Ο "δεύτερος" πόλεμος ανεξαρτησίας του Ερντογάν

Το φιλόδοξο σχέδιο διάσωσης του νέου ισλαμικού οικονομικού μοντέλου που είχε εκπονήσει ο διαβόητος γαμπρός του τούρκου προέδρου Ερντογάν, ο Μπερετ Αλμπαϊρακ και εμπειρογνώμονες του Υπουργείο Οικονομικών , εφαρμόζεται συγκρατημένα από τη Δευτέρα. Το κράτος ενισχύει την λίρα μετά το όριο που θέτουν ως επιτρεπτή ισοτιμία, αυτή δηλαδή των 18 λιρών στο ένα δολλάρια . Η ισοτιμία της τουρκικής λίρας σε άνω των 18 λιρών ανά δολάριο σχέση, θεωρείται επιζήμια για την ισλαμική οικονομία και "παράλογη". Γιατί παράλογη; Γιατί απλούστατα δεν αντιστοιχεί, θεωρούν, στην πραγματική παραγωγική και εξαγωγική βάση της τουρκικής ισλαμικής οικονομίας. Εφόσον η αιτιολογική βάση του "παραλογισμού" είναι αληθής (και φαίνεται ότι πράγματι στηρίζεται σε αντικειμενική βάση) δημιουργεί τις προϋποθέσεις ανάσχεσης της "κερδοσκοπικής" επίθεσης κατά της τουρκικής λίρας και αντίστοιχα της προστασίας της.Το κράτος, με την εφαρμογή του σχεδίου αυτού, προτίθεται στοχευμένα, ώστε να μην υπόκειται σε ανεξέλεγκτους κινδύνους, δηλαδή εγγυήσεις που δεν θα μπορεί σε σενάριο κακής εξέλιξης να εκπληρώσει χωρίς σοβαρούς περαιτέρω κινδύνους για την μακροοικονομία, να αποζημιώσει τους Τούρκους αποταμιευτές από τυχόν απώλειες σε τόκους . Επίσης, δεν πρέπει να ξεφεύγουν από κανενός την προσοχή, τα πραγματικά κρίσιμα πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα. Βέβαια κρίσιμο είναι, για την τουρκική ισλαμική επιχειρηματική ελίτ, η συναλλαγματική ισοτιμία της τουρκικής λίρας, κυρίως στην αποτίμηση της περιουσίας τους σε αμερικανικό δολάριο και στην δυνατότητα τους να επενδύσουν - αλλά και να καταναλώσουν - στην "ζώνη του δολαρίου" και στην "ζώνη του ευρώ". Αλλά το κρίσιμο για την μεγάλη μάζα των ψηφοφόρων του ΑΚΠ που συνωστίζονται στις ουρές για ένα καρβέλι ψωμί και λίγα τρόφιμα, είναι η τιθάσευση του πληθωρισμού! Ο Ερντογάν "γάτα της πολιτικής" και προερχόμενος από μη προνομιούχα στρώματα στο "παλαιό" κεμαλικό καθεστώς, αυτά που στράφηκαν στρατηγικά προς τον τουρκικό ισλαμισμό, το γνωρίζει αυτό πολύ καλά . Στόχος του εκφρασμένος είναι η τιθάσευση του πληθωρισμού από το επικίνδυνο για τα λαϊκά εισοδήματα 21%( και στην πραγματικότητα πολύ μεγαλύτερο) στο 4% εντός του νέου έτους (2022). Αυτό είναι καίριο ενόψει των εκλογών - ορόσημο, όπως ο ίδιος ο Ερντογάν έθεσε, του 2023, έτους που απέχει 100 έτη από την ίδρυση της τουρκικής Δημοκρατίας. Δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής των "αναλυτών" η "ψευτοαναλυτών" (αυτών δηλαδή που δεν αναλύουν αλλά μηρυκάζουν) ότι η μάχη της λίρας και οι έντονες επιθέσεις που δέχεται το τουρκικό ισλαμικό καθεστώς για τον χειρισμό της κρίσης, περιγράφεται ως "δεύτερος πόλεμος ανεξαρτησίας", δηλαδή του δίνεται η ίδια βαρύτητα με τον πρώτο ένοπλο του Κεμάλ. Στην πραγματικότητα, ο στόχος των Τούρκων ισλαμιστών είναι πράγματι πολύ φιλόδοξος: να απελευθερωθεί η οικονομία από την εξάρτηση των "ξένων" χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων. Ο Τούρκος πρόεδρος και το ΑΚΠ (το ισλαμικό κόμμα που ηγείται) ενόψει του 2023, επιδιώκουν την απεξάρτηση από την επώδυνη και εξευτελιστική για την τουρκική δημοκρατία αλλά και παλαιότερα οθωμανική αυτοκρατορία δυτική κυριαρχία. Με τις εκλογές του 2002 και μετά το πραξικόπημα του 2016 δημιουργήθηκαν οι προϋποθέσεις της πολιτικής απεξάρτησης που στηρίχθηκε στην οικονομική ανάπτυξη του ισλαμικού κεφαλαίου της Ανατολής (έχουμε αναλύσει πολλάκις τα σημεία της πολιτικής "αποδέσμευσης" και της αντίστοιχης ισλαμικής στρατηγικής). Το σχέδιο της οικονομικής ανάπτυξης του ισλαμικού κεφαλαίου της Ανατολής εκπονήθηκε στα άδυτα των ισλαμικών μυστικών ταγμάτων , συστηματοποιήθηκε πολιτικά στο Milli Gorus του Ερμπακάν και επιχειρήθηκε από τον πρόεδρο Οζάλ ο οποίος κατόρθωσε να διασυνδέσει τους Τούρκους ισλαμιστές μικροεπιχειρηματίες της Ανατολής με το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα, εκμεταλλευόμενος την απληστία του οικονομικού νεοφιλελευθερισμού της δεκαετίας του 80 και παρέχοντάς τους την απαραίτητη ρευστότητα, διασυνδέσεις και τεχνολογία ώστε να αναπτύξουν τις επιχειρήσεις που βλέπουμε σήμερα στην Τουρκία να ανταγωνίζονται τις δυτικές, σε χώρες καταρχήν μουσουλμανικές. Τώρα οι Τούρκοι ισλαμιστές του ΑΚΠ και του Ερντογάν θεωρούν κατάλληλο το χρόνο για το επόμενο βήμα: αυτό της απεξάρτησης και αποσύνδεσης από το δυτικό χρηματοπιστωτικό σύστημα. Ο χρόνος θεωρείται κατάλληλος 1ον γιατί συμβολικά θέλουν αυτή την τεράστια επιτυχία ενόψει του ορόσημου της συμπλήρωσης 100 χρόνων από ιδρύσεως της τουρκικής Δημοκρατίας, 2ον γιατί αισθάνονται ότι η παραγωγική και εταιρική - επιχειρηματική ανάπτυξη της χώρας από το 1986/2002 τους δίνει την αντικειμενική δυνατότητα να προχωρήσουν με επιτυχία, 3ον γιατί αισθάνονται ότι η δύση ... δύει ή ... κοιμάται και 4ον γιατί θέλουν να αναπτύξουν την οικονομία τους με βάση τις ισλαμικές οικονομικές,κοινωνικές, πολιτικές και καταναλωτικές αρχές και να απελευθερωθούν από τα δεσμά του "σατανικού" τόκου. Κρίσιμο επαναλαμβάνω πολιτικά, θα είναι λοιπόν η δυνατότητα του ισλαμικού καθεστώτος να περιορίσει τον πληθωρισμό στον στόχο του 4%ή σε μονοψήφιο αριθμό το οποίο θα είναι ικανοποιητικό -. Εκεί λοιπόν θα πρόκειται για μια αναμφισβήτητη επιτυχία του Ισλαμικού καθεστώτος, που μαζί με την επικοινωνία της επίτευξης της "ανεξαρτησίας" από την Δύση, θα δώσει την δυνατότητα σε Ερντογάν και ΑΚΠ να πάει στις εκλογές με ευμενείς όρους το 2023, ελπίζοντας στην στήριξη των ψηφοφόρων με συντηρητική ισλαμική ταυτότητα, ιδίως της επαρχίας και της Ανατολίας. Σε κάθε περίπτωση η Τουρκία και οι εξελίξεις σε αυτήν θα έχουν ενδιαφέρον σε όποιους μπορούν, πέρα από βολικά στερεότυπα να παρακολουθήσουν ! Διονύσης Παντής, Αθήνα 23.12.2021