Η Ρωσία, η μεταφορά της κρίσης μακριά από τα σύνορά της, η Λ. Αμερική, τα Βαλκάνια και τα... εξυπνοπούλια!

Γραπτή την θέλει την απάντηση των ΗΠΑ η Ρωσία ή τις... 18 απαντήσεις - σενάρια αντιδράσεων στις οποίες αναφέρθηκε η ΥΦΥΠΕΞ των ΗΠΑ κα Βικτόρια Νούλαντ και για τις οποίες - ειρωνικά - λέει η Ρωσία ότι είναι περίπλοκες, αφού το ερώτημα αίτημα της είναι.. απλό. Υπενθυμίζει δε ότι εξετάζει και η ίδια σενάρια (φαντάζομαι... λιγότερα για να ειρωνεύεται τα 18). Δεν θεωρείται απίθανο, σε πρώτη φάση, η μόνιμη επίσκεψη αγκυροβόληση πλοίων του ρωσικού Ναυτικού με σύγχρονους πυραύλους σε χώρες της Λατινικής Αμερικής, στην αυλή των ΗΠΑ δηλαδή,ένα σενάριο που είναικαιν..φτηνό, με πρώτες υποψήφιες τις γνωστές άγνωστες Κούβα και Βενεζουέλα. Μην ξεχνάμε ότι και αλλού σειρά αριστερών κομμάτων κερδίζουν ή πιθανολογειται ότι θα κερδίσουν εκλογές σε χώρες Λατινικής Αμερικής και είναι πιθανό να θελήσουν να αναζητήσουν στήριξη. Η Ρωσία αισθάνεται ισχυρότερη τώρα από ότι στο παρελθόν γιατί είναι πολιτικά σταθερή, ενώ όχι μόνο έχει αντέξει τις οικονομικές κυρώσεις από τις ΗΠΑ και την ΕΕ αλλά μετάσχημάτισε την οικονομία της ώστε να καλύπτει πλέον τα σημαντικά κενά και ελλείψεις των κυρώσεων ενισχύοντας την αυτάρκεια της. Επίσης ανέπτυξε μεγάλες εξαγωγές φυσικού αερίου στην Κίνα που σε μεγάλο βαθμό αντικατέστησαν την εξάρτηση της από τις αντίστοιχες πωλήσεις στην Ευρώπη (τον μεγαλύτερο της πελάτη) . Οι τρεις τελευταίες δεκαετίες δημιούργησαν την πεποίθηση στους Ρώσους ότι η δυτική "λαιμαργία" δεν σταματά πάρα μόνον με επίδειξη αποφασιστικότητας, πυγμής μέσω προβολής της ισχύος της και όπου είναι δυνατόν αντιποίνων. Η Ρωσία γνωρίζει πολύ καλά ότι δεν είναι αρκετά ισχυρή να τα βάλει με τις ΗΠΑ αλλά ότι είναι αρκούντως ισχυρή, αθροίζοντας την αναγκαστική, λόγω της συμπεριφοράς της Δύσης, συμμαχία της με την Κίνα, να δώσει την συπληρωματικότητα εκείνη στην ισχύ της τελευταίας, που να αποτελέσει ίσως αποφασιστικό παράγοντα στον γεωπολιτικό, γεωοικονομικό και γεωτεχνολογικό μεταξύ τους ανταγωνισμό. Σαφέστατα πίστευε σε ανταλλάγματα από την Δύση για εξισορρόπηση της πολιτικής της με την Κίνα και αυτό όχι μόνο τώρα . Ανταλλάγματα που θα υπαγόρευε ίσως μια πιο ρεαλιστική προσέγγιση, αλλά μπορεί να επιβιώσει και χωρίς αυτά. Προτιμούσε μια ειδική, αλλά αξιοπρεπή σχέση με τη Δύση, καθώς θεωρεί ότι είναι (και είναι πράγματι) μέρος του Ευρωπαϊκού πολιτισμού. Έχει έγκαιρα όμως δημιουργήσει βαθιές οικονομικές - και όχι μόνο - σχέσεις με την Κίνα που της δίνουν την δυνατότητα να επιβιώσει και απομονωμένη από τη Δύση και σε συγκρουσιακή σχέση μαζί της. Προσπαθεί πλέον να εξισορροπεί τις σχέσεις της με την Κίνα με την ανάπτυξη σχέσεων και δεσμών με άλλες αναδυόμενες ασιατικές χώρες, ιδίως δε με την Ινδία που ανταγωνίζεται την Κίνα στον Ινδοειρηνικό δυναμικά. Η ρωσοϊνδική σχέση και προσέγγιση, με τον αμοιβαίο σεβασμό των δεσμεύσεων μιας εκάστου εξ αυτών αποτελεί υπόδειγμα