Κοιτάξτε αυτό !

Τουρκία και Ισραήλ στην Συρία, ΗΠΑ, απώθηση Ιράν, Ρωσία, Κούρδοι, Αραβες...

Ο Διονύσης Παντής αναλύει με προβολή σε αποκαλυπτικούς χάρτες τι γίνεται στην #Συρία: #τουρκια και #ισραήλ στην #Συρία, #ΗΠΑ, απώθηση #Ι...

Συνεπιμέλεια

Η «συνεπιμέλεια» τέκνου στον νέο νόμο οικογενειακού δικαίου Του Διονύση Παντή, δικηγόρου στον Άρειο Πάγο. Το νέο άρθρο 1510 ΑΚ ρυθμίζει την γονική μέριμνα ως ταυτόχρονα καθήκον και δικαίωμα των γονέων που το ασκούν από κοινού και εξίσου. Η γονική μέριμνα, κατά το νόμο, περιλαμβάνει τόσο την επιμέλεια του ανήλικου, όσο και τη διοίκηση της περιουσίας του και την εκπροσώπηση του σε κάθε δικαιοπραξία ή δίκη που το αφορά. Κατά την ανατροφή του τέκνου οι γονείς του είναι υποχρεωμένοι να το ενισχύουν, χωρίς διάκριση φύλου, για να αναπτύσσει υπεύθυνα και με κοινωνική συνείδηση την προσωπικότητά του. Κατά τη μόρφωση και την επαγγελματική εκπαίδευση του τέκνου οι γονείς λαμβάνουν υπόψη τις ικανότητες και τις προσωπικές του κλίσεις. Γι' αυτόν τον σκοπό οφείλουν να συνεργάζονται με το σχολείο και αν υπάρχει ανάγκη, να ζητούν τη συνδρομή αρμοδίων κρατικών υπηρεσιών ή δημοσίων οργανισμών. Κάθε γονέας υποχρεούται να διαφυλάσσει και να ενισχύει τη σχέση του τέκνου με τον άλλο γονέα, τους αδελφούς του, καθώς και με την οικογένεια του άλλου γονέα, ιδίως όταν οι γονείς δεν ζουν μαζί ή ο άλλος γονέας έχει αποβιώσει. Στις περιπτώσεις τώρα διαζυγίου ή ακύρωσης του γάμου ή λύσης ή ακύρωσης του συμφώνου συμβίωσης ή διακοπής της συμβίωσης των συζύγων ή των μερών του συμφώνου συμβίωσης, οι γονείς, εξακολουθούν να ασκούν από κοινού και εξίσου τη γονική μέριμνα. Βέβαια ο γονέας με τον οποίο διαμένει εν τοις πράγμασι (de facto) το τέκνο, επιχειρεί τις πράξεις που προβλέπονται στο πρώτο εδάφιο του άρθρου 1516, κατόπιν προηγούμενης ενημέρωσης του άλλου γονέα. Δηλαδή της συνήθεις πράξεις επιμέλειας του προσώπου του τέκνου ή για την τρέχουσα διαχείριση της περιουσίας του ή για πράξεις που έχουν επείγοντα χαρακτήρα, αυτές δύναται να τελεστούν από τον έναν γονέα (άρθρο 1516 ΑΚ). Η επιμέλεια του προσώπου του τέκνου που αποτελεί έννοια είδους (μικρότερου εύρους) σε σχέση με την ευρύτερη έννοια γένους της γονικής μέριμνας (αναφέρεται δηλαδή σε συγκεκριμένα μόνον στοιχεία της γονικής μέριμνας), περιλαμβάνει ιδίως την ανατροφή, την επίβλεψη, τη μόρφωση και την εκπαίδευσή του, καθώς και τον προσδιορισμό του τόπου διαμονής του, εκτός εάν αυτός επιδρά ουσιωδώς στο δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα με τον οποίον δεν διαμένει το τέκνο, οπότε και απαιτείται προηγούμενη έγγραφη συμφωνία των γονέων ή προηγούμενη δικαστική απόφαση που εκδίδεται μετά από αίτηση ενός από τους γονείς (άρθρου 1519 ΑΚ – περιορισμοί της επιμέλειας εάν ασκείται από τον έναν γονέα). Ο νέος νόμος επίσης, σε σημαντικά ζητήματα επιμέλειας τέκνου, ακόμη και στην περίπτωση που η επιμέλεια ασκείται από τον έναν γονέα ή έχει γίνει κατανομή της μεταξύ των γονέων, όπως οι αποφάσεις για την ονοματοδοσία του τέκνου, για το θρήσκευμα, για ζητήματα της υγείας του, εκτός από τα επείγοντα και τα εντελώς τρέχοντα θέματα όπως αναφέραμε ανωτέρω, για ζητήματα εκπαίδευσης που επιδρούν αποφασιστικά στο μέλλον του, καθώς και για τη μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου όταν αυτή η αλλαγή επιδρά ουσιωδώς στο δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, όπως αναφέραμε ήδη ανωτέρω, αξιώνει να λαμβάνονται από τους δύο γονείς από κοινού ή αλλιώς, εάν δεν υπάρχει συμφωνία, δικαστικά. Τέλος πρέπει να αναφερθεί ότι ο γονέας στον οποίο δεν έχει ανατεθεί η άσκηση της επιμέλειας έχει το αυτοτελές δικαίωμα να ζητά από τον άλλο πληροφορίες για το πρόσωπο και την περιουσία του τέκνου. Κατά τα ανωτέρω λοιπόν, ο όρος της «συνεπιμέλειας», ο οποίος δεν αναφέρεται στον νέο νόμο, θα πρέπει να εκτιμηθεί και ερμηνευτεί, επί την βάση των ανωτέρω, ως «από κοινού επιμέλεια» ή «από κοινού και εξίσου γονική μέριμνα». Αθήνα, 22.8.2021.

