Ποια η Ελληνική αντίδραση σε ενδεχόμενη τουρκική "προσάρτηση" κατεχόμενων εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας;

Ο Εντι Ζαμενίδης, εκτελεστικός διευθυντής του Συμβουλίου Ελληνοαμερικανικής Ηγεσίας (HALC) #NoJetsForTurkey , σε συνέντευξη του αναφέρει ότι το σενάριο της προσάρτησης των κατεχόμενων εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας από την τουρκική εισβολή στην χώρα το 1974 είναι ένα από αυτά που κυκλοφορούν στην Ουάσιγκτον ενόψει της επίσκεψης Ερντογάν για τον εορτασμό της επετείου του εγκλήματος του Τουρκικού Αττίλα (20 Ιουλίου 1974). Ανεξάρτητα εάν ο Ερντογάν κάνει πράξη τις επιτηδευμένες διαρροές του ότι θα προχωρήσει σε προσάρτηση των Κατεχομένων στην Κύπρο (πιθανότερη η "προσάρτηση¨ της Αμμοχώστου στα ψευδοκράτος) το ερώτημα είναι τι θα πράξει η Ελλάδα σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Η Ελλάδα πρέπει σε τέτοια περίπτωση να έχει την μέγιστη δυνατή αντίδραση. Οπωσδήποτε θα πρέπει να είναι άμεση, αξιόπιστη και σαφής η ενημέρωση των συμμάχων (ΝΑΤΟ) και εταίρων (ΕΕ) για την στάση της χώρας στους δύο οργανισμούς, σε σχέση με την Τουρκία, εις το εξής. Η Ελλάδα δεν μπορεί να συνεχίσει οποιαδήποτε μορφής συνεργασία με την Τουρκία στην περίπτωση αυτή.Και θα πρέπει να καταστήσει σαφές ότι θα ¨μετρήσει¨ φίλους, εταίρους και συμμάχους. Κάποιες ελάχιστες επισημάνσεις με την ευκαιρία: 1ον για τον ρόλο του βρετανικού ιμπεριαλισμού στην ιδεολογία των ¨Νεοκύπριων", στην υποδαύλιση των παθών μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων (με την χρήση βέβαια σε μεγάλο βαθμό "οργανώσεων" χωρίς αυτό, κατά την γνώμη μου, να περιορίζει καθόλου την αξία του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα και τον γενναίο αγώνα για ΕΝΩΣΗ από την μεγάλη πλειοψηφία των Κυπρίων) και εν τέλει στην επιλογή της συμμετοχής στο κίνημα των αδεσμεύτων. Ο βρετανικός ιμπεριαλισμός, παρότι λαβωμένος από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και παρότι δήλωσε υποταγή στην αμερικανική κυριαρχία ΔΙΑΤΗΡΗΣΕ τις δικές του στοχεύσεις και καθαρά "βρετανική" πολιτική σε μία σειρά θέματα και περιοχές μεταξύ των οποίων ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ. Για την Αγγλία δεν ήταν αποδεκτή η συμμετοχή της Κύπρου στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ. Αυτό τυχαίνει να το γνωρίζω ο ίδιος πολύ καλά, αλλά δεν είναι της παρούσης για περισσότερα. Την συμμετοχή της Κύπρου στην ΕΕ ΕΞΑΝΑΓΚΑΣΤΗΚΑΝ να την αποδεχτούν στα πλαίσια της πολιτικής τους υπονόμευσης της ΕΕ με την υποστήριξη της "διεύρυνσης" και της αρχής του intergovernmental στην λήψη των αποφάσεων. 2) δυστυχώς αυτή η αγγλική πολιτική δεν βρήκε αντίθεση (πολιτική, ιδεολογική, επικοινωνιακή, διπλωματική, στρατιωτική ή άλλη) από την πολιτική ελίτ σε Ελλάδα και Κύπρο. Εξού και η συμφωνία των τριών εγγυητριών δυνάμεων με πρωταγωνιστή τον τότε Υπουργό Άμυνας αείμνηστο Αβέρωφ, αλλά και άλλους. Εξαίρεση υπήρξε ο επίσης αείμνηστος Γεώργιος Παπανδρέου. 3) εάν επαληθευτεί αυτή η πρόκληση (έχω πολλές επιφυλάξεις ) τα ψέματα τελειώνουν. Η προσάρτηση αλλάζει τα πάντα: σε νομικό, πραγματικό, γεωπολιτικό, επίπεδο διαπραγμάτευσης ΟΗΕ, ΤΑ ΠΑΝΤΑ. Εάν η αντίδραση δεν είναι ανάλογη, όπως η πρόταση μας ή άλλη αλλά ΑΝΑΛΟΓΗ, τότε θα πρέπει να σταματήσουμε να συζητάμε για ανεξαρτησία, αποτροπή κα . Τουλάχιστον να μην κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας και τους συμπολίτες μας.