αυτόνομης και ώριμης εξωτερικής πολιτικής και για τις δύο χώρες που είναι ταυτόχρονα και μεγάλες δυνάμεις. Η Ρωσία στην πολύ πιθανή περίπτωση κατάρρευσης των διαπραγματεύσεων με ΗΠΑ, ΕΕ, ΝΑΤΟ αλλά και στα πλαίσια του ΟΑΣΕ, θα προσπαθήσει να μεταφέρει μακριά από τα σύνορά της την κρίση : ήδη είπαμε ότι δεν θα ήταν έκπληξη, εάν τελικά δεν λάβει expressis verbis τις διαβεβαιώσεις που ζητά, να μεταφέρει σύγχρονους πυραύλους στην γειτονιά των ΗΠΑ. Έτσι θα μεταφέρει την στρατηγική ανασφάλεια στις ίδιες τις ΗΠΑ, θα αμφισβητήσει το δόγμα Μονρόε που υπήρξε η βάση της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ, διατυπωμένο στις απαρχές του 19ου αιώνα από τον Πρόεδρο Monroe, για την μετέπειτα οικουμενικότητα της επέκτασης και κυριαρχίας της. Έτσι η Ρωσία θα λάβει και μια τρόπος του λέγειν, "εκδίκηση" για την κρίση των ρωσικών πυραύλων στην Κούβα την δεκαετία του 60 που αναγκάστηκε να απομακρύνει ή ίσως να μην μεταφέρει η τότε ΕΣΣΔ. Μπορεί όμως να προσπαθήσει να μεταφέρει την κρίση και... αλλού! Τα ντόπια εξυπνοπούλια, ένα κρατικοδίαιτο ενδημικό είδος, που τρέφεται από τα ΜΜΕ, το κρατικό χρήμα και τον έλεγχο των ΕΣΠΑ (και πιστεύει στον... νεοφιλελευθερισμό και στην παγκοσμιοποίηση ) καλό θα ήταν να ετοιμάζονται και για το ενδεχόμενο καμιάς —αυθόρμητης εννοείται— βαλκανικής κρίσης. Όχι τίποτε άλλο, αλλά για να μην τους βρει αμέριμνους και... χαμογελαστούς όπως το Τουρκολιβυκό Μνημόνιο! Η Σερβία επανεξοπλίζεται με ρώσικα όπλα. H Αλβανία φιλοδοξεί να ενωθεί με το Κόσοβο και γιατί όχι, όταν οι συνθήκες είναι κατάλληλες και με το Τέτοβο που συγκεντρώνει την πλειοψηφία του αλβανικού πληθυσμού των Σκοπίων και με πλούσια σουφικη παράδοση, δημιουργώντας τη Μεγάλη Αλβανία. Η ισλαμική Τουρκία... ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για αυτή την προοπτική και πραγματοποιεί πολλά... ταξιδάκια και δράσεις στην περιοχή, αλλά και η Δύση μπορεί να κάνει τα... στραβά μάτια στο πλαίσιο της ρωσικής αποτροπής αλλά και της αποτροπής και της "συμμάχου" της Σερβίας. Αλλά και στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη η ομοσπονδία δεν φαίνεται ότι πηγαίνει πολύ καλά και οι σερβοβόσνιοι θέλουν να βλέπουν φυσικά προς Σερβία μεριά. Αλλωστε η Ρωσία δεν είναι η πρώτη φορά που εφαρμόζει αυτή τη στρατηγική. Το ίδιο έκανε και στην Συρία που κράτησε απασχολημένη εκεί την Δύση, μέχρι και πρόσφατα που "καθάρισε" τα πράγματα η τουρκική εισβολή και κατοχή της Βόρειας Συρίας (για δικούς της λόγους και όχι βέβαια για λογαριασμό του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ αλλά αντίθετα η Τουρκία σταθεροποιώντας τα νότια σύνορά της και θάβοντας τα "κουρδικά" σενάρια διαμελισμού της, λαμβάνοντας και προίκα τους Ισλαμοφασίστες "μαχητές" που έμειναν ορφανοί από προστάτες ή πλιάτσικο ) και κέρδισε πολύτιμο χρόνο και ησυχία. Το.. καταθέτω εδώ για να υπάρχει και.. αμαρτία δεν έχω! Ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω!