστική για την τουρκική δημοκρατία αλλά και παλαιότερα οθωμανική αυτοκρατορία δυτική κυριαρχία. Με τις εκλογές του 2002 και μετά το πραξικόπημα του 2016 δημιουργήθηκαν οι προϋποθέσεις της πολιτικής απεξάρτησης που στηρίχθηκε στην οικονομική ανάπτυξη του ισλαμικού κεφαλαίου της Ανατολής (έχουμε αναλύσει πολλάκις τα σημεία της πολιτικής "αποδέσμευσης" και της αντίστοιχης ισλαμικής στρατηγικής). Το σχέδιο της οικονομικής ανάπτυξης του ισλαμικού κεφαλαίου της Ανατολής εκπονήθηκε στα άδυτα των ισλαμικών μυστικών ταγμάτων , συστηματοποιήθηκε πολιτικά στο Milli Gorus του Ερμπακάν και επιχειρήθηκε από τον πρόεδρο Οζάλ ο οποίος κατόρθωσε να διασυνδέσει τους Τούρκους ισλαμιστές μικροεπιχειρηματίες της Ανατολής με το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα, εκμεταλλευόμενος την απληστία του οικονομικού νεοφιλελευθερισμού της δεκαετίας του 80 και παρέχοντάς τους την απαραίτητη ρευστότητα, διασυνδέσεις και τεχνολογία ώστε να αναπτύξουν τις επιχειρήσεις που βλέπουμε σήμερα στην Τουρκία να ανταγωνίζονται τις δυτικές, σε χώρες καταρχήν μουσουλμανικές. Τώρα οι Τούρκοι ισλαμιστές του ΑΚΠ και του Ερντογάν θεωρούν κατάλληλο το χρόνο για το επόμενο βήμα: αυτό της απεξάρτησης και αποσύνδεσης από το δυτικό χρηματοπιστωτικό σύστημα. Ο χρόνος θεωρείται κατάλληλος 1ον γιατί συμβολικά θέλουν αυτή την τεράστια επιτυχία ενόψει του ορόσημου της συμπλήρωσης 100 χρόνων από ιδρύσεως της τουρκικής Δημοκρατίας, 2ον γιατί αισθάνονται ότι η παραγωγική και εταιρική - επιχειρηματική ανάπτυξη της χώρας από το 1986/2002 τους δίνει την αντικειμενική δυνατότητα να προχωρήσουν με επιτυχία, 3ον γιατί αισθάνονται ότι η δύση ... δύει ή ... κοιμάται και 4ον γιατί θέλουν να αναπτύξουν την οικονομία τους με βάση τις ισλαμικές οικονομικές,κοινωνικές, πολιτικές και καταναλωτικές αρχές και να απελευθερωθούν από τα δεσμά του "σατανικού" τόκου. Κρίσιμο επαναλαμβάνω πολιτικά, θα είναι λοιπόν η δυνατότητα του ισλαμικού καθεστώτος να περιορίσει τον πληθωρισμό στον στόχο του 4%ή σε μονοψήφιο αριθμό το οποίο θα είναι ικανοποιητικό -. Εκεί λοιπόν θα πρόκειται για μια αναμφισβήτητη επιτυχία του Ισλαμικού καθεστώτος, που μαζί με την επικοινωνία της επίτευξης της "ανεξαρτησίας" από την Δύση, θα δώσει την δυνατότητα σε Ερντογάν και ΑΚΠ να πάει στις εκλογές με ευμενείς όρους το 2023, ελπίζοντας στην στήριξη των ψηφοφόρων με συντηρητική ισλαμική ταυτότητα, ιδίως της επαρχίας και της Ανατολίας. Σε κάθε περίπτωση η Τουρκία και οι εξελίξεις σε αυτήν θα έχουν ενδιαφέρον σε όποιους μπορούν, πέρα από βολικά στερεότυπα να παρακολουθήσουν ! Διονύσης Παντής, Αθήνα 23.12.2021

Τουρκική ισλαμική οικονομία και τραπεζική, ισλαμική ελίτ, αραβοτουρκικός ανταγωνισμός στον αναδυόμενο ισλαμικό γεωπολιτικό χώρο

Συνέντευξη στον Βασίλη Ταλαμάγκα και στο Κανάλι 1 του Πειραιά για την τουρκική κρίση, την τουρκική ισλαμική οικονομία και τραπεζική, την ισλαμική ελίτ, τον αραβοτουρκικό ανταγωνισμό στον αναδυόμενο ισλαμικό γεωπολιτικό - γεωοικονομικό χώρο μεταξύ Κίνας και Δύσης. ΔΠ Καλή βδομάδα κύριε Ταλαμάγκα, καλή βδομάδα και στους ακροατές σας ΒΤ Τα λέγαμε και με τον κύριο Λαμπρόπουλο πριν. Κοίταξε, διάβασα ένα άρθρο σου και νομίζω ότι το έχεις πετύχει. Λοιπόν λέει η νέα οικονομική θεωρία του Ερντογάν είναι αντίθετη με όλα αυτά τα οικονομικά που ξέραμε μέχρι σήμερα. Ο Ερντογάν, λέει, πως υψηλά επιτόκια οδηγούν σε αυξήσεις τιμών και μείωση τους ενισχύει την παραγωγή και τις εξαγωγές, το ανάποδο, φαίνεταιότι είναι μία ισλαμική τραπεζική Ερντογάν αυτή. Ετσι δεν είναι; ΔΠ. Το είπατε εξαιρετικά, είναι ακριβώς αυτό. Να πούμε ότι η ισλαμική τραπεζική, το κύριο χαρακτηριστικό της είναι, αυτή η απέχθεια – που προέρχεται από το Κοράνι, από το Ιερό Βιβλίο – για τον τόκο. ΒΤ. Ναι. ΔΠ. Οπότε είναι πολύ σημαντικό για ισλαμιστές το θέμα αυτό. Θα δείξει και την επιτυχία του ισλαμικού προγράμματος και του ισλαμικού πειράματος στην Τουρκία, γιαυτό έχει πολύ μεγάλη αξία για τον Ερντογάν. Γιατί να μην ξεχνάμε ότι πρόκειται για μία κυβέρνηση περίπου 20 ετών. ΒΤ. Ναι ΔΠ. Ετσι; Αρα [θέλει να φανεί ότι] η ισλαμική ατζέντα που έχουμε αναφέρει πολλές φορές έχει φέρει αποτελέσματα. Δηλαδή η τουρκική οικονομία έχει μετεξελιχθεί σε μία οικονομία που σέβεται τις βασικές ισλαμικές αρχές. Αυτός είναι ο λόγος που τα κόμματα αυτά, τα ισλαμικά κόμματα, έφτασαν στο σημείο, μετά αυτή την ιστορική διαδρομή που έχουμε πολλές φορές αναφερθεί και που ήταν μία πολύ σκληρή διαδρομή, με πραξικοπήματα, με απαγορεύσεις υποψηφιοτήτων, με απαγορεύσεις κομμάτων από το Συνταγματικό Δικαστήριο, να φτάσουμε σε αυτό το σημείο. Αρα λοιπόν, ενόψει των εκλογών του 2023, ο Πρόεδρος Ερντογάν θέλει να δείξει ότι έχει προχωρήσει και το ισλαμικό οικονομικό πρόγραμμα. ΒΤ. Μάλιστα. Τώρα τι ανάγνωση κάνεις Διονύση Παντή για τις όποιες πολιτικές εξελίξεις , διότι τις τελευταίες ημέρες με τον τρόπο που κινούνται και διάφορες θρησκευτικές – πολιτικές ομάδες – εγώ συνηθίζω να πηγαίνω στις θρησκευτικές όπως είναι οι Αλεβίτες που είναι η μεγαλύτερη θρησκευτική μειονότητα στην Τουρκία με 18- 20 εκ., πανίσχυρο διανοουμενίστικο group πολιτών και τον τελευταίο καιρό φαίνεται ότι κινούνται πολύ περισσότερο όχι σε επίπεδο διαδηλώσεων αλλά σε επίπεδο ανταλλαγής απόψεων, όπου μπορούν και όπως μπορούν, κάτι το οποίο μπορεί να είναι και γενεσιουργός αιτία εξελίξεων για το μέλλον, γιατί όταν βλέπεις 18 εκατομμύρια, τους διανοούμενους της χώρας να κινούνται καταλαβαίνεις ότι κάποια στιγμή, κάτι θα αντιμετωπίσεις μπροστά, έτσι δεν είναι; ΔΠ. Κοιτάξτε. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι δεν πρόκειται για μία κυβέρνηση : πρόκειται για ένα καθεστώς. Μέσα σε 20 χρόνια έχει δημιουργηθεί ένα καθεστώς. Δηλαδή το προηγούμενο κεμαλικό καθεστώς αντικαταστάθηκε από το ισλαμικό καθεστώς. Εδώ μιλάμε ότι οι αξιωματούχοι οι οποίοι εξυπηρετούν αυτό το καθεστώς είναι πολλές χιλιάδες και πολλοί πολύ υψηλού επιπέδου . Μην ξεχνάτε ότι μιλώντας για ισλαμιστές δεν πρέπει να μας έρχονται στο μυαλό μας εικόνες μίας , ας πούμε, παρακμιακής φυσιογνωμίας, μίας φυσιογνωμίας που δεν έχει επαφή με την επιστήμη και κυρίως με την τεχνολογία. Θα πρέπει να πούμε ότι δεν έχει σχέση με αυτό που εμείς θεωρούμε. Υπάρχει εξειδίκευση. Υπάρχει μία ελίτ θέλω να πω, που έχει δημιουργηθεί μέσα από τα ισλαμικά τάγματα (Νακσιμπεντί κτλ). Δεν είναι δηλαδή ο χώρος της διανόησης μόνο από την μία πλευρά αλλά και η ισλαμική διανόηση έχει πολύ σημαντικούς εκπροσώπους. Απλά να θυμηθείτε ότι, όταν οι Αραβες μετέφραζαν Πλάτωνα και Αριστοτέλη και αρχαίους Έλληνες μετέφραζαν κυρίως τεχνικά βιβλία και όχι ουμανιστικά, όχι αυτά που αναφέρονταν στην δημοκρατία αλλά ιατρική κλπ . Το ίδιο ισχύει αναλογικά και με τον ισλαμισμό στην Τουρκία αυτή τη στιγμή. Εχουν αυτήν την τάση. Και να μην ξεχνάμε ότι από τα εννέα από τα εννέα πανεπιστημιακά ιδρύματα ποτ βρήκε [Ερντογάν ΑΚΠ] το 202 έχει τώρα περίπου 200 τα οποία έχουν όμως κυρίως τεχνολογική κατεύθυνση και εντάσσονται μέσα στο ισλαμικό στρατηγικό σχέδιο της δημιουργίας ισλαμικής παραγωγικής και καταναλωτικής βάσης. Είπαμε ότι έχει άμεσο στόχο να κάνει την Παντουρανική ένωση, εμπορική ένωση , αλλά και την Πανισλαμική οπότε εκεί θα πρέπει να αντικαταστήσει τα δυτικά καταναλωτικά αγαθά με τα ισλαμικά αγαθά. Εκεί είναι και ο ανταγωνισμός μεταξύ Αραβικού εθνικού Ισλαμισμού και Τουρκικού εθνικού ισλαμισμού για την ηγεμονία στον ισλαμικό χώρο. Ο ισλαμικός χώρος Κε Ταλαμάγκα τείνει να είναι μία αυτοδύναμη μεταβλητή του διεθνούς συστήματος που θα κάνει σταδιακά αισθητή τη θέση του κινούμενος μεταξύ Κίνας και Δυτικού κόσμου. Εκεί θέλει να ηγηθεί ο Ερντογάν. ΒΤ. Μάλιστα. https://www.mixcloud.com/KanaliEna904/%CE%BF-%CE%B4%CE%B9%CE%BF%CE%BD%CF%8D%CF%83%CE%B7%CF%82-%CF%80%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AE%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CE%BB%CE%B9-%CE%AD%CE%BD%CE%B1-904-6122021/

Τουρκολιβυκό Μνημόνιο : στρατηγική πρόκληση σε Αιγαίο και Μεσόγειο

«Το τουρκολιβυκό μνημόνιο είναι μία από τις μεγαλύτερες διπλωματικές επιθέσεις στην ιστορία της Τουρκίας» αναφέρει εκτενές δημοσίευμα του τουρκικού κρατικού πρακτορείου ειδήσεων Anadolu, σχολιάζοντας περαιτέρω προκλητικά πως η Τουρκία : «αποκάλυψε και επίσημα τα σύνορά της στην Ανατολική Μεσόγειο». Έχουμε αναφερθεί κατά κόρον, με κίνδυνο να χαρακτηριστούμε γραφικοί, στην στρατηγική πρόκληση που αποτελεί για την Ελλάδα και τα δικαιώματα και συμφέροντα της σε Αιγαίο και Αν. Μεσόγειο το τουρκολιβυκό μνημόνιο. Τώρα η σημασία του για την Τουρκία και τον "αναβαθμισμένο" τουρκικό ισλαμικό αναθεωρητισμό απαγγέλεται με τον πιο επίσημο και ευρύτατα δημοσιοποιούμενο τρόπο, δηλαδή με εκτενές δημοσίευμα στο τουρκικό κρατικό πρακτορείο ειδήσεων . Δυστυχώς, η πρόκληση αυτή, στην χώρα μας, επιχειρήθηκε να υποτιμηθεί ή "συσκοτισθεί", για λόγους που ο καθένας μπορεί αυτοτελώς και με ευχαίρεια να προσεγγίσει. Το τουρκολιβυκό μνημόνιο και το "θεώρημα" της Γαλάζιας Πατρίδας" δίνουν το ερμηνευτικό, τελολογικό και... αποκαλυπτικό πλαίσιο των προκλήσεων "της κρίσης του 2020 στο Αιγαίο " αλλά και του συνόλου των τουρκικών προκλήσεων στο Αιγαίο, Αν. Μεσόγειο και Κυπριακή ΑΟΖ και της επόμενης κρίσης . Στην αντιμετώπιση αυτών των στρατηγικών προκλήσεων θα αξιολογηθεί από εχθρούς και φίλους (όπως μην έχετε καμία αμφιβολία αξιολογείται και σήμερα) η αξιοπιστία της χώρας στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων και δικαιωμάτων της και του βάθους των σχέσεων που θα επιδιώξουν οι διεθνείς δρώντες, περιφερειακές δυνάμεις κλπ να αναπτύξουν με την χώρα μας. Δηλαδή, εάν θα επιχειρηθούν εταιρικές συμμαχικές σχέσεις ή αντίθετα υποσχέσεις και λεκτικές θωπείες κατά τις γνωστές υποσχέσεις ("αλίμονο") σε πολιτευτές για ψήφο ... Τα υπόλοιπα είναι "φτηνή" ή "ακριβή" επικοινωνία με "κοντά ποδάρια". Υ. Γ. Μετά να θυμάστε, θα φταίνε πάλι Άγγλοι - Γάλλοι - Πορτογάλοι, οι.... αναρχικοί στα Εξάρχεια ή οι Αθίγγανοι στο Πέραμα... Σχετικά link: https://pantislawoffice.blogspot.com/2020/11/07-02-2020-34.html?spref=tw&fbclid=IwAR2dVv091_RX03zUE0RrRmD2kTIKyvdOur399R7qQiIuGswktlaiUkb5HRo https://youtu.be/AfWZ99Vl05I https://pantislawoffice.blogspot.com/2021/11/24.html https://pantislawoffice.blogspot.com/2021/02/blog-post_19.html https://pantislawoffice.blogspot.com/2021/11/24.html https://pantislawoffice.blogspot.com/2021/04/gr-diplomatic-cd-mavi-vatan.html https://pantislawoffice.blogspot.com/2021/06/blog-post_99.html https://pantislawoffice.blogspot.com/2021/08/2020.html https://pantislawoffice.blogspot.com/2021/06/blog-post.html https://pantislawoffice.blogspot.com/2021/04/armyvoicegr.html https://pantislawoffice.blogspot.com/2021/02/blog-post.html

Η οικονομική - νομισματική κρίση στην Τουρκία και οι οικονομικές συμφωνίες με τα ΗΑΕ

Ορισμένα [ελεύθερα] απομαγνητοφωνημένα αποσπάσματα από την συζήτηση καλεσμένος του Βασίλη Ταλαμάγκια στο Κανάλι 1 του Πειραιά: Η απίστευτη κατάσταση με ελλείψεις σε βασικά καταναλωτικά αγαθά στην Τουρκία και η αντίστοιχη οικονομική - νομισματική κρίση αντιμετωπίζεται από το τουρκικό ισλαμικό καθεστώς με μία θα έλεγα θρησκευτική - δογματική προσήλωση, με μία οικονομική - νομισματική πολιτική που έχει τις βάσεις την στην ισλαμική ατζέντα, στην οποία έχουμε αναφερθεί πολλές φορές. "Α) Προσεγγίζοντας τα βασικά χαρακτηριστικά της ισλαμικής ατζέντας, θα πρέπει πρώτα να αναφέρουμε ότι το ισλαμικό ρεύμα σκέψης στην Τουρκία, ακολουθεί μία ιστορική διαδρομή η οποία αρχίζει από την εποχή ακόμη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Πρόκειται για ένα ρεύμα σκέψης που έρχεται να απαντήσει στην Οθωμανική τότε παρακμή, στην κυριαρχία της Δύσης επάνω στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Ενθυμούμενοι τον 15ο 16ο 17ο Οθωμανικό αιώνα έψαχναν να βρουν τον τρόπο με τον οποίο θα κατορθώσουν να ανασχέσουν αυτή τους την υστέρηση , την κυριάρχιση τους από την Δύση. Προηγήθηκαν προσπάθειες εκσυγχρονισμού, με την προσπάθεια να εισάγουν δυτικούς θεσμούς, με τα Τανζιμάτ κλπ. Αυτές όμως οι μεταρρυθμίσεις δεν κατόρθωσαν να ενσωματωθούν στην τουρκοισλαμική οθωμανική κουλτούρα και πλέον, μετά υπήρξαν άλλα ρεύματα σκέψης όπως ο Τουρκισμός - Παντουρκισμός - Παντουρανισμός από την μία πλευρά και από την άλλη ο ισλαμισμός . Τα δύο αυτά ρεύματα συνδέονται σε μία μορφή νεοοθωμανισμού.Αυτός ο τρόπος σκέψης είχε εκδηλωθεί ήδη στην πρώτη [επονομαζόμενη Μεγάλη] τουρκική εθνοσυνέλευση που είχε συγκλιθεί από τον Κεμάλλ Ατατούρκ. Εκεί εκπροσωπήθηκε η λεγόμενη 2η Ομάδα που έθεσε τα ζητήματα που θέτει ο ισλαμισμός και σήμερα, με ένα όμως όχι οργανωμένο τρόπο . Μετά την συνέλευση αυτή, ο ισλαμισμός καταπιέστηκε από το Κεμαλικό καθεστώς, μέχρι που ξαναβγήκε στην πολιτική επιφάνεια όταν εισήλθε στο πολιτικό σύστημα της Τουρκίας ο πολυκομματισμός από το 1945 κε . Θυμάστε τον Μεντερές και την κακή τύχη που είχε. Ο πολυκομματισμός, να θυμίσω, ήταν μία απαίτηση της Δύσης και κυρίως των ΗΠΑ ώστε να εκδημοκρατιστεί το πολιτικό της , μέσα από τον αμερικάνικο ιδεαλισμό που θέλει να μεταφέρει το "δημοκρατικό μοντέλο" και στον ισλαμικό κόσμο. Αμέσως μετά έχουμε τα πρώτα ισλαμικά κόμματα. Να θυμίσω ότι η πρώτη "επαφή" του ελληνισμού με την ισλαμική ατζέντα, τους ισλαμικούς στόχους,την έχουμε το 1974. Να θυμίσω ότι, η κυβέρνηση Ετζεβίτ στηρίζονταν και σε ισλαμικό κόμμα με εκπροσώπους του στη κυβέρνηση που πραγματοποίησε την τουρκική στρατιωτική εισβολή και επέμβαση στην Κύπρο και την Κατοχή. Ο ισλαμισμός και η πολιτική κουλτούρα του ισλαμισμού τράφηκε μέσα από τα ταρίκα, στα ταρούκ, τα μυστικά δηλαδή ισλαμικά τάγματα σούφικης προέλευσης. Η πολιτική αυτή στρατηγική εκφράστηκε μέσα από την "Θρησκευτική Αποψη"του Ερμπακάν. Βασικό χαρακτηριστικό η θρησκευτική ταυτότητα του κράτους και η θρησκευτική ελευθερία και όχι η ανεξιθρησκία, όπως στο προηγούμενο κεμαλικό καθεστώς. Επίσης,η στόχευση στην τεχνολογική και οικονομική ανάπτυξη, η άποψη ότι το ισλάμ δεν είναι τροχοπέδη στην ανάπτυξη και στην τεχνολογία, αλλά, αντίθετα, είναι το συγκριτικό πλεονέκτημα των ισλαμικών κρατών και η Τουρκία πρέπει να ηγεμονεύσει της προσπάθειας αυτής. Ακολουθούν αλλεπάλληλες προσπάθειες, μέσα από στρατιωτικές δικτατορίες που σκοπό έχουν να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις ισλαμικών και αριστερών κομμάτων και τις απαγορεύσεις ισλαμικών κομμάτων από το Συνταγματικό Δικαστήριο. Το ισλαμικό κίνημα όμως θα επιβιώσει και από το 2002 με το ΑΚΠ, το ανανεωτικό ισλαμικό κόμμα των Ερντογάν και Γκιούλ, έρχεται στην εξουσία και εφαρμόζει την ατζέντα. Εχουμε λοιπόν πλέον στην οικονομία την ισλαμική αλλαγή, την αλλαγή στην τουρκική παραγωγή, στην τουρκική ισλαμική παραγωγή, την διασύνδεση του κεφαλαίου της Ανατολής που τότε ήταν απομονωμένο, κατακερματισμένο σε μικρές μονάδες, με τη διεθνή οικονομία και την χρηματοδότηση τους, ώστε φτάσαμε σε αυτό που έχουμε σήμερα. Και για να κάνουμε την σύνδεση με την σημερινή οικονομική - νομισματική κρίση, ένα από τα θεμέλια της ισλαμικής οικονομίας είναι η μεγάλη αντίθεση στο καθεστώς επιβολής τόκων, της τοκοφορίας, που για τους ισλαμιστές είναι η "πηγή του κακού" και γιαυτό βλέπουμε μία δογματική προσήλωση του Ερντογάν και του καθεστώτος (γιατί δεν πρόκειται για τον Ερντογάν αλλά για ένα καθεστώς, για ένα σύστημα), μία προσήλωση σε μία πολιτική χαμηλών επιτοκίων, γιατί όπως είπαμε ο τόκος για το Ισλάμ, για την ισλαμική οικονομική αντίληψη, τους τούρκους ισλαμιστές που αυτή τη στιγμή είναι στην εξουσία, είναι η πηγή του κακού, όπως και όλες οι Δυνάμεις που συνδέονται με την τοκοφορία του κεφαλαίου, όπως διδάσκει η ισλαμική παράδοση. Β) Εάν θέλουμε να αναγνώσουμε λίγο την πολιτική των ΗΑΕ την τελευταία δεκαετία πράγματι υπήρξε συγκρουσιακή η σχέση με την Τουρκία. Θα πρέπει να επισημάνουμε ότι αυτό που ανησύχησε κυρίως τα μοναρχικά καθεστώτα του Κόλπου, μεταξύ των οποίων τα ΗΑΕ και η Σαουδική Αραβία, ήταν η λεγόμενη μουσουλμανική Αραβική Ανοιξη και η υποστήριξη που έδωσε το τουρκικό ισλαμικό καθεστώς σε αυτές τις δυνάμεις στην Αίγυπτο αλλά και αλλού. Αυτό φόβησε τις μοναρχίες για το ενδεχόμενο όπως καταλαβαίνετε, αλλαγής των καθεστώτων από μοναρχίες σε ισλαμικά κράτη. Γιαυτό λοιπόν και η πολιτική, ιδίως των ΗΑΕ, που ήταν πιο εξωστρεφής, προσπάθησε αυτές τις τάσεις να τις ανασχέσει. Στην Λιβύη, πραγματικά εκεί υπήρξε ένα πεδίο αντιπαράθεσης μεταξύ ΗΑΕ και Τουρκίας. Θυμάστε τον πόλεμο των drones, τα κινεζικής προέλευσης drones των ΗΑΕ και τα Bayraktar της Τουρκίας που βρέθηκαν αντιμέτωπα στην Λιβύη. Ομως θα έλεγα ότι, η παραδοσιακή εξωτερική πολιτική των Εμιράτων έχει κέντρο την επιχειρηματικότητα, δηλαδή την χρήση των πετροδολλαρίων με επενδύσεις στο εξωτερικό και ιδίως στις αναπτυσσόμενες χώρες και την επιρροή μέσω των επενδύσεων και της οικονομίας σε αυτές τις χώρες (εκτός του κέρδους). Νομίζω ότι αυτή η πολιτική των ΗΑΕ δείχνει μία επιστροφή στην παραδοσιακή τους πολιτική, αυτή δηλαδή της επιχειρηματικότητας. Νομίζω ότι εκμεταλλεύτηκε επιδέξια και με σωστό χρονισμό, την ανάγκη για κεφάλαια του Τούρκου Προέδρου ο πρίγκηπας - διάδοχος των Εμιράτων. Η Τουρκία βρέθηκε στην δύσκολη οικονομική κατάσταση και κατόρθωσαν τα ΗΑΕ να πετύχουν συμφωνίες που τους δίνουν ένα πλεονέκτημα θα έλεγα στον ενδομουσουλμανικό ανταγωνισμό ισχύος. Ο τουρκικός ισλαμισμός όπως είπαμε, έχει έντονο τον εθνικό χαρακτήρα, εθνικιστικό χαρακτήρα και γιαυτό μιλάμε για τουρκικό ισλαμισμό. Αντίθετα υπάρχει και ο αραβικός ισλαμισμός . Ο ισλαμισμός δεν έχει μόνον να κάνει με το πολιτικό Ισλάμ, αλλά θα έχετε υπόψη ότι, τα μοναρχικά καθεστώτα στον Κόλπο που είναι ουαχαμπιτικού , δηλαδή έχουν μία ιδιαίτερα αυστηρή εκδοχή του Ισλάμ, κυρίως η Σαουδική Αραβία. Οπότε εγώ αυτό θα το έβλεπα στα πλαίσια του ενδοϊσλαμικού ανταγωνισμού, που έχει οπωσδήποτε να κάνει και με την οικονομία και με την επιχειρηματικότητα: ποιός δηλαδή θα έχει την ηγεμονία στον ισλαμικό κόσμο. Η Τουρκία έχει την φιλοδοξία να κυριαρχήσει στον ισλαμικό κόσμο, έχει την φιλοδοξία να δημιουργήσει μία μεγάλη μουσουλμανική αγορά αντίστοιχη της ΕΕ. Σε αυτή τη φάση, προσπαθεί να ενοποιήσει τις αγορές των τουρκμενικής - τουρκικής προέλευσης εθνικής χωρών . Σε μια τέτοιου είδους αγορά, στα προιόντα της που είναι και καταναλωτικά προϊόντα και προσπαθεί να εξάγει προνομιακά στις χώρες αυτές και να αντικαταστήσει τα αντίστοιχα δυτικά προϊόντα. Εχουμε δηλαδή μία ατζέντα καθαρά αντιδυτική, από την πλευρά του τουρκικού ισλαμικού καθεστώτος και γιαυτό και η Δύση, με διάφορους τρόπους, το καθεστώς Ερντογάν το βλέπει ως μία γενικότερη απειλή, γιατί το ισλαμικό αυτό καθεστώς δεν έχει μόνο περιφερειακές αξιώσεις, αλλά έχει και παγκόσμιες αξιώσεις, μέσα από τη χρησιμοποίηση του παγκόσμιου ισλαμικού στοιχείου, που το ξέρετε πως περιλαμβάνει πολλές χώρες που έχουν σημαντικό πληθυσμό και πολλές από αυτές είναι και ανερχόμενες χώρες." Για περισσότερα ακολουθήστε τον παρακάτω σύνδεσμο για να ακούσετε όλη την συζήτηση: https://www.mixcloud.com/KanaliEna904/%CE%BF-%CE%B4%CE%B9%CE%BF%CE%BD%CF%8D%CF%83%CE%B7%CF%82-%CF%80%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AE%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CE%BB%CE%B9-%CE%AD%CE%BD%CE%B1-904-29112021/

My article published in GR DIPLOMATIC CD (Aprils issue) : The strategic challenge of MAVI VATAN (Blue Homeland) for Greece.





The strategic challenge of MAVI VATAN (Blue Homeland) for Greece.

 

The Blue Homeland (MAVI VATAN) of the Islamists Erdogan and the AKP (Justice and

Development Party) is a strategic challenge for Greece.

 

The Turkish MAVI VATAN theorem incorporates all the "classic" 
Turkish disputes thus reaching its limits: that of the Greek 
continental shelf, in a view as a given consequence of the 
blackmail with regard to the casus belli (decision of the 
Great - Turkey is traditionally magnified with Kemal .. or with 
- Mohammed alike - Turkish National Assembly on 8 June 1995) 
of not extending the coastal zone and its extension beyond the 
six miles, although Greece explicitly adheres to this agreement 
and refrains from expanding into the Aegean proving to be a 
peaceful force of responsibility and stability; the "declared" 
search and rescue zone that ostentatiously verbally "claims" 
east of the 25th parallel ("consequence" of the "claim" of the  
continental shelf and lack of EEZ for the islands), the extreme 
aggressive revisionism of the creation of “gray zones” (not only 
in the Aegean; see also Crete – Gavdos island).
 
But MAVI VATAN, in addition to the "Aegean-centered" challenge 
to the sovereignty and sovereign rights of Greece, adds the 
complete challenge to Greek sovereign rights in the Eastern 
Mediterranean (zeroing the EEZ of the Greek islands and 
preventing the right of expansion of the Aegean which 
supposedly unites the Turkish with the Libyan EEZ). 
It attempts to limit the Greek Exclusive Economic Zone 
(EEZ) in the Eastern Mediterranean to a small part of 
the southwest (!), questioning its ability to communicate 
with the EEZs of all other countries in the region (cutting 
Greece off essentially from the Eastern Mediterranean).
In other words, this is an openly aggressive dogma, an 
expression of extreme maximalism based on the extortion of a
 hot “incident” or an extended war.
In the face of this strategic challenge, Greece - in principle - 
should  be on full and direct vigilance, diplomatic and military 
and conduct continuous analysis and monitoring of Turkish 
movements, in order to deal with and prevent its aggressive 
revisionist plans in a timely manner. It should be noted that, 
after the failed coup of 2016, the last pro-Western networks 
in the country were neutralized, weakening the possibilities of
 any substantial Western influence and substantial deterrence 
of the maximalist anti-Western and anti-Greek Islamo-Turkish 
strategy.
However, the Greek side was content with the assurances of the 
Libyan Foreign Minister that they will not sign a Turkish-Libyan 
EEZ delimitation agreement, despite Saraj's travels to Istanbul 
and the growing expansion of relations at all levels of Turkey 
with the "Provisional Government of the National) of Saraj. 
Furthermore, Greece did not properly assess Turkey's ability to 
change on the grounds of the hasty situation the GNA was facing.
The limitation  of retaliation on the weak side of Libya (removal
 of the Libyan ambassador), the lack of will to have an equivalent
 effect on the strategic challenge of the Turkish-Libyan 
memorandum was a source of wrong messages send.
The message soon received from international actors in the Eastern
 Mediterranean has led to or facilitated or endangered dangerous 
relocations of partners, even those who have the psychological 
preference to work with us (Greece) instead of Turkey.
The hasty agreements with Italy and Egypt, with Greece making 
concessions of fishing rights within the Greek EEZ vis-a -vis 
Italy, reducing its demands for a full EEZ of the islands - even 
in the case of Crete the largest in size of the Greek islands- ,
 the inability to convince the organizing EU partner Germany to 
participate in the Berlin Conference on Libya and the absence of 
the country in Libyas developments (until the recent pro-Turkish 
also formed with complaints-financing new Government), the 
“cruises” of “Oruch Reyes” and “Cesme”  in the Aegean etc., do not
 seem to have provided sufficient treatment.
The lack of understanding or acceptance of the reality of the 
strategic challenge that the Turko-Libyan memorandum constitutes 
for the country (by government and opposition alike) leads to the
 consequent inability to explain to enemies and friends, in its
 true dimensions, the importance of the Turko-Libyan Memorandum
 wich applies the MAVI VATAN Turkish dogma in the Eastern 
Mediterranean), an essential element of a successful diplomatic
 strategy.
 
It is also necessary to explain to our allies the structural 
anti-Westernism of the Islamic regime in Turkey. A reminder that 
Turkish Islamism is a stream of thought that answers the question
 of how Turkey can reverse its relationship of dependence and 
domination on the West is required.
The Turkish Islamic plan politically facilitated the process of 
democratization of Turkey by introducing multi-party system in 
the country and financially by the clever exploitation of 
neoliberalism to connect the (Islamic) capital of the East 
(Anatoli) with the international financial system and thus, 
obtain the necessary funds to grow.
The irony of the matter is that both developments (political and 
economic) that made possible the predominance of Turkish Islam 
were promoted or rather, applauded by the West!
Dionisis Pantis,
Lawyer at the Supreme Court, 


 

Αρθρο μου στο GR DIPLOMATIC CD : Η στρατηγική πρόκληση της MAVI VATAN (Γαλάζιας Πατρίδας)





Η στρατηγική πρόκληση της MAVI VATAN (Γαλάζιας Πατρίδας)

 

Η Γαλάζια Πατρίδα (MAVI VATAN) των ισλαμιστών Ερντογάν και AKP (Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης) αποτελεί στρατηγική πρόκληση για την Ελλάδα.

Το θεώρημα της MAVI VATAN ενσωματώνει, φτάνοντας τα ακρότατα στα όρια τους, όλες τις «κλασικές» τουρκικές αμφισβητήσεις: της Ελληνικής Υφαλοκρηπίδας, θεώρησης ως δεδομένης απόρροιας  της εκβίασης με το  casus belli (απόφαση της Μεγάλης - η Τουρκία … μεγαλοπιάνεται παραδοσιακά με .. Κεμάλ ή με … Μοχάμεντ - Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης στις 8ης Ιουνίου 1995) της μη επέκτασης της αιγιαλίτιδας ζώνης από τα έξι μίλια, παρότι η Ελλάδα ρητά επιφυλάσσεται για την άσκηση της και απόσχει από επέκταση της στο Αιγαίο ως φιλειρηνική δύναμη ευθύνης και σταθερότητας,  την «δηλούμενη» ζώνη έρευνας και διάσωσης που επιδεικτικά βερμπαλιστικά «αξιώνει» ανατολικά του 25ου παράλληλου («απόρροιας» της «αξίωσης» μηδενικής υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ των νησιών), τον ακραία επιθετικό αναθεωρητισμό της δημιουργίας γκρίζων ζωνών (όχι μόνον στο Αιγαίο βλέπε και Κρήτη – Γαύδο).

Αλλά η MAVI VATAN, επί πλέον της «αιγαιοκεντρικής» αμφισβήτησης της κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας, προσθέτει την πλήρη αμφισβήτηση των Ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στην Ανατολική Μεσόγειο (μηδενίζοντας την  ΑΟΖ των ελληνικών νησιών και αποτρέποντας το δικαίωμα επέκτασης της αιγιαλίτιδα ζώνης ανατολικά του ψευτοδιαδρόμου που δήθεν ενώνει της τουρκική με την Λιβυκή ΑΟΖ). Επιχειρεί να περιoρίσει την Ελληνική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ)  στην Ανατολική Μεσόγειο σε ένα μικρό τμήμα της νοτιοδυτικά (!) αμφισβητώντας την δυνατότητα επικοινωνίας της με τις ΑΟΖ όλων των υπολοίπων χωρών της περιοχή (αποκόπτοντας την Ελλάδα ουσιαστικά από την Ανατολική Μεσόγειο).

Πρόκειται δηλαδή για απροκάλυπτα επιθετικό δόγμα, έκφραση  ακραίου μαξιμαλισμού που στηρίζεται στην εκβίαση θερμού επεισοδίου ή εκτεταμένου πολέμου.

Απέναντι σε αυτή την στρατηγική πρόκληση η Ελλάδα – καταρχήν - όφειλε (και οφείλει) να βρίσκεται σε απόλυτη και άμεση εγρήγορση, διπλωματική και στρατιωτική και συνεχή ανάλυση και παρακολούθηση των Τουρκικών κινήσεων, ώστε, έγκαιρα, να αντιμετωπίζει και αποτρέπει τους επιθετικούς  αναθεωρητικούς σχεδιασμούς της. Σημειωτέον ότι, μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του 2016,  εξουδετερώθηκαν τα τελευταία φιλοδυτικά δίκτυα στην χώρα, αποδυναμώνοντας τις δυνατότητες ουσιαστικής δυτικής επιρροής και ουσιαστικής αποτροπής της μαξιμαλιστικής αντιδυτικής και  ανθελληνικής ισλαμοτουρκικής στρατηγικής.

Όμως, η ελληνική πλευρά αρκέστηκε στις διαβεβαιώσεις του Λιβύου ΥΠΕΞ ότι δεν θα προχωρήσουν σε υπογραφή τουρκολιβυκής συμφωνίας οριοθέτησης ΑΟΖ,  παρόλα τα ταξίδια Σάρατζ στην Κωνσταντινούπολη και την ολοένα μεγαλύτερη διεύρυνση των σχέσεων σε όλα τα επίπεδα της Τουρκίας με την «Προσωρινή Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας (GNA) του Σαράτζ. Δεν εκτίμησε σωστά την δυνατότητα της Τουρκίας  να αλλάξει στο έδαφος τους συσχετισμούς υπέρ του GNA.

Περαιτέρω, ο περιορισμός των αντιποίνων στην αδύνατη πλευρά της Λιβύης (απομάκρυνση Λίβυου πρέσβη), η έλλειψη βούλησης ισοδύναμου αποτελέσματος αντίδρασης απέναντι στην στρατηγική πρόκληση του τουρκολιβυκού μνημονίου  αποτέλεσε πηγή λάθος μηνυμάτων.

Το μήνυμα που ελήφθη σύντομα από τους διεθνούς δρώντες στην Ανατολική Μεσόγειο οδήγησε σε ή διευκόλυνε ή διακινδυνεύει επικίνδυνες μετατοπίσεις εταίρων, ακόμη και όσων έχουν την ψυχολογική προτίμηση να συνεργαστούν μαζί μας αντί με την Τουρκία.

Οι εσπευσμένες συμφωνίες με Ιταλία και Αίγυπτο, με την Ελλάδα να προβαίνει σε παραχωρήσεις δικαιωμάτων αλιείας εντός της Ελληνικής ΑΟΖ έναντι της Ιταλίας, μειώνοντας τις αξιώσεις της για πλήρη ΑΟΖ των νησιών ακόμη και στην περίπτωση της Κρήτης, η αδυναμία να πείσει την διοργανώτρια εταίρο Γερμανία να συμμετέχει στην Διάσκεψη του Βερολίνου για το Λιβυκό και η απουσία της χώρας στην Λιβύη (μέχρι και την πρόσφατη φιλοτουρκική επίσης σχηματισθείσα με καταγγελίες … χρηματισμών νέα Κυβέρνηση), οι κρουαζιέρες των Ορούτς Ρέις και Τσεσμέ στο Αιγαίο κ.α., δεν φαίνεται ότι αποτέλεσαν επαρκή θεραπεία.

Η έλλειψη κατανόησης ή αποδοχής της πραγματικότητας της στρατηγικής πρόκλησης που συνιστά για την χώρα  το Τουρκολιβυκό μνημόνιο (από κυβέρνηση και αντιπολίτευση) οδηγεί στην συνακόλουθη αδυναμία να εξηγηθεί, σε εχθρούς και φίλους, στις πραγματικές της διαστάσεις, η σημασία του Τουρκολιβυκού Μνημονίου (εφαρμοστικής ενέργειας της MAVI VATAN στην Ανατολική Μεσόγειο), απαραίτητο στοιχείο επιτυχημένης διπλωματικής στρατηγικής αντιμετώπισης του.

Επίσης απαραίτητη η εξήγηση του δομικού αντιδυτικισμού του ισλαμικού καθεστώτος στην Τουρκία.  Υπενθύμιση δηλαδή του ότι,  ο Τουρκικός Ισλαμισμός αποτελεί ρεύμα σκέψης που απαντά στο ερώτημα του πως μπορεί η Τουρκία να αντιστρέψει την σχέση εξάρτησης και κυριαρχίας της από την Δύση.

Το Τουρκικό ισλαμικό σχέδιο διευκόλυναν πολιτικά η διαδικασία  εκδημοκρατισμού της Τουρκίας με την εισαγωγή στην χώρα του πολυκομματισμού και οικονομικά η επιτήδεια εκμετάλλευση του νεοφιλελευθερισμού ώστε να συνδεθεί το (ισλαμικό) κεφάλαιο της Ανατολής με το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα και λάβει τις αναγκαίες πιστώσεις για να αναπτυχθεί. 

Το ειρωνικό της υπόθεσης είναι ότι και οι δύο εξελίξεις (πολιτική και οικονομική) που κατέστησαν δυνατή την επικράτηση του τουρκικού ισλαμισμού προωθήθηκαν ή επικροτήθηκαν από τον Δύση !


 

Οι επιπτώσεις του αποκλεισμού μας από την Διάσκεψη του Βερολίνου για τη Λιβύη και η Ελληνική αντίδραση


 Γράφει ο 

Διονύσης Παντής,

Δικηγόρος στον Αρειο Πάγο

Η διοργάνωση διεθνούς διάσκεψης που επιζητά νομιμοποίηση τελώντας υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, οφείλει να σέβεται τις αρχές του, μεταξύ των οποίων και την θεμελιώδη αρχή της αντιπροσωπευτικότητας του Οργανισμού. Ο Οργανισμός δεν συντίθεται από αρεστά μέλη, αποκλείοντας τους μη αρεστούς κατά το δοκούν των «οργανωτών» του, αλλά από το σύνολο των κρατών μελών. Αυτή η αρχή κρίθηκε απαραίτητη για την επιτέλεση των σκοπών του και αποτελεί έκτοτε θεμέλιο της λειτουργίας του.

Η Ελλάδα είναι κράτος που γειτνιάζει με την Λιβύη (βρίσκεται απέναντι από τμήμα των λιβυκών ακτών στην Μεσόγειο), έχει στην περιοχή βαθύς πολιτισμικούς και πολιτικούς δεσμούς, αναφερόμενους στην αρχαία αλλά και στην πολύ πιο σύγχρονη ιστορία της, η εξωτερική της πολιτική την έχει καταστήσει αξιόπιστο συνομιλητή, εταίρο και σύμμαχο σε κράτη της Μεσογείου που άμεσα επηρεάζονται από την Λιβυκή κρίση (πχ Αίγυπτο). Η νεοοθωμανική στρατιωτική παρέμβαση ακόμη προσδίδει ευρύτερη σημασία στη Λιβυκή κρίση καθιστώντας την ζωτικής σημασίας περιφερειακό ζήτημα ασφάλειας της λεκάνης της Μεσογείου. Η Ελλάδα αξιόπιστη, επιθυμητή από πολλούς και αναγκαία συμμετέχουσα και έμπιστη μεσολαβήτρια μπορεί να εξασφαλίσει τα συμφέροντα της και να λειτουργήσει και ως παράγοντας προαγωγής της Ευρωπαϊκής ασφάλειας φτάνει αυτό να γίνει κατανοητό (και να είναι επιθυμητό) από τους ηγεμονεύοντες στην ΕΕ και τους κυβερνώντες στην Ελλάδα  .

Η άρνηση πρόσκλησης της χώρας μας στην σχεδιαζόμενη διάσκεψη αποτελεί ένδειξη μεροληπτικής διπλωματίας και διαμεσολάβησης, μέσω επιλεκτικών αποκλεισμών. Μη λαμβάνοντας υπόψη την πραγματική κατάσταση της περιοχής, η μεροληψία αυτή εκ των πραγμάτων καθιστά επιφυλακτικούς και τους εν τέλει προσκεκλημένους, οι οποίοι λογικά αναζητούν την σκοπιμότητα. Αυτή λοιπόν η μεροληψία και η επιφυλακτικότητα που δημιουργεί η υποκρυπτόμενη σκοπιμότητα αποτελεί παράγοντα αρνητικό για την εξέλιξη της ίδιας εν τέλει της Διάσκεψης. Χαρακτηριστική είναι η δήλωση που εμπεριέχει την έκπληξη του Στρατάρχη Χαφτάρ και του Λιβυκού Εθνικού Στρατού (LNA) για την μη πρόσκληση της Ελλάδας : “Ρωτάμε γιατί η Ελλάδα δεν έχει προσκληθεί στις συνομιλίες του Βερολίνου. Μήπως δεν είναι η Ελλάδα μία από τις χώρες που επηρεάζονται περισσότερο από αυτή τη σύγκρουση;». Και να θυμίσω ότι είναι μόλις λίγες ημέρες από την αποχώρηση του Στρατάρχη από την Μόσχα σε εκεί προσπάθεια μεσολάβησης της Ρωσίας με την Τουρκία. Σημειωτέον  είναι ότι εκεί δεν ισχυρίζονταν οι διοργανωτές ή ζητούσαν να τεθεί η μονομερής τους ενέργεια υπό την αιγίδα του ΟΗΕ όπως φιλοδοξεί το Βερολίνο προβάλλοντας την προσωρινή ιδιότητα του του μη μονίμου μέλους του ΣΑ.

Η Ελλάδα είναι λοιπόν σημαντικός παράγοντας για την εξυπηρέτηση του «εκφρασμένου» στόχου της Διάσκεψης, της ειρήνευσης δηλαδή στην περιοχή.

Όποιος όμως θέλει να εξυπηρετήσει αμιγώς συμφέροντα της εθνικής τους εξωτερικής πολιτικής, τα οποία είναι αντίθετα ή συγκρούονται με τα συμφέροντα άλλων κρατών και επιδιώκει να μην τα λάβει υπόψη του ή να δημιουργήσει de facto κατάσταση αποκλείοντας επιλεκτικά, δεν μπορεί υποκριτικά να καλύπτει τις επιδιώξεις του και με την αιγίδα του ΟΗΕ !

Πολλώ δε μάλλον ο ελληνικός αποκλεισμός αυξάνει την καχυποψία επειδή με την διοργανώτρια Γερμανία η Ελλάδα συνδέεται με ισχυρούς εταιρικούς δεσμούς καθώς συναποτελούν Κράτη Μέλη της ΕΕ στην οποία έχουν εναποθέσει την εξυπηρέτηση ζωτικών συμφερόντων τους. Εξαιτίας της σημασίας της στρατηγικής αυτής συμμετοχής για την εξυπηρέτηση θεμελιωδών κρατικών συμφερόντων η ΕΕ  διέπεται από αρχές μεταξύ των οποίων αυτή της κοινοτικής αλληλεγγύης.

Η Ελλάδα μάλιστα έχει θέσει υπόψη και της Γερμανίας αλλά και των λοιπών εταίρων της στην ΕΕ ότι η παράνομη Τουρκική ενέργεια συνομολόγησης ψευτοοριοθέτησης ΑΟΖ με την «κυβέρνηση» της Λιβύης υπό τον Σαράτζ, ενός από τα δύο μέρη της Λιβυκής ένοπλης κρίσης αγνοεί τα κυριαρχικά δικαιώματα των νησιών της στις θαλάσσιες ζώνες τους βάσει του δικαίου της θάλασσας τα οποία αποτελούν μέρος της Ελληνικής και Ευρωπαϊκής επικράτειας. Επιπρόσθετα, η Τουρκία, επεμβαίνοντας στρατιωτικά στην Λιβύη αποτελεί και γιαυτό τον λόγο αποσταθεροποιητικό παράγοντα στην περιοχή. Το δε σταθεροποιητικό ρόλο της Ελλάδας αναγνωρίζουν και προσβλέπουν σε αυτόν τόσο ο Στρατάρχης Χαφτάρ όσο και γείτονες χώρες στην περιοχή.

Η ΕΕ φαίνεται να επιδιώκει την εμβάθυνση της στρατιωτικής συνεργασίας των κρατών μελών τους ώστε να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις  του διεθνούς ανταγωνισμού εξασφαλίζοντας υπό ευνοϊκότερους όρους τα κυριαρχικά τους συμφέροντα.

Υπό το πρίσμα των παραπάνω είναι εύλογο το ερώτημα του Στρατάρχη Χαφτάρ αλλά και οι ανησυχίες εμάς των Ελλήνων για το τι εν τέλει «σημαίνει» η πρωτοφανής αυτή υποτίμηση της Ελλάδας   από την διοργανώτρια εταίρο μας Γερμανία. Έτι περαιτέρω μάλιστα, την ανησυχία αυτή επιτείνει το γεγονός ότι η Γερμανία επιδιώκει να ηγηθεί του Ευρωπαϊκού εγχειρήματος και το εύλογο ερώτημα είναι τι σημαίνει η στάση αυτή για την  προάσπιση των εθνικών μας συμφερόντων όντας μέλος της ΕΕ.

Από την άλλη πλευρά ανησυχία δημιουργεί και η διαφαινόμενη αδυναμία της νέας Ελληνικής Κυβέρνησης να εξασφαλίσει την αξιοπρεπή και ανάλογη των διακυβευόμενων συμφερόντων της εκπροσώπηση της. Ανησυχία προκαλεί επίσης ότι μέχρι σήμερα δεν έχει επίσημα αντιδράσει όπως την υποχρεώνει η ένταση της υποτίμησης, η ιστορία και η ευθύνη εκπροσώπησης της χώρας.

Την ιδιαίτερη θέση της η Ελλάδα στον κόσμο και την περιοχή την έχει λάβει εκ των αγώνων για ανεξαρτησία, εθνική κυριαρχία και δημοκρατία και την ιστορία της. Ουδείς δύναται να την αμφισβητήσει φτάνει η ίδια να είναι αποφασισμένη να την προασπίσει. Και αυτό είναι ζήτημα και υποχρέωση της εκλεγμένης του κυβέρνησης  και του ελληνικού λαού.

Ο πρώην ΥΠΕΞ κος Νίκος Κοτζιάς αρθρογράφησε στη Καθημερινή της Κυριακής  στις 8/12/2019 σχετικά με το θέμα της ψευτοοριοθέτησης και της επιβεβλημένης Ελληνικής σοβαρής, πραγματικής και σθεναρής εναντίωσης, η οποία δίνει σε φίλους και εχθρούς το σαφές μήνυμα ότι η χώρα είναι αποφασισμένη να διασφαλίσει τα κυριαρχικά δικαιώματα της και στην βάση αυτή είναι αξιόπιστος σύμμαχος (και όχι a priori -και παθητικά-  predictable).

Εκ των πολύ πρακτικών και άμεσων εννέα συμβουλών του και σε σχέση με το αναφυόμενο θέμα, ιδιαίτερη σημασία έχει η αναφορά του ότι: « … η κυβέρνηση όφειλε να προωθήσει μέτρα οικονομικών και διπλωματικών κυρώσεων από την Ε.Ε. εις βάρος της Λιβύης μέχρι την ακύρωση της συμφωνίας. Αυτό δύναται να στηριχθεί στο ότι πετύχαμε πριν από δύο χρόνια τη δέσμευση του συμβουλίου των ΥΠΕΞ της Ε.Ε. να αποτελεί κριτήριο το διεθνές δίκαιο της θαλάσσης έναντι τρίτων.» Επίσης σε ανάρτηση του σε σόσιαλ μίντια (TWEETER) αναφέρει ότι «Οταν Ιταλοί ετοίμαζαν διασκεψη Παλέρμο για Λιβύη τους έστειλα προκαταβολικά σαφές μήνυμα. Χωρίς παρακάλια: “καμία απόφαση δεν θα προχωρήσει αν δεν κληθεί η Ελλάδα. Αλλιώς το βέτο θα είναι στο τραπέζι Συμβουλιου ΥΠΕΞ ως προς θέματα διάσκεψης”. Έτσι οφειλαν να κινηθούν και τώρα»

Η κυβέρνηση κατ΄ ελάχιστον πρέπει να διαμηνύσει προς όλους τους ενδιαφερόμενους ότι από την στιγμή που τα νόμιμα συμφέροντα και οι ανησυχίες της δεν λαμβάνονται υπόψη αίρει προσωρινά την υποστήριξη -επί τη βάση του consensus (το οποίο δεν υφίσταται πλέον)- κάθε υποστηρικτικού προς την “κυβέρνηση” της Λιβύης μέτρου και ζητά την προώθηση οικονομικών και διπλωματικών κυρώσεων. Δυστυχώς η σιωπή της κυβέρνησης δείχνει ότι παραμένει πιστή στην αδράνεια και την μεταφυσική  λατρεία της «προβλεψιμότητας». Έτσι όμως δεν προασπίζονται τα εθνικά συμφέροντα και οι αναγκαίες συμμαχίες της χώρας.

Επίσης άμεσης ανάγκης και η προτροπή του πρώην ΥΠΕΞ  «να σοβαρευτούν οι κυβερνητικοί και να σταματήσουν να χασκογελούν όταν μιλούν για τη «διπλωματία των κανονιοφόρων» που προωθεί η Τουρκία στην κυπριακή ΑΟΖ, ακόμα και στην αιγιαλίτιδα ζώνη της. Αν δεν έμαθαν τίποτα από τη συμπεριφορά της Τουρκίας στη Συρία, τότε μάλλον δεν έχουν καταλάβει ούτε τα στοιχειώδη που απαιτεί η εξωτερική πολιτική της χώρας.» Για αυτούς που δε είναι «μελετηροί» ή αδυνατούν να αντιληφθούν την πραγματικότητα, ως γίγνεσθαι και αρέσκονται σε ούτως ή άλλως αποτυχημένα στερεότυπα σκέψης του παρελθόντος καθηλωμένοι στην αντίληψη της ελέω θεού αριστείας, να τους θυμίσουμε ότι η Τουρκία προέβη σε τρείς επεμβάσεις στρατιωτικές στην Συρία, ακόμη και με την «άρνηση» των ΗΠΑ και ότι στην Συρία έχουν «κληρονομήσει» ένα παραστρατιωτικό σώμα «πεινασμένο» για συρράξεις, που χρησιμοποιούν και στην Λιβύη, μαζί με αρκετά άλλα που θα έπρεπε να ενδιαφέρουν και ανησυχούν τους γελώντες, αλλά ας μην … τους κουράσουμε περαιτέρω για την ώρα.

Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε στο militaire.gr στις 17.1.2020. Ακολουθήστε τον παρακάτω σύνδεσμο:

https://www.militaire.gr/oi-epiptoseis-toy-apokleismoy-mas-apo-tin-diaskepsi-toy-verolinoy-kai-i-elliniki-antidrasi/?fbclid=IwAR190ZFFu9_PgaNrjlkIp78UvI8q0zIajS850dq7-GuD8dQz-lsof2x3UDw


Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου