Ο Διονύσης Παντής (Δικηγόροι για τα Εθνικά Θέματα) στον Μάκη Θεοδώση για...

Οταν αρχές Μαρτίου 2022 αναφερόμουν στην #Ουκρανία ως γεωπολιτικό ενισχυτή δεν μπορούσα να φανταστώ την επιτάχυνση και το βάθος των γεωπολιτικών γεωοικονομικών αλλαγών που ακολούθησαν αλλά & που δρομολογούνται ... Είναι ο Ουκρανικός πόλεμος επιταχυντής γεωπολιτικών εξελίξεων; Ευρωπαϊκή Ενωση, Ηνωμένο Βασίλειο, Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, Ρωσία, Κίνα, το ουκρανικό ως μέγιστος γεωπολιτικός ενισχυτής.Ζούμε σε μία εποχή που είναι έντονα αναθεωρητική. Τι σημαίνει «έντονα αναθεωρητική»; Σημαίνει ότι, μέσα σε ένα πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, από τον διπολισμό, ΗΠΑ Δύση από την μία πλευρά και ΚΟΜΕΚΟΝ από την άλλη περάσαμε στον μονοπολισμό, την μόνη Υπερδύναμη, τις Ηνωμένες Πολιτείες. Τώρα ο κόσμος μας βαίνει σε ένα καινούργιο σύστημα σε έναν πολυπολικό κόσμο. Αυτές οι αλλαγές ποτέ δεν γίνονται με τρόπο ήρεμο , αβίαστο. Πάντα αυτές οι αλλαγές σημαίνουν ότι αλλάζουν οι παράγοντες ισχύος (οικονομία, στρατιωτική δύναμη και τεχνολογία) στον πλανήτη. Οι απαιτήσεις του Τράμπ προς την Ευρώπη (2% ελάχιστες αμυντικές δαπάνες και κατάργηση του Nord Stream 2) , απαιτήσεις τις οποίες πεισματικά και έντονα αρνούνταν ΕΕ και Γερμανία είναι ήδη γεγονός. Οι αντικειμενικοί σκοποί του Πούτιν και της Ρωσίας στον πόλεμο στην Ουκρανία, είναι το να δημιουργήσουν μία περιοχή, ένα buffer zone μεταξύ της Ρωσίας και της Ευρώπης και των Ηνωμένων Πολιτειών, που μέσα από την επέκταση τους με το ΝΑΤΟ φτάνουν κοντά στα σύνορα της Ρωσίας. Ο αντικειμενικός σκοπός της Ρωσίας είναι να απομακρύνει τις ΝΑΤΟικές δυνάμεις, τις δυτικές δυνάμεις, που τις θεωρεί ότι είναι επιθετικές απέναντι της, να τις απομακρύνει από τα σύνορα της ώστε να έχει ένα καλύτερο περιβάλλον ασφαλείας. Ενας ακόμη βασικός στόχος της Ρωσίας είναι και να αποκόψει την Ουκρανία από την Μαύρη Θάλασσα. Η ΝΑΤΟική στρατηγική αποσκοπεί στην κατατριβή της Ρωσίας. Η πόλεμος στην Ουκρανία δείχνει και το ότι η Ευρωπαϊκή ασφάλεια και άμυνα δεν μπορεί να, και η κρίση αυτή έδειξε ότι δεν μπορεί να υπάρχει, χωρίς την εξωτερική βοήθεια, εννοώ από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Τι μπορούμε να περιμένουμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση αυτή τη στιγμή; Μπορούμε να περιμένουμε την εμβάθυνση της Ευρωπαϊκής διαδικασίας ολοκλήρωσης, δηλαδή θα πρέπει οι εθνικισμοί να πάνε λίγο πίσω και κυρίως των μεγάλων χωρών και να υπάρξει μία σαφής ευρωπαϊκή πολιτική ολοκλήρωσης που να αναφέρεται σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση γιατί θα πρέπει να καταλάβουμε όλοι ότι κανείς μας δεν μπορεί, εννοώ εμείς τα ευρωπαϊκά κράτη, δεν μπορεί από μόνο του να αντιμετωπίσει με μεγαλύτερη επιτυχία από ότι συλλογικά επιτυχία τον διεθνή ανταγωνισμό. Αλλά και το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα που δημιουργήθηκε με τις Μπρέττον Γούντς Αγκρίμεντς μετά το 1945 και με το πετροδολάριο και με την συμφωνία το πετρέλαιο να πωλείται σε δολάρια, τίθεται αυτή τη στιγμή σε ευθεία αμφισβήτηση από την Ρωσία, η οποία μέσα από τις πολύ σκληρές οικονομικές κυρώσεις έχει βγει έξω από το σύστημα . Χώρες της περιφέρειας, μεταξύ των οποίων και οι χώρες του Κόλπου αλλά χώρες της Ασίας, της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής αυτή την στιγμή δεν υφίστανται τον κατά την ανάγκη εξαναγκασμό να διαλέξουν έναν μόνον παράγοντα διεθνή ο οποίος μπορεί να βοηθήσει την ασφάλεια τους την οικονομική τους ανάπτυξη όπως ήταν οι ΗΠΑ , η Δύση παλαιότερα. Οι χώρες της περιφέρειας πλέον έχουν εναλλακτικές λύσεις. Αυτή είναι μία πολύ μεγάλη αλλαγή σε σχέση με αυτό που συνέβαινε πριν από 20 χρόνια.