Αναθεωρεί την στάση της έναντι Ευρωπαϊκής Ενωσης, Δύσης και ΝΑΤΟ η Σερβία εξαιτίας της απόφασης του Συμβουλίου της Ευρώπης να δεχθεί το Κόσσοβο μέλος του;

Αναθεωρεί την στάση της έναντι Ευρωπαϊκή Ενωση, Δύση και ΝΑΤΟ η Σερβία. Αιτία η εισήγηση της Επιτροπής Πολιτικών Υποθέσεων και Δημοκρατίας (PECA) για είσοδο του Κοσσόβου στο Συμβούλιο της Ευρώπης. Παρότι η τελική απόφαση θα ληφθεί στην Διάσκεψη των 46 Υπουργών Εξωτερικών του Συμβουλίου την 18η Απριλίου 2024

η απόφαση της επιτροπής ανοίγει διάπλατα το δρόμο ώστε να θεωρείτε βέβαιη η είσοδος. Αίσθηση προκάλεσε το γεγονός ότι εισηγήτρια της θετικής γνωμοδότησης - απόφασης της Επιτροπής ήταν η κα Ντόρα Μπακογιάννη, πρώην ελληνίδα Υπουργός Εξωτερικών και αδελφή του έλληνα Πρωθυπουργού. Και αυτό γιατί η Ελλάδα θεωρείτε η πλέον φιλική χώρα της Σερβίας στα Βαλκάνια και την Ευρωπαική Ενωση. Επίσης τις δύο χώρες συνδέουν ισχυροί ιστορικοί δεσμοί. Σημειωτέον είναι δε επιπλέον ότι και οι δύο λαοί έχουν επίσημη θρησκεία την Ανατολική Ορθόδοξη του Χριστού Εκκλησία. Ανησυχία προκαλεί και το γεγονός ότι η είσοδος του Κοσσόβου στο Συμβούλιο της Ευρώπης περιοχή που αποσχίστηκε με τον γνωστό τρόπο (στρατιωτική επίθεση ΝΑΤΟ) από την Δημοκρατία της Σερβίας μπορεί να ανοίξει τον ασκό του Αιόλου και για άλλες αντίστοιχες - περισσότερο ή λιγότερο περιπτώσεις - όπως η περίπτωση του ψευδοκράτους στην Κύπρο αλλά και άλλες περιοχές όπως Καταλονία κλπ. Λάβρος εμφανίστηκε, εξαιτίας της ανωτέρω εισήγησης εισόδου του Κοσσόβου στο ΣτΕ, όπως οπωσδήποτε πρέπει να αναμένονταν, ο Σέρβος Πρόεδρος, εναντίον της Ντόρας Μπακογιάννη. Αναφέρει ότι παραπλανήθηκε από την ελληνίδα βουλευτή καθώς τρεις μέρες μόλις πριν, του έλεγε άλλα: ανέφερε δε σχετικά χαρακτηριστικά ότι"Μερικοί έχουν ραχοκοκαλιά να παλέψουν στη διεθνή σκηνή κάποιοι όχι." Το ερώτημα βέβαια είναι αν τα Βαλκάνια γίνονται ασφαλέστερα με μία τέτοια απόφαση. Από ότι φαίνεται θα το δούμε μάλλον πολύ σύντομα... Θυμίζω ότι η Ρωσια αποχώρησε από το Συμβούλιο της Ευρώπης στις 16 Σεπτεμβρίου 2022. Ελπίζω να μην ακολουθήσει τον ίδιο δρόμο και η Σερβία, η οποία αισθάνεται, ιδίως μετά την εξέλιξη αυτή, δηλαδή μετά την είσοδο Κοσσοβου στο ΣτΕ, προδομένη, αδικημένη και απομονωμένη, καθόλου καλό για την ασφάλεια και ειρήνη στα Βαλκανια.Θεωρεί επίσης ότι είναι στοχοποιημένη από την Δύση και για τον λόγο αυτό δεν έχει νόημα οποιαδήποτε προσπάθεια προσέγγισης. Στην Σερβία ήδη η κυβέρνηση, τόσο από τον Πρόεδρο κο Βούσιτς όσο και τον Υπουργό Εξωτερικών κο Ivica Dacic, ανεβάζει πολύ την αντιδυτική ρητορική, αναφέρονται σε εξευτελισμό της Σερβίας ακριβώς στην επέτειο 25 ετών από τους Νατοϊκλούς βομβαρδισμούς των 78 ημερών στην χώρα, που άρχισαν στις 24 Μαρτίου 1999 μιλώντας για αντισερβικό συμβολισμό! Η απόφαση εισόδου του Κοσόβου στο ΣτΕ σίγουρα απομακρύνει την Σερβία από την ΕυρωπαΪκή Ενωση, το ΝΑΤΟ και γενικά την Δύση. Αντίθετα, φαίνεται ότι Η Σερβία αποφασίζει και στρέφεται προς την Ρωσία με την οποία έχει εθνικιούς, θρησκευτικούς και ιστορικούς δεσμούς. Ιδιαίτερη αίσθηση έχει προκαλέσει πρόσκληση των BRICS προς την Σερβία, την οποία κάλεσαν Κίνα και Ρωσία να συμμετέχει στην επόμενη σύνοδο του ανερχόμενου γεωοικονομικού/γεωπολιτικού bloc τον Οκτώβριο του 2024. Εκτός της Ρωσίας φαίνεται ιδιαίτερα διατεθειμένη να ενισχύσει την Σερβία και η Κίνα που δεν ξεχνά (το αντίθετο μάλιστα δεν χάνει ευκαιρία να το υπενθυμίζει) τον βομβαρδισμό της Κινεζικής πρεσβείας τον Μάιο του 1999, που στοίχησε την ζωή σε τρεις Κινέζους δημοσιογράφους και τραυμάτισε δεκάδες κινέζους διπλωμάτες. Δυστυχώς στο πλαίσιο αυτό και με δεδομένη την αντίθεση της Σερβίας στην ανεξαρτησία του Κοσσόβου και τις διαμαρτυρίες και παράπονα της για τους ομογενείς της στο Βόρειο Κόσσοβο, τα πράγματα για την ασφάλεια και ειρήνη στα Βαλκάνια δυσκολεύουν. Εθνικοί αναθεωρητισμοί αρχίζουν ήδη να εμφανίζονται. Δεν χρειάζεται και πολύ. Η ιστορική διαμάχη ιδίως Σέρβων Κροατών με την κατηγορία των πρώτων ότι συνεργάζτηκαν με την Χιτλερική Γερμανία εναντίων των Σέρβων δανείζεται από τον πόλεμο στην Ουκρανία ακόμη και την έννοια της αποναζιστοποίησης με το σερβικό βλέμμα στραμμένο και προς την Κροατία εκτός το Κόσσοβο και τον αναδυόμενο αλβανικό εθνικισμό με το "όραμα" της Μεγάλης Αλβανίας ...