Tο Συναινετικό διαζύγιο στον νέο νόμο οικογενειακού δικαίου 4800/2021;

Πως διαμορφώνει το Συναινετικό διαζύγιο ο νέος νόμος οικογενειακού δικαίου 4800/2021; Με τον νέο νόμο 4800/2021 οι σύζυγοι μπορούν, με έγγραφη συμφωνία ή κοινή ψηφιακή δήλωση τους, να λύσουν τον μεταξύ τους γάμο. Η έγγραφη αυτή συμφωνία υποβάλλεται από τους συζύγους με την παρουσία ή με ψηφιακή σύμπραξη πληρεξούσιου δικηγόρου αντίστοιχα για καθέναν από αυτούς. Η συμφωνία υπογράφεται από τους συζύγους και από τους πληρεξούσιους δικηγόρους τους ή μόνο από τους τελευταίους, εφόσον είναι εφοδιασμένοι με ειδικό πληρεξούσιο. Προσοχή χρειάζεται στο ότι η πληρεξουσιότητα πρέπει να έχει δοθεί μέσα στον τελευταίο μήνα πριν από την υπογραφή της συμφωνίας. Αν υπάρχουν ανήλικα τέκνα, για να λυθεί ο γάμος, πρέπει απαραίτητα η έγγραφη συμφωνία ή η κοινή ψηφιακή δήλωση να ρυθμίζει την κατανομή της γονικής μέριμνας και ιδίως την επιμέλεια των τέκνων, τον τόπο διαμονής τους, τον γονέα με τον οποίο διαμένουν, την επικοινωνία τους με τον άλλο γονέα και τα της διατροφή τους. Η έγγραφη αυτή συμφωνία ή η κοινή ψηφιακή δήλωση ισχύει για τουλάχιστον δύο (2) έτη και παρατείνεται αυτοδικαίως, εκτός αν κάποιος από τους δύο γονείς δηλώσει εγγράφως στον άλλο γονέα, πριν τη λήξη του συμφωνημένου χρόνου, ότι δεν επιθυμεί την παράτασή της. Η έγγραφη συμφωνία για τη λύση του γάμου, καθώς και κάθε χωριστή συμφωνία για την κατανομή της γονικής μέριμνας, την επιμέλεια, τον τόπο διαμονής, την επικοινωνία και τη διατροφή των ανηλίκων τέκνων, υποβάλλονται από τους πληρεξουσίους δικηγόρους του κάθε συζύγου μαζί με τα ειδικά πληρεξούσια σε συμβολαιογράφο που καταρτίζει συμβολαιογραφική πράξη τουλάχιστον δέκα (10) ημέρες μετά από την έγγραφη συμφωνία των συζύγων ή την κοινή ψηφιακή δήλωση. Η ημερομηνία της έγγραφης συμφωνίας των συζύγων αποδεικνύεται με βεβαίωση του γνησίου της υπογραφής αυτών ή από την ημερομηνία της κοινής ψηφιακής δήλωσης. Στην συμβολαιογραφική αυτή πράξη ο συμβολαιογράφος βεβαιώνει τη λύση του γάμου, επικυρώνει τις συμφωνίες των συζύγων και τις ενσωματώνει σε αυτή. Τη συμβολαιογραφική πράξη υπογράφουν ή εγκρίνουν με ηλεκτρονικά μέσα οι σύζυγοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους ή μόνο οι τελευταίοι, εφόσον είναι εφοδιασμένοι με ειδικό πληρεξούσιο. Η βεβαιωτική αυτή συμβολαιογραφική πράξη αποτελεί εκτελεστό τίτλο για τα ζητήματα της επιμέλειας της επικοινωνίας και της διατροφής των ανηλίκων. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι εφαρμόζεται αναγκαστικά ακριβώς όπως εάν υπήρχε δικαστική απόφαση ! Μία σημαντική ιδιαιτερότητα του νέου νόμου είναι ότι παρέχει την δυνατότητα στου γονείς πρώην συζύγους μετά τη λήξη ισχύος της επικυρωμένης συμφωνίας, να ρυθμίσουν την επιμέλεια, την επικοινωνία και τη διατροφή των τέκνων τους για περαιτέρω χρονικό διάστημα με νέα συμφωνία και με την ίδια διαδικασία, δηλαδή με εκτελεστή βεβαιωτική συμβολαιογραφική πράξη, οπότε και οι σύζυγοι γονείς, εφόσον συμφωνούν, μπορούν να αποφύγουν χρονοβόρες και κοστοβόρες δικαστικές διαδικασίες. Η λύση του γάμου, πρακτικά, επέρχεται με το πέρας της παραπάνω διαδικασίας με την κατάθεση αντιγράφου της συμβολαιογραφικής πράξης στο ληξιαρχείο όπου έχει κατατεθεί η σύσταση του γάμου. Πρακτικά δηλαδή, μπορεί να επέλθει λύση του γάμου και ρύθμιση όλων των εκκρεμοτήτων που φέρει ένα διαζύγιο, σε μόλις 11 ημέρες από την συνομολόγηση και κατάθεση του ιδιωτικού συμφωνητικού συναινετικής λύσης του γάμου.

Ελληνοτουρκική κρίση 2020. Διακύβευμα – Αίτια: μία προσέγγιση.

Ελληνοτουρκική κρίση 2020. Διακύβευμα – Αίτια: μία προσέγγιση. Του Διονύση Παντή, Δικηγόρου. Η Ελληνοτουρκική κρίση του 2020 αποτελεί εφαρμογή του τουρκικού δόγματος της MAVI VATAN (Γαλάζια «Πατρίδα»!) στο Αιγαίο. Προαναγγέλθηκε τέλη Μαΐου με την δημοσίευση των «αιτημάτων» της κρατικής πετρελαϊκής εταιρίας ΤΡΑΟ στην Γενική Διεύθυνση Μεταλλευτικών και Πετρελαϊκών Έργων (MAPEG) για έρευνες υδρογονανθράκων νοτιοανατολικά της Κρήτης και ανατολικά/νότια της Ρόδου και εκτελέστηκε αμέσως μετά με πρωτοφανή ένταση προκλητικότητας και επιθετικότητας από τα γεγονότα της 21- 23 Ιουλίου και έως και αυτά 22-29 Νοεμβρίου μετά από έκδοση αντίστοιχων NAVTEX για .. έρευνες από τουρκικά ερευνητικά πλοία με την συνοδεία του τουρκικού στόλου, που έρχονταν και έφευγε με εμφανή στόχο την εκβίαση θερμού επεισοδίου ή εξαναγκασμένης «διαπραγμάτευσης» ... Η ελληνοτουρκική κρίση του 2020 έπεται της στρατηγικής πρόκλησης που αποτέλεσε για την πατρίδα μας η συνομολόγηση του τουρκολιβυκού μνημονίου και ακολουθείται από την κρίση του «ανοίγματος» στα Βαρώσια στην Κύπρο. Τρεις κρίσεις - ξετύλιγμα του τουρκικού ισλαμικού επεκτατισμού και αναθεωρητισμού μέσα σε μόλις δύο χρόνια που συμπίπτουν και με την εκλογή νέας κυβέρνησης στην χώρα στις 7 Ιουλίου 2019. Η Ελληνοτουρκική κρίση του 2020 αποσκοπεί να εδραιώσει την τουρκική πολιτική στο Αιγαίο (όπως το τουρκολιβυκό μνημόνιο στη Μεσόγειο και το άνοιγμα των Βαρωσίων στο Κυπριακό). Συγκεκριμένα να μετατοπίσει την ελληνική δικαιοδοσία στο Αιγαίο δυτικά του 25ου Μεσημβρινού, να εγκλωβίσει τελεσίδικα, de facto στην αρχή και de jure κατόπιν, την Ελλάδα σε αιγιαλίτιδα ζώνη 6 ν.μ. στο Αιγαίο και τίποτε άλλο σε Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη ή άλλες θαλάσσιες ζώνες ή εν δυνάμει επέκταση αιγιαλίτιδας ζώνης στα 12 νμ που προβλέπει το Δίκαιο της Θάλασσας (το οποίο ούτως ή άλλως δεν αποδέχεται η Τουρκία όπως έχει κωδικοποιηθεί στις Συμβάσεις του Δικαίου της Θάλασσας και δεν την «συμφέρει») και διεκδικήσει «ειδικά» δικαιώματα αλιείας και εντός της ελληνικής αιγιαλίτιδας, κατά το «πρότυπο» που η Ελλάδα, κατά παρέκκλιση προηγούμενων διαπραγματευτικών θέσεων της ελληνικής διπλωματίας (αν και αλήθεια είναι πιεζόμενη από την στρατηγική για τα ελληνικά συμφέροντα πρόκληση που αποτελεί το τουρκολιβυκό μνημόνιο) παραχώρησε στην Ιταλία με την συνομολόγηση (εσπευσμένα) της Ελληνοϊταλικής Συμφωνίας για την οριοθέτηση της μεταξύ μας Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ). Να επισημάνουμε ότι δεν πρέπει να υπάρχει καμία αμφιβολία, σε σχέση με τα επικαλούμενα «δικαιώματα» της Τουρκίας ανατολικά του 25ου μεσημβρινού, ότι αναφέρεται σε θαλάσσια ΣΥΝΟΡΑ. Ούτε καν σε θαλάσσιες ζώνες. Δηλαδή άσκηση πλήρους κυριαρχίας στην αρχή de facto και - γιατί όχι - κατόπιν και de jure. Την νομιμοποίηση η Τουρκία στηρίζει (και ελπίζει) αφενός σε «ερμηνείες» της διεθνούς νομιμότητας «επί τη βάση» της δήθεν «ιδιαιτερότητας» της εικαζόμενης διαφοράς μεταξύ ηπειρωτικών και νησιωτικών παραλίων και της σχετικής επήρειάς τους, ως αφετηρίες θαλασσίων ζωνών και αφετέρου στην χρήση της ισχύος της – και στρατιωτικής εννοείται- προκειμένου να υποχρεώσει την Ελλάδα σε αποδοχή αυτής της «ερμηνείας» και στην «τάβλα» (τραπέζι). Αλλιώς εκφρασμένα προτίθεται να την επιβάλλει και δια της βίας στο πεδίο. Άλλωστε και η ορολογία Γαλάζια «Πατρίδα» το δηλώνει ξεκάθαρα σε όποιον δεν κλείνει τα μάτια για να μην το δει. Τα αίτια τώρα της ελληνοτουρκικής κρίσης του 2020 αναφέρονται βεβαίως και στα λανθασμένα μηνύματα, την φοβικότητα, τις ψευδαισθήσεις περί «προσέγγισης» και τους ερασιτεχνισμούς της εξωτερικής πολιτικής της νέας Κυβέρνησης, έναντι της Τουρκίας, αλλά αντανακλούν ταυτόχρονα διαχρονικές αδυναμίες και «ιδιαιτερότητες»: 1. δομικές και παγιωμένες αδυναμίες και αγκυλώσεις της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής σε εποχές που σαφέστατα οι συσχετισμοί ισχύος μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας ήταν ευνοϊκότεροι, από ότι σήμερα, για την χώρα μας - με σχετική εξαίρεση τις κυβερνήσεις του Ανδρέα Παπανδρέου - και 2. την αρνητική για την χώρα εξέλιξη των παραγόντων ισχύος της συγκριτικά με την Τουρκία, λόγω κυρίως της κακής διαχείρισης από την ελληνική πολιτική και οικονομική ελίτ της ευρωπαϊκής χρηματοδότησης και των πλεονεκτημάτων της συμμετοχής μας στην ΕΕ και την οικονομική κρίση που πλήττει για περισσότερο από μία δεκαετία τη χώρα, όταν κατά το ίδιο χρονικό διάστημα, στην γείτονα χώρα, εφαρμόζονταν η τουρκοϊσλαμική ατζέντα σε οικονομία, τεχνολογία και πολεμική βιομηχανία, ατζέντα που εξυπηρετούσε και προσπαθούσε να θεμελιώσει την περιφερειακή και παγκόσμια αναθεωρητική τουρκοϊσλαμική στρατηγική. Η νέα κυβέρνηση έστειλε λανθασμένα μηνύματα κατευνασμού και νέου κλίματος προσέγγισης προς την Τουρκία, σε λάθος συγκυρία και επέδειξε αδυναμία κατανόησης και αποτροπής της στρατηγικής πρόκλησης του Τουρκολιβυκού Μνημονίου που ο Ερντογάν και η τουρκική κυβέρνηση μεθοδικά και εμφανώς της επεφύλασσε εν είδει «καλωσορίσματος». Δηλώσεις του Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών προς το Bloomberg άφηναν περιθώρια δημιουργικής ασάφειας σε σχέση με τις προθέσεις της νέας κυβέρνησης για νέα προσέγγιση στο Αιγαίο, συνομιλίες στα πλαίσια της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών μεταξύ του Έλληνα Πρωθυπουργού και του Τούρκου Προέδρου σκόπευαν να δώσουν μηνύματα προς την Τουρκία και την διεθνή κοινότητα. Η Τουρκία εκλαμβάνει τα μηνύματα και τις επαφές αυτές, έστω επικοινωνιακά, ως μετατόπιση από την πολιτική της προηγούμενης «εθνικιστικής» κυβέρνησης και προωθεί την πολιτική της. Η αδυναμία πρόβλεψης και έγκαιρης και αποτελεσματικής αντιμετώπισης (με στόχο την αποτροπή) του τουρκολιβυκού μνημονίου και η, μετά την συνομολόγηση, αδυναμία και απροθυμία ισοδύναμης (ή έστω ανάλογης) απάντησης, πλήττουν την αξιοπιστία της Ελληνικής Εξωτερικής Πολιτικής στην Ανατολική Μεσόγειο, πολιτική που είχε μεθοδικά χτιστεί από την προηγούμενη Ελληνική Κυβέρνηση και τον Υπουργό Εξωτερικών Νίκο Κοτζιά, επικεφαλή της Ελληνικής Διπλωματίας. Δηλώσεις όπως ότι ο Λίβυος ΥΠΕΞ ξεγέλασε ή εξαπάτησε τον Έλληνα ΥΠΕΞ παρέχοντας του προφορικές διαβεβαιώσεις (!) ή προσεγγίσεις όπως του τότε Συμβούλου Εθνικής Ασφάλειας ότι το τουρκολιβυκό μνημόνιο αποτελεί μια τελευταία (σχεδόν απέλπιδα!) προσπάθεια της Τουρκίας να εκμεταλλευτεί την καταρρέουσα Λυβική Κυβέρνηση του Σαράτζ, η επικοινωνιακή υποτίμηση της στρατηγικής πρόκλησης που δημιουργούσε για την Χώρα, ο περιορισμός των όποιων «αντιποίνων» στην αδύνατη Λιβυκή πλευρά, αναγνώσθηκαν από κρίσιμους διεθνείς παράγοντες ως αδυναμία και απροθυμία αντιμετώπισης της πρόκλησης, αλλά και κατανόησης της πραγματικότητας που επιχειρεί να διαμορφώσει η Τουρκία. Το τουρκολιβυκό μνημόνιο βέβαια είχε και την «αιγαιακή» του διάσταση, κατά το ότι, εκφράζει την τουρκική θέση μηδενικής επήρειας των νησιών του Αιγαίου και άρα αναγνώρισης μηδενικής ΑΟΖ στις νησιωτικές μας ακτογραμμές. Η κρίση στα Βαρώσια, το ζήτημα που εγείρει η Τουρκία αποστρατιωτικοποίησης νησιών στο Αιγαίο, ενώ ταυτόχρονα αμφισβητεί την Συνθήκη της Λωζάνης, «αποκαλύπτει» την καθολική αμφισβήτηση όλων των νομικών και πραγματικών δεδομένων σε όλο το φάσμα των ελληνοτουρκικών σχέσεων, από την Θράκη και το Αιγαίο έως την Ανατολική Μεσόγειο και την Κύπρο. Ο τουρκικός αναθεωρητισμός, σε όλο το εύρος του πραγματικού και νομικού status quo της περιοχής, οδηγεί στην αναβάθμιση και διεύρυνση της τουρκικής επιθετικότητας στο Αιγαίο με την κρίση του 2020, κρίση η οποία δεν είναι συγκυριακή αλλά αντίθετα έχει στρατηγικό βάθος και θα έχει συνέχεια για την οποία πρέπει να προετοιμαζόμαστε. Στο πλαίσιο αυτό η ενίσχυση της αποτρεπτικής δύναμης της χώρας με την αγορά των γαλλικών Rafale και με όποιο άλλο τρόπο επιλεγεί τεχνοκρατικά είναι κίνηση αναγκαία. Ο παραγνωρισμένος στη χώρα μας, αλλά και στη διεθνή βιβλιογραφία, ρόλος του τουρκοϊσλαμικού πολιτικού σχεδίου - και της αντίστοιχης πολιτικής και αναθεωρητικής του ατζέντας έναντι της Ελλάδας - στον οποίο έχουμε αναφερθεί διεξοδικότερα σε προηγούμενη αρθρογραφία μας, αλλά και παρουσιάσει, όπου κατέστη δυνατό και τηλεοπτικά – ραδιοφωνικά -, δίδει νομίζουμε απαραίτητα ερμηνευτικά εργαλεία των δομικών και περισσότερο παγιωμένων αιτίων των ελληνοτουρκικών κρίσεων (και των επερχόμενων) αλλά και εργαλεία διπλωματικής αντιμετώπισης του. Περιληπτικά εδώ, η ισλαμική πολιτική ατζέντα, ιστορικά ως ρεύμα σκέψης προϋπήρξε της ίδρυσης της Τουρκικής Δημοκρατίας. Καλλιεργήθηκε στα πλαίσια (σούφικης προέλευσης) ισλαμικών ταγμάτων, με στόχο την ανάκαμψη της αδύναμης Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (μετέπειτα της επιγόνου της Τουρκικής Δημοκρατίας), την επάνοδο στις εποχές της μεγάλης «δόξας» (κατακτήσεων) και την αντιμετώπιση (ανάσχεση) της δυτικής υπεροχής στους τομείς της οικονομίας και τεχνολογίας, με έμφαση την παραγωγή και επιστήμη (τεχνολογία) που θα εξασφάλιζε και το στρατιωτικό πλεονέκτημα. Εκφράστηκε από σημαντικές προσωπικότητες - αλλά πολιτικά ανοργάνωτα -, στην πρώτη μεγάλη τουρκική εθνοσυνέλευση (1923 ιδρυτική της τουρκικής δημοκρατίας), καταπιέστηκε κατόπιν έντονα από το πρώιμο μονοκομματικό κεμαλικό καθεστώς, μέχρι την δειλή στην αρχή επανάκαμψη του με την με αμερικανική πίεση εισαγωγή του πολυκομματικού συστήματος στην Τουρκία και την ανάγκη και της ισλαμικής ψήφου, που αυτό αναγκαστικά επάγονταν. Οι ισλαμιστές βρήκαν πρώτη διέξοδο στο Δημοκρατικό κόμμα του «άτυχου» (και για αυτόν τον λόγο) Μεντερές. Κατόπιν με πολλά κόμματα, που όλα εύρισκαν σκληρή αντιμετώπιση από το κεμαλικό καθεστώς, έως ότου δύο καθοριστικές προσωπικότητες που ακολουθούσαν τις επιταγές της ισλαμικής ατζέντας (προγράμματος) της «Θρησκευτικής Άποψης» -Milli Görüs- (ο ένας «κεκαλυμμένα», ο άλλος άμεσα) δημιούργησαν τις προϋποθέσεις της πολιτικής κυριαρχίας των τούρκων ισλαμιστών: 1. ο Τουργκούτ Οζάλ που εκμεταλλεύτηκε τον οικονομικό και πολιτικό νεοφιλελευθερισμό του τέλους της δεκαετίας του 1980 και κατόρθωσε να βγάλει στην επιφάνεια του Κεφάλαιο της Ανατολής που απαρτίζονταν κυρίως από εμπόρους και επαγγελματίες και να το διασυνδέσει με το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα εξασφαλίζοντας τα αναγκαία κεφάλαια και διεθνείς συμμαχίες για την ανάπτυξη του απέναντι στο κρατικοκαπιταλιστικό κεμαλικό οικονομικό σύστημα (με κύρια ομάδα τους στρατιωτικούς) δημιουργώντας την οικονομική αναγκαία μεταρρύθμιση για την πολιτική κυριαρχία του ισλάμ 2. Ο Νετσμετίν Ερμπακάν που κατόρθωσε να καταστήσει ισλαμικό κόμμα πρώτο σε ψήφους και αναγκαίο βασικό κυβερνητικό εταίρο, πιέζοντας και εκθέτοντας αλλεπάλληλα το κεμαλικό πολιτικό – στρατιωτικό – δικαστικό κατεστημένο και ισχυροποιώντας το ισλαμικό κίνημα που πλέον κατακτούσε κυβερνητικές, επιχειρηματικές και πολιτικές εμπειρίες. Δημιουργήθηκαν έτσι οι προϋποθέσεις της πολιτικής κυριαρχίας του πολιτικού ισλάμ με την νίκη του ΑΚΠ και του Ταγίπ Ερντογάν στις εκλογές του 2002 -και έκτοτε μέχρι σήμερα-, εφαρμόζοντας την τουρκοϊσλαμική ατζέντα στην οικονομία, τεχνολογία, κοινωνία και την σταδιακή καταστροφή όλων των αρμών του κεμαλικού συστήματος στο στρατό, τη δικαιοσύνη, την κοινωνία και οικονομία. Η πλήρης απελευθέρωση του τουρκοϊσλαμικού σχεδίου επέρχεται μετά το ανεπιτυχές πραξικόπημα του 2016 με το κυριολεκτικό ξεδόντιασμα των τελευταίων φιλοδυτικών δικτύων στην Τουρκία, προεξάρχοντος του συντηρητικού ισλαμικού κινήματος Χιζμέτ του Φετουλάχ Γκιουλέν στο οποίο αρχικά υπέθαλψε και στηρίχθηκε ο Ερντογάν, ρίχνοντας «στάχτη στα μάτια» της Δύσης και των ΗΠΑ. Από το ανεπιτυχές πραξικόπημα της 15ης και 16ης Ιουλίου του 2016 και έκτοτε, «απελευθερώνεται» και η τουρκοϊσλαμική ατζέντα (επιθετικότητα) στο εξωτερικό: επεμβάσεις (τρεις) στην Συρία και κατάληψη Συριακού εδάφους, προβολή ισχύος και παρέμβαση στην Λιβύη, παρέμβαση στο Ναγκόρνο Καραμπάχ στο πλευρό του αδελφού κράτους του Αζερμπαιτσάν, στρατιωτική παρουσία στο Κατάρ, Σουδάν και αλλού, Τουρκολιβυκό Μνημόνιο που αμφισβητεί την ελληνική ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο, αξιώσεις στο Αιγαίο και την Μεσόγειο έναντι των δικαιωμάτων και συμφερόντων Ελλάδας και Κύπρου, άνοιγμα Βαρωσίων και, παντού με πνεύμα «επιχειρηματικό»: εξασφαλίζοντας μεθοδικά (στρατιωτικά- διπλωματικά) την επιτυχία, κάμπτοντας τη βούληση όσων εναντιώνονται (ακόμη και των ΗΠΑ αλλά και μικρότερων δυνάμεων και κρατών) με (επιδέξια) χρήση των παραγόντων ισχύος της χώρας και παράλληλα αντλώντας σε κάθε περίπτωση (ταυτόχρονα) σαφή και άμεσα οικονομικά «κέρδη» (και με απλή … λεηλασία όπου έχει τη δυνατότητα). Μέσα στο πλαίσιο αυτό της τουρκοϊσλαμικής στρατηγικής βρίσκει την «εξήγηση» της και η πρόσφατη ελληνοτουρκική κρίση, αλλά και, εφόσον το θέλουμε, παρέχονται και «εργαλεία» να δούμε την εξέλιξη της (και ανάσχεση της), με ρεαλισμό και χωρίς αυταπάτες για το τι αναμένουμε στο άμεσο ή μεσοπρόθεσμο μέλλον. Αθήνα, 17/8/2021. Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε στον ιστότοπο Armyvoice.gr σε αφιέρωμα του για την Ελληνοτουρκική Κρίση του 2020. Παραθέτουμε το σχετικό link: https://armyvoice.gr/2021/08/ellinotoyrkiki-krisi-2020-diakyveyma-aitia-mia-proseggisi/?fbclid=IwAR1RL9yaGt_mb3bPxoibiL_36rsFYq5wA1lxS_Tsqr4eTmtLM71aohNAzzo

Πρόστιμο ΕΦΚΑ, εργοδότης υπότροπος κατά παρ. 3 του άρθρου 5 του ν 4554/18 , αίτηση αναστολής εκτέλεσης, προσωρινή διαταγή ΔΕΚΤΗ

Αποφάσεις του γραφείου μας: Διοικητικό Δίκαιο, Πρόστιμο ΕΦΚΑ, εργοδότης υπότροπος κατά τα προβλεπόμενα στην παρ. 3 του άρθρου 5 του ν 4554/18 , προσφυγή, αίτηση αναστολής εκτέλεσης, προσωρινή διαταγή ΔΕΚΤΗ ύψος προσςτίμου 21,000 ΕΥΡΩ Δικηγορικό Γραφείο Διονυσίου Παντή και Συνεργατών ΔΝΣΗ: ΣΟΛΩΝΟΣ 120, ΑΘΗΝΑ ΤΗΛ. Τηλ 2130455530-6973321585 e-mail: pantislawoffice@gmail.com ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΜΟΝΟΜΕΛΟΥΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ ΑΙΤΗΣΗ ΑΝΑΣΤΟΛΗΣ Του …………….., κατοίκου Αγίου Ιωάννη Ρέντη …, Πειραιά, ΚΑΤΑ • ΕΦΚΑ – Ενιαίος Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης Αττικής (Αθήνα, Μενάνδρου 41-43) • ΤΟΠΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ Π.Ε.Κ.Α ΑΤΤΙΚΗΣ – ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ ΕΛΕΓΚΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ (Λ. Κηφισίας αρ. 178) • Για την αναστολή εκτέλεσης της Υπ’ Αριθμ. …… /26-4-2021 Πράξεως Επιβολής Προστίμου του Νόμου 4554/2018 όπως τροποποιήθηκε και ισχύει με τον Ν. 4635/2019. • Κατά της καθής διοικητικής πράξης ΠΡΟΣΦΥΓΗ την 23-06-2021 με το ακόλουθο κατά λέξη περιεχόμενο με την οποία ζητώ την ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξης: ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΑΧ. ΠΑΝΤΗ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΩΝ Δ/ΝΣΗ: ΣΟΛΩΝΟΣ 120, ΑΘΗΝΑ ΤΗΛ. Τηλ 2130455530-6973321585 e-mail: Dantislawoffice@gmail.com ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΜΟΝΟΜΕΛΟΥΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ ΠΡΟΣΦΥΓΗ Του ……………………. ΚΑΤΑ ΕΦΚΑ – Ενιαίος Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης Αττικής (Αθήνα, Μενάνδρου 41- 43) ΤΟΠΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ПЕКА ΑΤΤΙΚΗΣ – ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ ΕΛΕΓΚΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ (Λ. Κηφισίας αρ. 178) Της ΥΠ’ ΑΡΙΘΜΟΝ …../26.4.2021 Πράξεως Επιβολής Προστίμου του Νόμου 4554/2018 όπως τροποποιήθηκε και ισχύει με το ν. 4635/19 και του από 25.4.2021 Δελτίου Ελέγχου. Διατηρώ ατομική επιχείρηση …. Στις 25.4.2021 και ώρα 13.35 υπάλληλοι του ПЕКА ΑΤΤΙΚΗΣ σε επιτόπιο έλεγχο που διενήργησαν στο ανωτέρω κατάστημα μου (Αγιο Ιωάννη Ρέντη, αρ.133), δήθεν διαπίστωσαν ότι εργάζονταν εκεί ο ……. με ΑΜΚΑ …………….. . Όμως, στην πραγματικότητα, ο ανωτέρω δεν έχει ουδεμία εργασιακή σχέση με την ατομική μου επιχείρηση, αλλά, …….. Το κατάστημα μου …. . Αντίθετα, οι ανωτέρω ελεγκτές δια του ανωτέρω δελτίου ελέγχου, θεώρησαν ότι ….. και για τον λόγο αυτό επέβαλαν πρόστιμο 21.000 ΕΥΡΩ (!!!) για δήθεν αδήλωτο εργαζόμενο δια της προσβαλλόμενης ….. Πράξεως Επιβολής Προστίμου του Νόμου 4554/2018 επειδή εσφαλμένα με θεώρησαν υπότροπο κατά τα προβλεπόμενα στην παρ. 3 του άρθρου 5 του ν 4554/18 όπως ισχύει με το άρθρο 65 του ν 4635/19 ενώ εάν στην πραγματικότητα …. . Επειδή τα ανωτέρω προκύπτουν πέραν πάσης αμφιβολίας και από το γεγονός ότι: 1 ….. Επειδή …. . Επειδή είναι φανερό ότι …………………. Επειδή ….. . Επειδή σε κάθε …. Επειδή σε κάθε περίπτωση το πρόστιμο είναι …. . Επειδή σε κάθε περίπτωση η προσβαλλόμενη πράξη δεν φέρει την αναγκαία αιτιολογία (η οποία δεν προκύπτει και από τα στοιχεία του φακέλου) και συγκεκριμένα: 1 …. Επειδή κατά τα ανωτέρω, πρέπει να ακυρωθούν τα προσβαλλόμενα πρόστιμα και η προσβαλλόμενη καταλογιστική πράξη και για τον λόγο ότι παρότι …. Κατά την παράλειψη αυτή παραβιάστηκε η αρχή της ….. Επειδή η παρούσα προσφυγή μου ασκείται εμπρόθεσμα. Επειδή η παρούσα προσφυγή μου είναι νόμιμη, βάσιμη και αληθής. Επειδή επιφυλάσσομαι να προσκομίσω κατά τη συζήτηση της παρούσας όλα τα έγγραφα που αποδεικνύουν τη νόμω και ουσία βασιμότητα της προσφυγής μου. ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ Και για όσους επιφυλάσσομαι να προσθέσω κατά τη συζήτηση της παρούσης ΑΙΤΟΥΜΑΙ Να γίνει δεκτή καθ’ ολοκληρίαν η παρούσα προσφυγή μου. Να ακυρωθούν ή άλλως εξαφανισθούν οι υπ’ αριθμόν …. /26.4.2021 Πράξεως Επιβολής Προστίμου του Νόμου 4554/2018 όπως τροποποιήθηκε και ισχύει με το ν. 4635/19 και του από 25.4.2021 Δελτίου Ελέγχου. Αθήνα, 23-06-2021 Ο Πληρεξούσιος Δικηγόρος Επειδή η προσφυγή μου θα ευδοκιμήσει ενώπιον του Μονομελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Πειραιώς. Επειδή συντρέχει λόγος προσωρινής αναστολής της προσβαλλόμενης πράξης μέχρι την συζήτηση της αίτησης μου στο Μονομελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Πειραιά. Επειδή το Δικαστήριό Σας είναι καθ’ ύλην και κατά τόπον αρμόδιο για την χορήγηση της αϊτούμενης αναστολής. Επειδή θα υποστώ ανεπανόρθωτη βλάβη σε περίπτωση που δεν ανασταλούν οι καθών προσβαλλόμενες όπως προκύπτει από το περιεχόμενο της προσφυγής αλλά και αφού: …. Επειδή η επιχείρηση μου …. Επειδή περαιτέρω καιλόγω της καταγωγής μου διαμέσω της …. Επειδή κατά τα ανωτέρω με την τυχόν εκτέλεση της απόφασης κινδυνεύω να …… Επειδή το ΕΦΚΑ δεν …… Επειδή η εκτέλεση της ανωτέρω προσβαλλόμενης απόφασης θέτει σε κίνδυνο την βιοσυντήρηση μου, την επιχειρηματική μου δραστηριότητα. Επειδή το πρόστιμο είναι …… Επειδή εάν….. . Επειδή ζητώ να παρασταθώ κατά την εκδίκαση της προσωρινής διαταγής και της παρούσης αιτήσεως αναστολής προκειμένου να εκθέσω τις απόψεις μου. Αντίκλητό μου ορίζω τον Δικηγόρο Αθηνών Διονύση Παντή του Αχιλλέα, κάτοικο Αθηνών Διονυσης Παντής του Αχιλλέα, οδός Σόλωνος αρ. 120 Αθήνα. ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΖΗΤΩ Την αναστολή εκτέλεσης μέχρι την έκδοση τελεσίδικης απόφασης επί της από 23-06- 2021 προσφυγής μου ) που έχω υποβάλει ενώπιον του Μονομελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Πειραιά της Υπ’ Αριθμ /26-4- 2021 Πράξεως Επιβολής Προστίμου του Νόμου 4554/2018 όπως τροποποιήθηκε και ισχύει με τον N. 4635/2019. Την έκδοση εκ μέρους Σας προσωρινής διαταγής που να αναστέλλει τις καθών προσβαλλόμενες πράξεις μέχρι την έκδοση απόφασης επί της από 22-06-2021 προσφυγής μου . Ζητώ να παρασταθώ κατά την εκδίκαση της προσωρινής διαταγής και της παρούσης αιτήσεως αναστολής προκειμένου να εκθέσω τις απόψεις μου. ,.•Μ. f Να υποχρεωθεί η αντίδικος μου στην καταβολή της δικαστικής μου δαπάνης. Αθήνα, 23-06-2021 Ο ΠΛΗΡΕΞΟΥΣΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ Διονύσης Αχ. Παντής Δικηγόρος στον Αρειο Πάγο Σόλωνος 120. ΑΟήνο τ.κ. 106 81 ΑΦΜ: 059764320 – ΔΟΥ: Δ’ ΑΘΗΝΩΝ τηλ. (γρ.) 21 30455530 (κιν.) 6972321585 ρ a n t i s I a wo ffi co @ cj m ail.com Ζητώ να παρασταθώ κατά την εκδίκαση της προσωρινής διαταγής και της παρούσης αιτήσεως αναστολής προκειμένου να εκθέσω τις απόψεις μου. Να υποχρεωθεί η αντίδικος μου στην καταβολή της δικαστικής μου δαπάνης. Αθήνα, 23-06-2021 Ο ΠΛΗΡΕΞΟΥΣΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ Δέχεται το αίτημα χορηγήσεως αναστολής εκτελέσεως έως την έκδοση απόφασης απί της αιτήσεως αναστολής εκτελέσεως Πειραιάς, Η πρόεδρος Υπηρεσίας H УПН^£-/Л£ . зл Ί • _^&£-τνο ir\j A Vio^ulM

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου